به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، قلقلک دادن بچه‌ها بیشتر بد است تا خوب. شاید تعجب کنید اگر بدانید در مطالعه‌ای که در مورد قلقلک انجام شد، فقط ۳۲ درصد افراد این طور اعلام کردند که از اینکه قلقلک داده شوند خوششان می‌آید، ۳۲ درصد برای‌شان فرقی نمی‌کرد و ۳۶ درصد نیز گفتند که از قلقلک متنفرند. همه‌ی ما قلقلک را تجربه کرده‌ایم مخصوصا زمانی که کودک بودیم؛ بنابراین تصور می‌کنیم قلقلک دادن بچه‌ها یک کار عادی و طبیعی است، اما به خاطر بیاورید که زمانی نه چندان دور، نبستن کمربند ایمنی نیز عادی بود!
بیشتربخوانید : ۱۰ جمله‌ای که نباید به فرزندانتان بگویید
بچه‌ها، مخصوصا آن‌هایی که حساس‌تر و اصطلاحا قلقلکی‌ترند، وقتی قلقلک داده می‌شوند نمی‌توانند نخندند، در حالی که کاملا از آن متنفرند. خنده‌ی آن‌ها به عنوان یک واکنش باعث می‌شود والدین به اشتباه تصور کنند کودک واقعا از قلقلک لذت می‌برد در حالی که اینطور نیست. در مطالعه‌ای که در سال ۱۹۹۷ در دانشگاه کالیفرنیا انجام شد، دانشمندان دریافتند احساساتی که هنگام قلقلک دادن ایجاد می‌شود، مشابه همان احساساتی نیست که در فرد هنگام خندیدن به یک جوک خنده دار ایجاد می‌شود. قلقلک فقط تصویری اشتباه از خندیدن ارائه می‌دهد.
کسی که قلقلک داده می‌شود، کنترل خودش را از دست می‌دهد. این جدال برای به دست آوردن کنترل می‌تواند برای کودک تحقیرآمیز باشد و خاطرات ناخوشایندی در ذهن او به جا بگذارد که تمام عمر با او خواهد بود. وقتی یک بزرگسال، کودکی را قلقلک می‌دهد معمولا هدفش شوخی و خنده است، اما به این معنی نیست که اثرات و عوارض آن ناخوشایند نخواهد بود. به گفته‌ی دانشمندان، قلقلک دادن می‌تواند به خوبی و کاملا، نوعی از تسلط و چیرگی باشد و خندیدنی که ایجاد می‌کند، شیوه‌ای تکاملی برای نشان دادن تسلیم و مطیع شدن است.
علاوه بر اینکه کودک خردسال شما ممکن است نتواند به شما بگوید که از قلقلک‌تان لذت نمی‌برد، مجبور کردن کودک برای اینکه به شما اجازه بدهد قلقلکش بدهید، پیام خطرناکی در مورد کنترل بدن به او ارسال می‌کند. از نگاه یک کودک، قلقلک ناخواسته این ایده را به او القاء می‌کند که یک بزرگسال این حق را دارد که با بدن او هر کاری می‌خواهد انجام دهد، حتی اگر کودک از او بخواهد این کار را نکند.
شاید تصور کنید این حرف احمقانه است. اما پدر و مادر این مسئولیت را دارند که به کودک خود از همان سنین پایین یاد بدهند، کنترل و اجازه‌ی بدنش، فقط و فقط دست خودش است. کودک باید یاد بداند که بدنش قابل احترام و حریم شخصی اوست تا اگر زمانی در شرایطی قرار گرفت که در معرض سوء استفاده بود بتواند فورا این را تشخیص بدهد.
زمانی در چین و ژاپن، قلقلک شیوه‌ای برای مجازات و شکنجه‌ی اشراف بود، زیرا هیچ ردی به جا نمی‌گذاشت و فرد قربانی فورا به حالت عادی خود برمی‌گشت.
مطالعه‌ای که روی ۱۵۰ فرد بزرگسال که در کودکی از سوی خواهر یا برادر خود مورد تجاوز قرار گرفته بودند انجام شد نشان داد خیلی از این افراد، شکنجه را نوعی تجاوز فیزیکی می‌دانستند. این مطالعه دریافت که قلقلک دادن می‌تواند واکنش‌های شدید فیزیولوژیکی در فرد ایجاد کند مانند تهوع و از دست دادن هوشیاری عدم توانایی در نفس کشیدن.
قلقلک می‌تواند خنده‌های غیرقابل کنترلی ایجاد کند که به سختی متوقف می‌شوند. خنده در اثر قلقلک‌های مداوم می‌تواند به حدی برسد که فردی که قلقلک داده می‌شود نه بتواند به درستی نفس بکشد و نه بتواند بگوید که در موقعیت خوبی نیست. در نتیجه چیزی که به عنوان خنده و شوخی شروع شد، سبب عوارض جدی برای فرد خواهد شد. وقتی راه‌های زیاد دیگری برای خوش گذرانی و خندیدن وجود دارد، چرا قلقلک؟!
قلقلک دادن کسی می‌تواند سبب «درد روحی شدید» در او شود و گاهی این درد تا آخر عمر با فرد خواهد بود.
به گفته‌ی کارشناسان و روانکاوها، قلقلک دادن در دوران کودکی، یکی از دلایل متداول چالش‌های هیجانی است که حتی در افراد بزرگسال هم دیده می‌شود. هستند بزرگسالانی که تجربه‌ی قلقلک در دوران کودکی را هنوز هم به عنوان تجربه و خاطره‌ای ناخوشایند و آزاردهنده در ذهن دارند. این خاطرات می‌توانند باعث شوند، فرد وقتی که در تماس نزدیک با دیگران قرار می‌گیرد، بیقرار شود و نتواند آرامش داشته باشد، چون احساس ناامنی و بی‌اعتمادی می‌کند و ناخودآگاه هر بار که کسی او را لمس می‌کند، حتی اگر از نزدیک‌ترین افرادش باشد، گارد می‌گیرد.
برای اینکه به کودکتان بگویید «دوستش دارید و عاشق خنده‌هایش هستید» راه‌های بسیار بهتری هم وجود دارد
پدر و مادر‌ها به طور کلی فکر می‌کنند که می‌دانند چه چیزی برای فرزندشان خوب است و از روی حس و تجربه‌ی خود احساس می‌کنند قلقلک دادن، یک شوخی معمولی و طبیعی است. اما بهتر است کلا قلقلک دادن را فراموش کنید و راه‌های دیگری برای شوخی با کودکتان پیدا کنید. اگر هم خیلی دوست دارید فرزندتان را قلقلک بدهید، حتما اول از او اجازه بگیرید.
ارتباط فیزیکی و لمس بدنی بین یک والد و فرزند، بسیار اهمیت دارد. انسان برای بقاء به تماس فیزیکی نیاز دارد و راه‌های بسیار خوبی برای ایجاد ارتباط فیزیکی میان پدر یا مادر و کودک وجود دارد که خیلی مناسب‌تر و دلچسب‌تر از قلقلک هستند.
کودک را روی پاهای‌تان بنشانید و برایش کتاب بخوانید، آواز بخوانید، قصه تعریف کنید و یا از او بخواهید برای شما داستانی تعریف کند.
بیشتر بچه‌ها ماساژ گرفتن را خیلی دوست دارند. ماساژ نوزادان می‌تواند آن‌ها را آرام کند، به وزن گرفتن‌شان کمک کند و دمای بدن‌شان را تنظیم نماید. می‌توانید تکنیک‌های ماساژ کودک را فرا بگیرید و کودکتان را با یکی دو قطره لوسیون معمولی یا یک عصاره گیاهی ماساژ دهید.
اگر هدف‌تان این است که با کمی تحرک بدنی، با کودک بازی و تفریح کنید، قایم موشک، لی لی، بازی تعادل (از کودک بخواهید روی یک خط مستقیم راه برود، موزیک هم می‌توانید پخش کنید)، گرگم به هوا، توپ در سبد، بولینگ و یا هر بازی مبتکرانه‌ای که کودکتان می‌پسندد، فعالیت‌های خوبی هستند. مهم این است که کودک شما، کسی باشد که بازی و شیوه‌ی لمس بدنش را کنترل می‌کند.
منبع: برترین ها
انتهای پیام/