حاشیه‌ای بر حضور سخنگوی قوه قضاییه در برنامه ده و ده دقیقه؛
برای دیدن تغییرات قوه قضاییه شاید لازم نباشد که منتظر اقدامات خاص ماند؛ تغییرات را می‌توان در همانجا دید که آقای سخنگو با روی گشاده انتقاد‌ها را می‌شنود و می‌گوید: انتقاد که هیچ؛ بد و بیراه هم بگویید عصبانی نمی‌شوم.
به گزارش خبرنگار حوزه حقوقی و قضایی گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، مهدی ترابیان سرپرست باشگاه خبرنگاران جوان در یاداشتی در مورد حضور سخنگوی قوه قضاییه در برنامه ۱۰:۱۰ دقیقه نوشت: برنامه ده و ده دقیقه باشگاه خبرنگاران جوان، این هفته میزبان اولین برنامه گفتگو محور سخنگوی دستگاه قضا بود که البته این برنامه و حضور میهمانش نکاتی داشت... نمی‌خواهم مثل خیلی‌ها غلو کنم و حضور سخنگوی این دستگاه را در یک برنامه گفتگو محور اتفاقی نادر بدانم که تا پیش از آن نیفتاده بود، که اتفاقا افتاده بود و بارها خود شاهدش بودم...
آن زمان که آقای اژه‌ای در این سمت حضور داشت و بارها و بارها در برنامه‌های مختلف از نگاه یک و گفتگوی ویژه تا بدون توقف پاسخگوی سوالات مجریان بود... نکته جا‌های دیگری بود... در پیام‌هایی که سخنگوی دستگاه قضا سعی می‌کرد در قبل، حین و بعد برنامه منتقل کند که شاید بشود در یک نکته خلاصه اش کرد...
اینکه دستگاه قضا در دوره جدید قرار است بیشتر گوش شنوا باشد... آقای سخنگو در حضور خود در باشگاه خبرنگاران جوان نزدیک به یک ساعت روی صندلی در مقابل مجری نشست و بارها نشانه داد که انتقاد از دستگاه قضا مشکل ندارد... آنجا که گفت انتقاد که هیچ، بد و بیراه هم اگر کسی بگوید و مبانی زیر سوال نرود قرار دارند ناراحت نشوند... یا آنجا که گفت شکایت‌های گذشته را پس می‌گیرند و یا زمانی که سوالات صریح را با روی باز و بدون اخم پاسخ گفت و گفت اهل عصبانی شدن و ناراحت شدن کلا نیست...
قبل برنامه هم دقایقی زیاد نشست پای صحبت با عوامل برنامه... در باره آنچه قراربود در برنامه مطرح شود... نظراتش را گفت... آن هم درباره کلیات... اینکه سوالات رسیده مردمی را بپرسید، اما با یک برنامه ریزی و در چند برنامه با بازه زمانی مشخص... وقتی هم که دید نظر ما متفاوت است اصراری نکرد و برنامه آن طور جلو رفت که ما می‌خواستیم...
بعد برنامه هم فضای جالبی بود... آن قدر همه راحت برخورد کرده بود که عوامل برنامه برخی صحبت‌های دوپهلوی میمهمان را به چالش کشیدند و نقد کردند و میهمان نشست و به همه پاسخ داد... و از بقیه هم خواست بنشینند و با هم صحبت کنند... فضای جالبی شده بود... یکی روی صندلی، یکی ایستاده و چند نفری هم روی زمین... یک ساعت و نیم و شاید بیشتر این بحث طول کشید... و آنقدر داغ بود که گاهی مجبور می‌شد از همراهانش برای نشانه‌هایی که می‌داد کمک بگیرد تا جمع را قانع کند... هیچ سوالی را هم بی پاسخ نگذاشت... خلاصه اینکه شاید برخی پاسخ‌ها نمی‌توانست سوال کننده را قانع کند-توجیه آقای سخنگو این بود که به خاطر معذوریت‌های قانونی نمی‌تواند برخی چیز‌ها را بگوید-، اما پایان قصه، پایان شیرینی بود... شاید به شیرینی از بین رفتن یک باور که نمی‌شود به دستگاه قضا گفت بالای چشمت ابرو...
آن روز بچه‌های باشگاه خبرنگاران جوان که آنجا حاضر بودند دیدند می‌شود راحت و با ادبیات تند جلوی سخنگوی دستگاه قضا نشست و از دغدغه‌ها گفت و شنید و بعد هم اعلام کرد که مثلا قانع نشدم... به همین راحتی... موضوعی که گوش شنوا را برای آن‌ها روایت ملموس کرد و احتمالا برداشت را نسبت به باور قبلی از دستگاه قضا متفاوت... و شاید این اتفاق اگر هنرمندانه در دستگاه قضا و در همه حوزه‌ها پیگیری شود، دفاع از جلاد دیگر کار راحتی برای برخی‌ها نباشد.
انتهای پیام/