به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، دهه ۱۶۶۰ یکی از دشوارترین دهه‌ها برای پزشکانی بود که در حوزه درمان طاعون کار می‌کردند. دهه‌ای که حجم بالایی از مردم با بیماری طاعون دست و پنجه نرم می‌کردند و درمانی برای این بیماری یافته نشده بود.
طاعون بزرگ بین سال‌های ۱۶۶۵ و ۱۶۶۶ لندن را درگیر کرد. اما پزشکان به یک نتیجه عجیب برای درمان طاعون رسیدند که البته در واقعیت هیچ تاثیری نداشت، اما از دید پزشکان در آن زمان به نظر روشی مفید می‌رسید.
این پزشکان اعتقاد داشتند که بیماری طاعون ناشی از گاز‌های کشنده‌ای است که در سراسر جو پخش می‌شود. از این رو، آن‌ها حدس زدند که اگر یک بیمار بتواند هوا را با برخی مواد آلوده کند که از بیماری قوی‌تر باشد و سپس در این نوع هوا تنفس کند در نتیجه می‌تواند بر بیماری خود غلبه کرده و بیماری را کنترل کنند.
بر همین اساس پزشکان توصیه می‌کردند بخوراتی سمی مثل دود‌های ناشی از سوزانده شدن لباس افراد مبتلا به طاعون استنشاق شود تا بیماری کنترل شود. البته ناگفته پیداست که این درمان من درآوردی و عجیب تاثیری بر بیماری نداشت، اما پزشکان تا مدت‌ها این روش عجیب را مورد استفاده قرار می‌دادند.
منبع: انتخاب
انتهای پیام/