وی تأکید کرد: مواردی را که دولت برای اصلاح قیمت مسکن اعلام کرده است شاید تنها بتواند بخشی از آن را جبران کند، افزایش بی‌رویه قیمت مسکن از سال ۹۷ تاکنون نسبت به سال ۹۲، ۳ برابر شده است و باید پرسید که آیا این موضوع با تولید مسکن جبران می‌شود یا خیر؟
افشین ادامه داد: از سال ۸۸ تا ۹۵ حدود ۱۰ و نیم میلیون مسکن تولید شده است، اما تنها ۲.۵ میلیون خانوار صاحب مسکن شده‌اند و این یعنی حدود ۷۷ درصد مسکن تولیدی به عنوان سرمایه گذاری و سوداگری بوده است لذا چه تضمینی وجود دارد که وام‌ها و زمین‌هایی که دولت برای ساخت مسکن ارائه می‌کند، به صاحبان اصلی آن بازگردد؟
معاون پژوهش‌های زیربنایی و تولیدی مرکز پژوهش‌های مجلس تصریح کرد: حدود ۵۰ تا ۷۰ درصد هزینه سبد خانوار را اجاره بها یا خرید مسکن در بر می‌گیرد و طرح‌هایی که تاکنون اجرا شده و تصمیم گیری‌های اتخاذی توسط دولت از سال ۹۰ نتوانسته هیچکدام موفقیتی را به دست آورد.
وی افزود: مشکل مسکن سال‌ها در دنیا حل شده است، ساخت مسکن نمی‌تواند مشکل قیمت را حل کند و ما باید به سرعت مالیات بر عایدی را افزایش دهیم.
افشین بیان کرد: اگر کسی خانه اضافه‌ای داشته باشد، اگر تا ۱۰ سال تحت قوانین اجاره دهد، نمی‌خواهد مالیاتی بپردازد در غیر این صورت باید همانند شرکت‌ها مالیات بپردازد.
معاون پژوهش‌های زیربنایی و تولیدی مرکز پژوهش‌های مجلس با تأکید بر اینکه تا زمانی که مسکن را از حالت سرمایه گذاری خارج نکنیم، مشکل مسکن حل نمی‌شود، گفت: سرمایه گذاری و افزایش قیمت نسبت به سایر موارد در کشور ۲.۵ برابر شده و تا ۲ برابر سوددهی دارد، لذا تا سوداگری حذف نشود، مشکل مسکن حتی با تولید مسکن مهر، مسکن ۱۴۰۰، اجاره به شرط تملیک و ... حل نمی‌شود و اکنون تنها ۷۷ درصد مسکن تولیدی کشور صرف غیرمسکنی‌ها می‌شود.
انتهای پیام/