به گزارش حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سریال برادر جان دیشب با مرگ کریم بوستان به داستان خود پایان داد و علی نصیریان؛ بزرگ آقای سینما، تئاتر و تلویزیون ایران که در شبهای ماه مبارک رمضان با نقش کریم بوستان در این سریال میدرخشید امروز ۱۵ خردادماه و مصادف با عید سعید فطر به همراه محمدرضا آهنج تهیه کننده سریال در گفتگویی صمیمانه مهمان برنامه «سلام صبح بخیر» شبکه سوم سیما بودند.
علی نصیریان ضمن تبریک عید فطر به مسلمانان جهان در خصوص علاقه خود به نمایش گفت: در زمان کودکی و نوجوانی من تلویزیون نبود و در عوض یک سری نمایشهایی مانند نقالی در قهوه خانه ها، پرده داری، نمایشهای تخته حوضی و تعزیهها در ماه محرم بسیار زیاد بود و من در کودکی اینها را دنبال میکردم و عاشق نقالی و تعزیه و تخته حوضی بودم و حتی بعد که وارد تئاتر شدم نمایشنامه تخته حوضی نوشتم و کار کردم.
این بازیگر ادامه داد: ما در جوانی با نمایشنامههای ترجمه کار کردیم و نوشین بیشترین تاکید را در نمایشنامههای ترجمه داشت که واقعا نقطه عطفی در تئاتر ایران بود و در آن زمان ادبیات دراماتیک غربی بر ما غالب بود. ما نمایشنامههای ترجمه بسیاری را در منزل آقای سرکیسیان کار میکردیم، اما واقعا به جایی نمیرسیدیم. ما بر اساس ایدههای دوستان به سراغ نمایشنامههای ایرانی رفتیم، اما نمایشنامهای که بر اساس ایدههای جدید دنیا در حرفه نمایش وجود داشت پیدا نمیکردیم.
وی گفت: در زمان ما دانشگاه بازیگری نبود و کلاسهایی بود با عنوان هنرستان هنرپیشگی و تئاتر سعدی که محل آموزش بود و من تمام آن دورهها را گذراندم و مرحوم پرویز بهرام هم یکی از کسانی بود که دوره قبل ما بود و در منزل سرکیسیان با ما همکاری میکرد.
چهره ماندگار سینمای ایران با اشاره به نمایشنامه نویسی خود بیان کرد: نمایشنامه «آقای هالو» را من زمانی که بواسطه یک بورسیه ۶ ماهه در آمریکا بودم خودم بر اساس شخصیتی که در میدان توپخانه تهران دیده بودم نوشتم و آن را بازی هم کردم.
نصیریان در پاسخ به این سوال مجری که آیا دوست داشتید برای این نقش سیمرغ بگیرید گفت: برای من سیمرغ و این جوایز خیلی مهم نیست. من همیشه به دنبال کار خودم بودم و دلبستگی من به کار به حدی است که اصلا سیمرغ و این دست جوایز فکر نمیکنم. مثلا من وقتی فیلمنامه «میوه ممنوعه» را خواندم متوجه شد که از شیخ سنعان الهام گرفته شده و عشق او عشقی عمیق و واقعی بود و من این کار را بسیار دوست داشتم.
حسین کلهر از علی نصیریان درباره فوت همسرشان پرسیدند و ایشان در پاسخ گفتند: ۱۵ بهمن ۹۷ همسرم فوت شد و آقای آهنج و شفیعی به من لطف کردند و فرصت دادند. من ۶۰ سال با یک انسان زندگی کردم و مسئله دیگر زناشویی نبود بلکه برای من مسئله انسانی بود. از دست دادن ایشان برای من بسیار دردناک بود و هنوز هم هست.
وی با اشاره به فیلم «سربداران» گفت: نقش «قاضی شارح» در سربداران را با اغراق بسیار در لحن و حرکات بازی کردم و قصدم برجسته سازی این شخصیت بود و بسیار هم محبوب شد. قاضی شارح واقعا در ماجرای سربداران حضور ندارد، اما شخصیتی است که در طول تاریخ در مقاطع مختلف تاریخی شخصیتهایی نظیر او حضور داشته اند و منطق شان هم این بود که ما مملکتمان را دوست داریم و با دشمن کنار میآییم تا بتوانم جلوی کشتار و غارتهای دشمنان را بگیریم و بعد آن با «علی حاتمی» وارد کار جدیدی شدیم.
نصیریان در پاسخ به این سوال که کدام نقش خود را بیشتر از مابقی دوست داشتید عنوان کرد: هنرمندی در هر رشتهای باید از کاری که انجام میدهد لذت ببرد و به آن وابسته باشد و آن کاری کار است که هنرمند از هنر خود لذت ببرد. انتخاب در نقشها هم بسیار مهم است و من همه نقشهایی که در آن بازی کردم را دوست دارم. سکانس خداحافظی ابوالفضل با جیران از سکانسهایی بود که من بسیار دوست داشتم. ما باید این فرصت را به جوانها فرصت بدهیم که هنر خود را ارائه دهند.
وی افزود: نقش باید تاثیرگذار باشد و چالش داشته باشد. نقشهای خنثی برای من جذاب نیستند و من شخصیتهایی که حرکت دارند و میجنگندند را دوست دارم و کریم بوستان هم کسی بود که آمده بود حق خودرا بگیرد و این حرکت داشت و برای من جذاب بود. من آدم سیاسی نیستم و برای گفتن این پول هم نگرفتم، اما مثلا در فیلم «شکارچی شنبه» که در روز قدس پخش شد شخصیت خاخام برای من بسیار جذاب بود.
در ادامه محمدرضا آهنج تهیه کننده سریال «برادرجان» با اشاره به نقش نصیریان در «برادر جان» بیان کرد: با یک تیم حرفهای خوب و زیر سایه استاد نصیریان «برادر جان» را به اتمام رساندیم و از کار لذت بردیم و امیدوارم مردم هم لذت برده باشند. وقتی فیلمنامه را خواندم برای نقش کریم بوستان در ذهنم بلاشک استاد نصیریان بود، اما نگران بودم که ایشان میپذیرند یا خیر. خود استاد هم با مناعت طبعی که دارند میگویند اگر من نقش کریم بوستان را بازی نمیکردم کی بازی میکرد؟ و به نظر من این نقش برای استاد نوشته شده بود.
آهنج در پاسخ به این سوال مجری که انتقادهایی درباره سختی دیالوگهای سریال مطرح شده است گفت: در مورد دیالوگهای «برادر جان» باید گفت که ما در فضای نمایش قرار داریم و برنامه در شهر نمیسازیم. از مختصات فضای نمایشی ساختن نقش و لحن است و این فیلم سراسر پند و اندرز و اشاره به آیات و روایات بود و اینها با بیان عادی شاید پذیرفته نشود، اما من این لحن را بسیار دوست داشتم و نعمت الله هم بسیار خوب کار را درآوردند و از برنامههای سطحی فاصله داشت.
انتهای پیام/