سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

سیاه و سفیدهای اولین فصل تراکتورِ خصوصی

تراکتورسازی اولین فصل حضور خود در لیگ برتر به عنوان یک باشگاه خصوصی را با رتبه پنجم به پایان رساند.

به گزارش خبرنگار فوتبال و فوتسال گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، تیم فوتبال تراکتورسازی تبریز به عنوان یکی از پر طرفدارترین تیم‌های فوتبال ایران پس از سال‌ها انتظار به خواسته هواداران خود تن داده و به بخش خصوصی واگذار شد. محمدرضا زنوزی، مالک محبوب خطه آذربایجان که سابقه درخشانی در مالکیت باشگاه گسترش فولاد تبریز داشت، مالکیت باشگاه تراکتورسازی تبریز را به عهده گرفت. به این ترتیب تراکتورسازی به جرگه تیم‌های خصوصی فوتبال کشور پیوست. حضور یک مالک خوش نام و متمول در باشگاه تراکتورسازی نوید روز‌هایی خوش به هواداران پرشور تراکتور را می‌داد و آن‌ها امیدوار بودند که به هر آنچه که سال‌ها در حسرت آن بودند، دست پیدا کرده و به تیم شماره یک فوتبال ایران تبدیل شوند. در پایان فصل تراکتورسازی در شرایطی به رتبه پنجم بسنده کرد که هواداران این تیم خود را به کسب مقام قهرمانی آماده کرده بودند و حتی به کسب سهمیه نیز راضی نبودند. در پایان، اما تراکتور نه تنها قهرمان نشد بلکه از کسب سهمیه لیگ قهرمانان آسیا نیز بازماند. به هر حال اولین فصل تراکتورسازی به عنوان یک باشگاه خصوصی را مورد بررسی قرار داده ایم که از نظر خواهیم گذراند.

مدیریت؛ همچنان از ثبات خبری نیست

در بخش مدیریت، باشگاه تراکتورسازی یکی از کم ثبات ترین باشگاه های فوتبال ایران در چند سال اخیر به شمار می رود. آنها در طول سال های اخیر چندین و چند مدیرعامل عوض کرده اند و آخرین فصلی که کار خود را با یک مدیرعامل آغاز و با همان مدیرعامل به پایان رساندند را به یاد ندارند. با خصوصی شدن باشگاه این انتظار می رفت که تراکتوری ها در بخش مدیریت به یک ثبات قابل توجه دست پیدا کنند؛ این اتفاق نه تنها رخ نداد بلکه، شاهد بی ثباتی بیشتر در بخش مدیریت باشگاه تراکتورسازی در فصل جاری بودیم. پس از اینکه مالکیت باشگاه به زنوزی سپرده شد، عباس الیاسی به عنوان سرپرست موقت جای خود را به صادق درودگر داد تا اولین مدیرعامل تراکتورِ خصوصی به نام درودگر ثبت شود. عمر مدیریت درودگر اما خیلی کوتاه بود و وی پس از اینکه متوجه شد از اختیارات کافی در باشگاه برخوردار نیست از سمت خود استعفا داد. بار دیگر الیاسی به عنوان سرپرست موقت به روی کار آمد تا اینکه اسدی به عنوان مدیرعامل کار خود را در باشگاه تراکتورسازی آغاز کرد. دوران مدیریت اسدی نیز چند ماهه بود و او پیش از پایان فصل از جمع تراکتوری ها جدا شد. تراکتوری ها در نهایت فصل را با الیاسی به عنوان سرپرست موقت به پایان رساندند. به این ترتیب در بخش مدیریت هیچ تغییر مثبتی را در باشگاه تراکتورسازی نسبت به دوران پیش از خصوصی شدن شاهد نبودیم.

کادر فنی؛ جاده پر ترافیک!

تراکتورسازی در طول لیگ هجدهم سه سرمربی مختلف را روی نیمکت خود نشاند. این تیم با جان توشاک وارد مسابقات شد. توشاک که همه از سابقه فوتبالی او خبر دارند، یک گزینه هیجان انگیز برای تراکتوری ها بود. او آمده بود تا با تجربه گرانبهای خود از حضور در باشگاههای بزرگی چون لیورپول و رئال مادرید، تراکتورسازی را به قله فوتبال ایران برساند. رویابافی تراکتوری ها با توشاک اما دوام چندانی نداشت. یک شروع ناامید کننده در لیگ برتر و شکستی تلخ در دور اول جام حذفی مقابل صنعت نفت پایان کار توشاک را به همراه داشت. این اتفاق در حالی رخ داد که برخی منابع از توطئه داخلی علیه این سرمربی خبر می دادند. محمد تقوی به عنوان سرمربی موقت، جانشین توشاک شد. پس از کسب چند نتیجه خوب، پسوند موقت از کنار نام تقوی حذف شد. او تا پایان نیم فصل اول هدایت تراکتورسازی را بر عهده داشت و امیدوار بود با یارگیری قدرتمندانه در نقل و انتقالات زمستانی، تراکتوری کهکشانی را وارد مسابقات کند. تقوی اما به آرزویی که در سر پرورانده بود نرسید. در حالی که باشگاه مشغول مذاکره با چند گزینه خارجی بود، تقوی پیش دستی کرده و استعفا داد. جورج لیکنز بلژیکی به عنوان سومین سرمربی تراکتورسازی در لیگ هجدهم، از نیم فصل دوم کار خود را در این تیم آغاز کرد. از آخرین قهرمانی لیکنز بیش از ۲ دهه می گذشت اما ستاره هایی که تراکتور داشت، می توانست طلسم جورج را شکسته و پایان خوشی برای او و تیمش رقم بزند. شروع رویایی و ادامه روند خوب نتیجه گیری با لیکنز هوای فوتبال آذربایجان را آفتابی کرده بود. درست زمانی که تراکتوری ها اعتماد به نفس لازم برای قهرمانی را به دست آورده بودند، یک اتفاق یا بهتر است بگویم یک فاجعه همه چیز را خراب کرد. عدم مدیریت کافی از سوی لیکنز در مواجهه با این فاجعه کافی بود تا همه چیز از هم بپاشد. تراکتورسازی با لیکنز به رتبه پنجم بسنده کرد و این مربی بلژیکی در پایان فصل به همکاری خود با سرخ پوشان پایان داد.
 
همانند بخش مدیریتی، تراکتوری ها در زمینه سرمربی هم جاده ای پر ترافیک را پشت سر گذاشتند تا مشخص شود از صبر زیادی در زمینه فرصت دادن به سرمربیانشان برخوردار نیستند.

بازیکنان؛ بزرگترین تحول

بزرگترین تحولی که تراکتورسازی پس از واگذاری به محمدرضا زنوزی با آن مواجه شد، در زمینه خرید بازیکن بود. محمدرضا زنوزی با تخصیص بودجه ای کلان در زمینه خرید بازیکن، تراکتورسازی را در عرض یک سال به یکی از کهکشانی ترین تیم های تاریخ فوتبال ایران تبدیل کرد. جذب سه کاپیتان تیم ملی بزرگترین اتفاق نقل و انتقالاتی تراکتوری ها در لیگ هجدهم بود. اشکان دژاگه، مسعود شجاعی و احسان حاج صفی سه بازیکنی بودند که با حضور در تیم تراکتورسازی بار فنی این تیم را تا حد بسیار زیادی ارتقا دادند. خرید بازیکنان باکیفیت خارجی از دیگر اقدامات مثبتی بود که در تراکتورِ خصوصی شاهد آن بودیم. با توجه به کمرنگ شدن قابل توجه نقش واسطه ها در باشگاه تراکتورسازی فرایند نقل و انتقالاتی این باشگاه به نسبت سال های گذشته شکل موفق تری به خود گرفته بود. تراکتوری ها که به واسطه محرومیت از دو پنجره نقل و انتقالاتی و عملکرد نه چندان موفق در نقل و انتقالات زمستانی لیگ هفدهم به شدت با کمبود بازیکن مواجه بودند، موفق شدند این بار بدون هیچ دغدغه مالی اقدام به جذب بازیکنان مورد نظر خود کرده و بار دیگر یک تیم پرستاره را وارد مسابقات کنند. نداشتن مشکل مالی و پرداخت به موقع مطالبات بازیکنان از دیگر بخش های مثبتی بود که باعث شد کمترین حاشیه در زمینه بازیکنان را در این باشگاه در لیگ هجدهم شاهد باشیم.

تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
نظرات کاربران
انتشار یافته: ۹
در انتظار بررسی: ۰
ک
۰۸:۳۵ ۱۵ خرداد ۱۳۹۸
،تاسف آور است که تبریز با آن سوابق درخشان تاریخی در همه زمینه ها به فوتبال آلوده شده کاش آزاد وپاک می شد
ناشناس
۱۵:۲۴ ۱۴ خرداد ۱۳۹۸
سیاه وسفید ن قهوه ای
ناشناس
۱۲:۳۹ ۱۴ خرداد ۱۳۹۸
مطمین باشید اگه پرسپولیس به فروزان پول نداده بود ما قهرمان بودیم
ناشناس
۱۳:۵۴ ۱۴ خرداد ۱۳۹۸
تیم شما فاقد تاریخچه هست شما تاحالا چه مقام اوردین...خودتان با پرسپولیس کبیییییر مقایسه نکید.. فروزان دست پرورده مکتب استقلال هاست....پرسپولیس درود بر شاهزادهای پارسی
ناشناس
۱۴:۴۱ ۱۴ خرداد ۱۳۹۸
از مکتب پرسپولیس نگو برادر تراکتور اصالتش از شما بیشتره
خدا را شکر تراکتوری نیستم
۱۵:۱۶ ۱۴ خرداد ۱۳۹۸
تراتکور تنها تیم
Turk
۱۲:۳۸ ۱۴ خرداد ۱۳۹۸
بردن جام و مهندسی شده ایران شاید به ظاهر ماروخوشحال کنه اما ته تهش برامون واقعا بی اهمیته و خیلی زود فراموشش میکنیم.
ناشناس
۲۲:۱۸ ۱۴ خرداد ۱۳۹۸
آفرین درود بر همه ی تراکتوری ها که به فوتبال مهندسی شده ی ایران اعتنایی نکردند و غیرتشان را خرج این فوتبال نکردن آفرین بر شما ملت غیور آذربایجان افتخارینن
ناشناس
۱۰:۳۶ ۱۴ خرداد ۱۳۹۸
ما ملت قهرمان هستیم وهمیشه قهرمان خواهیم ماند یاشاسین اذربایجان