تویی سرپرست آنچه از معرفتش که ما را بدان برتری دادی و آنچه از سنتش که ما را بدان رهنمون شدی؛ و ما به توفیق تو، به روزه و نماز آن برخاستیم و همراه با تقصیر "اندکی از بسیار" را بجا آوردیم. خداوندا! پس تو را سپاس همراه با اقرار به بدی‌هایمان و اعتراف به سهل انگاری‌مان، در حالی که در قلوبمان ندامت قطعی و بر زبانمان عذر صادقانه داریم.
پس ما را با توجه به اعتراف به تقصیری که در این ماه داشتیم، مزدی عنایت کن که تدارک‌کننده فضیلت‌های دل‌خواهمان و جایگزین ذخیرههایی که مورد علاقه ماست، باشد.
متن حدیث:
اللّهُمّ إِنّا أَهْلُ هَذَا الشّهْرِ الّذِی شَرّفْتَنَا بِهِ، وَ وَفّقْتَنَا بِمَنّکَ لَهُ حِینَ جَهِلَ الْأَشْقِیَاءُ وَقْتَهُ، وَ حُرِمُوا لِشَقَائِهِمْ فَضْلَهُ.
أَنْتَ وَلِیّ مَا آثَرْتَنَا بِهِ مِنْ مَعْرِفَتِهِ، وَ هَدَیْتَنَا لَهُ مِنْ سُنّتِهِ، وَ قَدْ تَوَلّیْنَا بِتَوْفِیقِکَ صِیَامَهُ وَ قِیَامَهُ عَلَی تَقْصِیرٍ، وَ أَدّیْنَا فِیهِ قَلِیلًا مِنْ کَثِیرٍ.
اللّهُمّ فَلَکَ الْحَمْدُ إِقْرَاراً بِالْإِسَاءَةِ، وَ اعْتِرَافاً بِالْإِضَاعَةِ، وَ لَکَ مِنْ قُلُوبِنَا عَقْدُ النّدَمِ، وَ مِنْ أَلْسِنَتِنَا صِدْقُ الِاعْتِذَارِ، فَأْجُرْنَا عَلَی مَا أَصَابَنَا فِیهِ مِنَ التّفْرِیطِ أَجْراً نَسْتَدْرِکُ بِهِ الْفَضْلَ الْمَرْغُوبَ فِیهِ، وَ نَعْتَاضُ بِهِ مِنْ أَنْوَاعِ الذّخْرِ الْمَحْرُوصِ عَلَیْهِ.
منبع: مشرق
انتهای پیام/