به گزارش خبرنگار حوزه دریچه فناوری گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، HDRمخفف High Dynamic Range است که به معنای محدوده دینامیکی بالا شناخته می‌شود و از جمله مهمترین استاندارد‌های ویدیویی در دنیا محسوب است. اما HDR چگونه عمل می‌کند؟! HDR یکی از مهمترین استاندارد‌های ویدیویی محسوب می‌شود که از زمان معرفی استاندارد HD متولد شده است. HDR، مخفف High Dynamic Range به معنای محدوده دینامیکی بالا، از اصطلاحات جدید در دنیای فناوری تلویزیون است؛ که این قابلیت جهش فوق العاده‌ای در کیفیت تصویر تلویزیون محسوب می‌شود.
همان‌طور که از معنی HDR مشخص است، فعال کردن آن موجب افزایش محدوده دینامیکی تصاویر می‌شود، در عکاسی منظور از محدوده دینامیکی، نسبت روشنی تصویر به تاریکی آن است. برای استفاده از HDR به جای یک تصویر به ۳ تصویر نیاز داریم، هر تصویر با میزان جذب نور (یا اسکپوژر) متفاوتی گرفته شده و لذا جزئیات بخش‌های تاریک و روشن در این ۳ تصویر، متفاوت است.
بیشتر بخوانید: چگونه مانند حرفه‌ای‌ها تصاویر پرتره بگیریم؟
با استفاده از یک نرم‌افزار ویرایش تصویر می‌توان بهترین بخش‌های هر یک را مشخص کرد و ۳ عکس گرفته شده را با هم ترکیب کرد. در گوشی‌هایی که دارای قابلیت HDR هستند، انتخاب نواحی مناسب هر عکس و ترکیب آنها، توسط گوشی صورت می‌گیرد. معمولاً تصویری که حاصل استفاده از HDR است، به آنچه ما توسط چشم خود می‌بینیم، قرابت بیشتری دارد و در واقع جزئیات بخش‌های تاریک و روشن آن، بیشتر است و با فعال کردن HDR طبیعی است که عکاسی با تأخیر صورت بگیرد چرا که باید کمی صبر کنیم تا حداقل سه تصویر گرفته شده، پردازش و ترکیب شوند.
اما نکته‌ای که در این میان باید به آن توجه کنید این است که، HDR در عکاسی با HDR تلویزیون یکی نیست! اما متاسفانه با وجود تفاوت‌های گسترده این ویژگی در هر دو مورد از یک نام استفاده می‌کنند؛ و همین مسئله ممکن است باعث شود در نگاه اول و با شنیدن عنوان HDR در تلویزیون‌های جدید، کاربر را از جست‌و‌جوی بیشتر به منظور آشنایی با ویژگی‌های آن منصرف کند.
با استفاده از این قابلیت در تلویزیون نرخ کنتراست و رنگ‌های مشاهده شده بالا می‌رود و باعث نمایش تصاویری واقعی‌تر و طبیعی تری نسبت به آن چه که در تلویزیون‌ها مشاهده می‌کنیم خواهند شد.
چند عکس با نوردهی متفاوت را با هم ترکیب می‌کند و یک عکس با بیشترین محدوده دینامیکی را بازسازی می‌کند. HDR در تلویزیون کمک می‌کند تا تصاویر واقعی‌تر با کنتراست و روشنایی بیشتری نسب به قبل به شما نمایش دهد، اما یک عکس در عکاسی دارای ویژگی HDR محدوده دینامیکی بالا به همان معنا نیست. تصاویری که در عکاسی با این قابلیت گرفته می‌شوند در واقع HDR در شکل واقعی آن نیستند؛ و دوربین تنها چند ترکیب را به آن اضافه می‌کند.
مواقع زیادی پیش می‌آید که می‌توان از HDR استفاده کرد؛ این موضوع بستگی به شما دارد که چه چیزی از عکس بخواهید. در ادامه به مواردی که به‌کارگیری HDR بسیار رایج بوده و منجر به تصاویر بهتری می‌شود، اشاره می‌کنیم. نور، یکی از مهمترین جنبه‌های یک عکس خوب است، اما در محیط‌های بیرونی نور خورشید می‌تواند باعث کنتراست‌های بسیار بالایی گردد.
HDR می‌تواند این اختلاف‌ها را بالانس کرده و باعث شود بخش‌های سفید روشن و سیاه تاریک بر روی عکس کم‌تر وجود داشته باشد. به این دو تصویر نگاه کنید که چگونه جزییات آسمان، با ویژگی HDR وضوح بیشتری پیدا کرده‌اند.
اگر کل عکس شما یا برخی از نواحی آن خیلی تاریک است، می‌توان از HDR برای افزایش سطح کلی روشنایی استفاده نمود. البته نباید انتظار معجزه داشت، اگر هیچ نوری در جایی که می‌خواهید عکاسی کنید وجود ندارد، HDR نمی‌تواند آن را ایجاد کند. اما از آنجاییکه که این فناوری براساس ترکیب تاریک‌ترین و روشن‌ترین بخش‌های یک تصویر عمل می‌کند، تاحدودی می‌تواند کمک‌تان کند.
به‌خاطر اینکه HDR، سه عکس می‌گیرد، اگر چیزی بین شات‌ها حرکت کند، تصویر نهایی ممکن است تار به نظر برسد: این موضوع یکی از دلایلی است که پردازش عکس‌ها را کمی طولانی‌تر می‌کند. به همین منظور بدون حرکت بایستید و از سوژه‌های ثابت عکاسی نمایید.
برخی از عکس‌ها در صورتی که کنتراست بالاتری داشته باشند، بهتر به نظر می‌رسند. استفاده از HDR این کنتراست را کاهش خواهد داد و تاثیرگذاری صحنه کم‌تر مشخص خواهد شد؛ بنابراین اگر نمی‌خواهید تصویر نهایی دستکاری شود از HDR استفاده نکنید.
ویژگی HDR، مطمئنا باعث سرزندگی رنگ‌های مرده خواهد شد. اما اگر با رنگ‌هایی سروکار دارید که خیلی زنده و روشن هستند، HDR می‌تواند باعث روشن‌تر شدن آنها گردد؛ بنابراین مراقب باشید که اشباع رنگی را بیش از حد انجام ندهید.
برای استفاده از قابلیت HDR به خرید کابل‌های اضافی نیازی نیست؛ و یک کابل HDMI پر سرعت، قابلیت HDR را پشتیبانی می‌کند. دستگاه منبع (به‌عنوان مثال یک پخش‌کننده بلوری 4K) و تلویزیون باید HDMI 2.0a را داشته باشد. در صورتی که می‌خواهید از منبع دیگری این تصویر را پخش کنید آن منبع باید از HDMI 2 پشتیبانی کند. خبر خوب اینکه تعداد زیادی از دستگاه‌های مجهز به HDMI 2.0 در سال جاری بروزرسانی را برای ارتقا به HDMI 2.0a دریافت خواهند کرد. این در حالی است که بر خلاف روند به‌روزرسانی از HDMI 1.4 به نسخه 2.0 به نظر نمی‌رسد هیچ محدودیت سخت‌افزاری برای رفتن از نسخه 2.0 به نسخه 2.0a وجود داشته باشد.
اکثر گوشی‌های جدید تنظیمات HDR دارند، اما برای استفاده از آن شاید نیاز باشد که آن را فعال کنید. شاید گاهی اوقات لازم باشد که اپلیکیشن دوربین دستگاه خود را نه در حالت اتوماتیک که در وضعیت تنظیم دستی قرار دهید. اگر گوشی شما فاقد چنین ویژگی‌ای بود، راهکار‌های مختلفی در اینترنت قابل دسترس است که هر کدام از آنها می‌توانند نتایج متفاوتی داشته باشند.
انتهای پیام/
به نظرم یک اشتباه در مطلب شما وجود دارد. هدف HDR افزایش میزان کنتراست تصویر می باشد (یعنی اختلاف روشن ترین نقطع عکس با تاریک ترین آن به حداکثر برسد) که در هر دو عکاسی و تلویزیون هم همین هدف را دارد اما شما گفتین "تفاوت‌های گسترده در عکاسی و تلویزیون" دارند که به نظرم اشتباه است.