به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، وقتی ویلتون سامپاریوی برزیلی در سوت خود دمید؛ بازهم شاهد تکرار سناریوی همیشگی مسی و آرژانتین بودیم. کاپیتان با چهره‌ای درهم و ناامید سر به زیر انداخته بود و در گوشه‌ای به زمین خیره شده بود. البته یک فرقی هم با دفعات قبلی وجود داشت. او دیگر با این ناکامی‌ها و تنهایی آزار‌دهنده خو گرفته و سریع‌تر با آن کنار می‌آید، ولی فاجعه کوپای ۲۰۱۹ می‌تواند بزرگ‌ترین شکست ملی لئو باشد. حذف از مرحله گروهی کوپا؟ مایه تاسف است. بعد از سال‌های ۱۹۷۵، ۱۹۷۹ و ۱۹۸۳، آلبی سلسته در آستانه چهارمین حذف خود در مرحله گروهی قرار دارد. آن‌ها بعد از شکست ۲ بر صفر مقابل کلمبیا در دیدار دوم به مصاف پاراگوئه رفتند و تا یک قدمی باخت هم پیش رفتند، ولی به لطف VAR و پنالتی‌ای که آرمانی سیو کرد با حداقل امتیاز از زمین خارج شدند تا کورسوی امیدی برای رسیدن به یک‌چهارم نهایی داشته باشند.
بیشتربخوانید: ٨ بند مهم قرارداد ویلموتس/ پول سرمربی جدید تیم ملی فوتبال را چه کسی می‌دهد؟
نحوه بازی آرژانتینی‌ها در این دوره تحت هدایت لیونل اسکالونی به حدی ضعیف بوده که دیگر هیچ کدام از هواداران پرشور آبی‌سفید‌ها به قهرمانی این تیم و شکسته شدن طلسم ۲۶ ساله قهرمان نشدن‌شان در مسابقات مختلف از جمله کوپا امیدوار نباشند. کار به جایی رسیده که آن‌ها حالا نگران پیروزی مقابل قطر هستند. ماریو کمپس، مارادونا و دیگر ستاره‌های اسبق فوتبال آرژانتین به‌شدت شیوه بازی تیم را مورد انتقاد قرار داده‌اند.
تیمی که برنامه‌ای برای حمله و رسیدن به دروازه حریف ندارد. تیمی که در دفاع از نظم برخوردار نیست و به راحتی باز و تسلیم می‌شود. تیمی که تنها حربه‌اش برای باز کردن دروازه رقبا، سپردن توپ به لیونل مسی است و دیگر هیچ. آن هم در شرایطی که شماره ۱۰ البی سلسته توسط بازیکنان پرشمار حریف دوره شده و معجزه‌هایش عملی نمی‌شود. حالا دیگر خیلی‌ها به این باور رسیده‌اند مشکل اصلی آرژانتین فقط عدم تعادل بین نفرات و نسل جدید آن‌ها نیست. مشکل روی انتخاب‌هایی است که فدراسیون این کشور برای تصدی پست سرمربیگری تیم انجام می‌دهد. اسکالونی اصلا شایسته سرمربیگری تیم نبود، ولی به واسطه چند نتیجه قابل قبول مقطعی در سمتش ابقا شد و حالا کار به جایی رسیده که آن‌ها قعرنشین گروهی هستند که پاراگوئه و قطر هم در آن نفس می‌کشند و حضور دارند.
آلبی سلسته در صورت پیروزی مقابل قطر تقریبا صعودش قطعی خواهد بود. با این حال مشخص نیست که آن‌ها به‌عنوان تیم دوم کوالیفای خواهند شد یا تیم سوم. اگر آن‌ها از سد قطر بگذرند و پاراگوئه موفق به شکست کلمبیای از پیش صعود کرده نشود؛ می‌توانند در رده دوم به کار خود پایان دهند و در مرحله یک‌چهارم نهایی به مصاف تیم دوم گروه اول بروند. (دو مسابقه پایانی گروه اول شب گذشته به انجام رسیده و یکی از تیم‌های برزیل، پرو یا بولیوی در جایگاه دوم قرار گرفته است.)، اما اگر آرژانتین قطر را شکست دهد و پاراگوئه تیم کی‌روش را پشت سر بگذارد؛ آرژانتین در رده سوم قرار می‌گیرد و با توجه به اوضاع تیم‌های سوم در گروه‌های اول و سوم، شاگردان اسکالونی می‌توانند به دور دوم صعود کنند و در این شرایط آلبی سلسته در مرحله بعدی یا باید به مصاف تیم اول گروه نخست یا تیم اول گروه سوم برود؛ یعنی یکی از بین برزیل، شیلی، پرو یا اروگوئه. همان‌طور که مشاهده می‌کنید چه در حالت دوم شدن و چه در شرایط سوم شدن آرژانتینی‌ها ممکن است در یک فینال زودرس به مصاف برزیل بروند و این قرعه بد، نتیجه نتایج ناامیدکننده قهرمان جام ۱۹۹۳ در دو بازی نخستش است.
اگر اتفاق ویژه و غیرمنتظره دیگری رخ ندهد آرژانتین با تغییرات احتمالی که در ترکیبش صورت می‌گیرد و بازیکنانی، چون دیبالا و آگوئرو که به ترکیب اصلی بر می‌گردند می‌تواند از سد نماینده شایسته آسیا، قطر بگذرد، ولی با این حال مسیر آن‌ها برای رسیدن به نیمه نهایی و فینال، سخت‌تر از حد تصور است و این مسیر دشوار، برای تیم ناهمگون اسکالونی می‌تواند سخت‌تر از همیشه باشد. اتفاقات سال قبل در جام‌جهانی باز هم در حال تکرار شدن است. باز هم تکلیف صعود آلبی سلسته به دیدار پایانی گروه کشیده شده است. آن‌ها با سامپائولی و با درخشش مسی از سد نیجریه گذشتند، اما در دور دوم به قهرمان مسابقات یعنی فرانسه برخورد کردند و حذف شدند. آیا سناریوی جام‌جهانی بازهم تکرار می‌شود؟
منبع: فرهیختگان
انتهای پیام/