متن این طرح به شرح زیر است:
مطابق قانون اسلامی «تذکر» یکی از ابزار نظارتی نمایندگان مجلس شورای اسلامی است و مطابق ماده ۲۰۶ آیین‌نامه هر نماینده می‌تواند در مورد وظایف و عملکرد رئیس جمهور و وزرا تذکر کتبی یا شفاهی دهد و از تریبون مجلس قرائت شود. اما این ماده و عملی شدن نتیجه تذکر به عنوان ابزار نظارتی دارای حلقه مفقوده‌ای است یعنی اگر سؤال شود که بالاخره «تذکر» نمایندگان چه تأثیر و چه نتیجه‌ای در پی داشت؟
پاسخی برای آن وجود ندارد. در حالی که دستگاه‌های اجرایی که تذکر دریافت می‌کنند موظف به توجه و پیگیری موضوع مورد تذکر و اعلام نتیجه آن هستند. به همین جهت تبصره ۲ پیشنهاد شده تا به ماده ۲۰۶ اضافه شود و تذکر نمایندگان چه کتبی و چه شفاهی به سرانجام عملی و نتیجه‌بخش برسند.
با اضافه شدن تبصره ۲ به ماده ۲۰۶، تبصره آن ماده تبصره ۱ می‌شود.
تبصره ۲ - پس از ابلاغ تذکر کتبی و اعلام تذکر شفاهی نماینده یا جمعی از نمایندگان، معاون پارلمانی رئیس جمهور در مورد تذکر به رئیس جمهور و یکی از معاونین وزیر در مورد تذکر به وزیر موظف است ظرف مدت یک ماه جلسه‌ای را با حضور نماینده تذکر دهنده و یا نماینده نمایندگان تذکر دهند و مسئولین ذی‌ربط تشکیل و مورد تذکر را بررسی و نتیجه آن را به هیأت رئیسه، کمیسیون مربوط و نماینده تذکر دهنده اعلام نمایند.
در صورتی که نماینده یا نمایندگان تذکر دهنده معتقد به باقی بودن مشکل باشند، تذکر در قالب سؤال در دستور کار مجلس قرار خواهد گرفت.
انتهای پیام/