انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
ایا حجم اینترنت میبرد؟
به گزارش خبرنگار حوزه دریچه فناوری گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، مدل رایانش ابری، به منظور فراهم آوری دسترسی آسان بر اساس تقاضای کاربر از طریق شبکه و اینترنت راه اندازی شده است که براساس نیاز کاربر سرویس هایی را ارائه می دهد که در همین راستا امروز باشگاه خبرنگاران جوان قصد دارد تا به بررسی مزایا و معایب مدل رایانش ابری بپردازد.
رایانش ابری به ارائه‌ی آنلاین و لحظه‌ای منابعی همچون؛ دیسک، شبکه، رم و پردازنده یا سرویس‌هایی مانند دیتابیس به تناسب نیاز مشتری گفته می‌شود که در آن کاربران بی‌نیاز از تأمین و نگه‌داشت سخت‌افزار یا کانفیگ سرویس، از ابتدا می‌توانند در هر لحظه منابع و سرویس دلخواه خود را درخواست و از آن استفاده کنند.
بیشتر بخوانید: خوب و بدهای رایانش ابری
امروزه، کسب‌وکار‌های گوناگونی همانند وب‌سایت‌های بزرگ اینترنتی و اپلیکیشن‌های موبایل به‌دلیل مزایای بی‌شمار سرویس‌های ابری به این پلتفرم مهاجرت کرده‌اند و با پیشرفت فناوری اطلاعات نیاز به انجام کار‌های محاسباتی در همه جا و همه زمان به وجود آمده‌است.
همچنین افراد باید کار‌های محاسباتی سنگین خود را بدون داشتن سخت‌افزار‌ها و نرم‌افزار‌های گران، از طریق خدماتی انجام دهند که رایانش ابری آخرین پاسخ فناوری به این نیاز‌ها بوده‌است.
از آنجا که اکنون این فناوری دوران طفولیت خود را می‌گذراند، هنوز تعریف استاندارد علمی که مورد قبول عام باشد برای آن ارائه نشده‌است، اما بیشتر صاحبنظران بر روی قسمت‌هایی از تعریف این پدیده هم رای هستند. مؤسسه ملی فناوری و استاندارد‌ها (NIST) رایانش ابری را این‌گونه تعریف می‌کند:
رایانش ابری مدلی است برای فراهم کردن دسترسی آسان بر اساس تقاضای کاربر از طریق شبکه به مجموعه‌ای از منابع رایانشی قابل تغییر و پیکربندی ،مانند: شبکه‌ها، سرورها، فضای ذخیره‌سازی، برنامه‌های کاربردی و سرویس‌ها، که این دسترسی بتواند با کمترین نیاز به مدیریت منابع یا نیاز به دخالت مستقیم فراهم‌کننده سرویس به سرعت فراهم شده یا آزاد (رها) گردد.
این مدل رایانش ابری از ۵ مشخصه (ویژگی) اصلی، ۳ مدل خدماتی و ۴ مدل گسترش (استقرار یا deployment) تشکیل شده‌است.
بیشتر بخوانید: رایانش توزیع شده چیست؟
عموماً مصرف‌کننده‌های رایانش ابری مالک زیر ساخت فیزیکی ابر نیستند، بلکه برای اجتناب از هزینه سرمایه‌ای آن را از عرضه‌کنندگان شخص ثالث اجاره می‌کنند.
آن‌ها منابع را در قالب سرویس مصرف می‌کنند و تنها بهای منابعی که به کار می‌برند را می‌پردازند. بسیاری از سرویس‌های رایانش ابری ارائه شده، با به‌کارگیری مدل رایانش همگانی امکان مصرف این سرویس‌ها را به گونه‌ای مشابه با صنایع همگانی (مانند برق) فراهم می‌سازند.
این در حالی است که سایر گونه‌های عرضه‌کنندگان بر مبنای اشتراک سرویس‌های خود را عرضه می‌کنند. به اشتراک گذاردن قدرت رایانشی «مصرف شدنی و ناملموس» میان چند مستأجر می‌تواند باعث بهبود نرخ بهره‌وری شود؛ زیرا با این شیوه دیگر کارساز‌ها (سرور) بدون دلیل بیکار نمی‌مانند (که سبب می‌شود هزینه‌ها به میزان قابل توجهی کاهش یابند در عین حال که سرعت تولید و توسعه برنامه‌های کاربردی افزایش می‌یابد).
یک اثر جانبی این شیوه این است که رایانه‌ها به میزان بیشتری مورد استفاده قرار می‌گیرند، زیرا مشتریان رایانش ابری نیازی به محاسبه و تعیین حداکثری برای بار حداکثر (Peak Load) خود ندارند.
کارکنان یک شرکت با استفاده از فناوری ابری می‌توانند بدون محدودیت جغرافیایی به اطلاعات خود در هر لحظه دسترسی داشته باشند و با یکدیگر همکاری کنند.
ارائه دهندگان سیستم‌های ابری به صورت عمومی و برای همه مشتریان خود منابع سخت افزاری را تهیه می‌کنند و هزینه‌های نگه داری این تجهیزات نیز بین تمامی مشترکین تقسیم می‌شود؛ بنابراین هزینه استفاده از خدمات ابری به نسبت تهیه و نگه داری تمامی این تجهیزات به صورت مستقل بسیار بسیار ارزان‌تر است.
بیشتر بخوانید: استارت عرضه نخستین خدمات رایانش ابری در کشور زده شد
برای شرکت‌های ارائه دهنده خدمات نرم افزاری این موضوع بسیار با اهمیت بوده است که کاربران خود را تشویق به استفاده از بروزترین نسخه‌های موجود نمایند.
در سیستم‌های ابری هر برنامه‌ای به صورت خودکار بروز می‌شود و سرویس دهنده‌ها می‌توانند مطمئن باشند تمام کاربران از یک نسخه واحد استفاده می‌کنند.
حتی امکان بروزرسانی خودکار اپلیکیشن‌ها نیز به آسانی وجود دارد.
با استفاده از سیستم رایانش ابری امکان دسترسی به هر میزان از قدرت سخت افزاری و پردازشی در موارد لزوم وجود دارد.
کاربر می‌تواند هر میزان پردازنده، حافظه و ذخیره ساز را اجاره کند تا بدون کوچکترین نگرانی از عملکرد سیستم به اجرای برنامه‌های سنگین خود بپردازد.
ارائه دهندگان خدمات ابری از بالاترین استاندارد‌های نگه داری اطلاعات استفاده می‌کنند و همچنین به طور مداوم تجهیزات ذخیره ساز خود را به روز می‌کنند تا از بروز هرگونه مشکل که منجر به از دست رفتن اطلاعات شود جلوگیری کنند.
اما با این حال، حتی در صورت بروز مشکل در سیستم‌ها و از بین رفتن اطلاعات بازیابی آن‌ها با سرعت و دقت بسیار بیشتری انجام می‌شود.
یک شرکت برای پیش بینی مواقع پر ترافیک نیاز به خرید سرور‌های پرقدرت دارد که بیشتر مواقع بی کار هستند و معمولاً تنها ۳۰ درصد از منابع آن استفاده می‌شود، در صورت استفاده از کلود هر کاربر به اندازه مورد نیاز در هر لحظه از منابع استفاده می‌کند و بالطبع انرژی کمتری نیز مصرف می‌شود که به حفظ محیط زیست و جلوگیری از گرم شدن کره زمین کمک می‌کند.
یکی از عمده‌ترین مشکلات سرویس‌های ابری وجود ابهاماتی در زمینه امنیت و حفظ حریم شخصی اطلاعات است. در این سرویس‌ها به علت انتقال اطلاعات بر بستر شبکه اینترنت و ذخیره اطلاعات در جایی غیر از محیط شرکت یا سازمان مربوطه، امکان دسترسی غیرمجاز به اطلاعات به صورت تصادفی یا عمدی وجود دارد.
البته همواره شرکت‌های ارائه دهنده این خدمات در حال افزایش امنیت سرویس‌های خود و مسدود کردن تمامی راه‌های دسترسی غیرمجاز به اطلاعات هستند، اما نمی‌توان انکار کرد که هنوز این امکان وجود دارد که اطلاعات حیاتی یک سازمان یا شرکت به صورت غیرمجاز مورد استفاده قرار گیرد.
یکی از مشکلات سرویس‌های ابری، عدم وجود یک استاندارد واحد برای ارائه و استفاده از این خدمات است.
البته سازمان‌هایی نظیر Open Cloud Consortium در حال کار بر روی استانداردسازی این خدمات هستند و به صورت مداوم مشغول بروزرسانی این استاندارد‌ها مطابق با نیاز کاربران این حوزه هستند؛ بنابراین حصول اطمینان از اینکه این استاندارد‌ها توسط ارائه دهنده خدمات ابری رعایت می‌شود می‌تواند تا حد زیادی این نگرانی را برطرف کند.
یکی از مشکلاتی که اخیرا بیش از پیش مطرح شده است امکان پردازش ثانویه اطلاعات توسط مراکز ارائه دهنده خدمات ابری است.
این شرکت‌ها می‌توانند در مواردی که در قرارداد بین آن‌ها و مشتریان ذکر نشده است با دسترسی به اطلاعات برخی پردازش‌های ثانویه را روی آن‌ها انجام دهند. با شکل گیری و رشد تکنولوژی Big-Data این شرکت‌ها می‌توانند از داده‌های عظیمی که توسط مشتریان خود در اختیار دارند اطلاعات بسیار زیادی را حهت تولید بانک‌های اطلاعاتی از نیاز‌های کابران، تبلیغات هدفمند و … بدست بیاورند؛ بنابراین نیاز است که هنگام انتخاب سرویس دهنده خدمات ابری به این نکات نیز توجه شود و تمامی موارد لازم برای جلوگیری از چنین دسترسی‌هایی در قرارداد رسمی ذکر شود.
انتهای پیام/