قبادیان تصریح کرد: به عنوان مثال؛ چرا چهار میلیون دانشجو تربیت شود؟ چرا این مقدار ۱۰ میلیون یا کمتر نباشد؟ این مقدار دانشجو بر اساس کدام تقاضا و خواست گرفته شده است؟ ما در این زمینه خطا‌هایی داشته‌ایم. تا الان ما کشور را بر اساس درآمد‌های نفتی بدون محدودیت اداره کردیم، اما دیگر نمی‌توانیم. شاید تنها در عرصه پزشکی آن‌هم بدان دلیل که با سلامتی ما در ارتباط است از علم استفاده می‌کنیم و وضعمان خوب است.
معاون آموزش، پژوهش و فناوری وزارت صنعت، معدن و تجارت در خصوص برنامه ارتباط صنعت و دانشگاه گفت: از سال گذشته استفاده از توانمندی‌های داخلی و بی‌نیازی از خارج را شروع کرده‌ایم و برای این کار در سال جاری، ۱۰ برنامه کلیدی برای وزارت صمت تعریف کرده‌ایم که یکی از این کار‌ها طرح تاپ (توانمندسازی تولید و توسعه اشتغال پایدار) است. طبق این طرح، از طریق طرف تقاضا (بنگاه‌های صنعتی، معدنی و تجاری)، تقاضا‌های علمی و فناورانه حوزه صمت ثبت می‌شود و از سوی دیگر، طرف عرضه (پژوهشگران و فناوران) متناسب با آن تقاضاها، قدم بعد را برمی‌دارند.
وی افزود: در راستای این ارتباط، هدف ما در گام اول تقاضامحور کردن پایان‌نامه‌ها و رساله‌ها به منظور حل معضلات و مشکلات علمی و فنی موجود و دانش‌بنیان کردن تولید کالا‌ها و عرضه خدمات است. در گام بعد، ایجاد واحد‌های تحقیق و توسعه در بنگاه‌ها و گام نهادن در مسیر اهداف انقلاب صنعتی چهارم و ایجاد اشتغال پایدار و زایشی است.
قبادیان اظهار کرد: ما نتوانسته‌ایم علم را در کشور همچون جوامع پیشرفته جا بیاندازیم و آن را تقاضامحور کنیم. در بخش صنعت ما هیچگاه نیامده‌ایم یک آمایش صنعتی- سرزمینی انجام دهیم و بر اساس آن صنایع‌مان را در استان‌های مختلف پایه‌ریزی کنیم. حتی در جانمایی صنایع بزرگ نیز دچار خطاهای استراتژیک شده‌ایم؛ چنان‌که صنایع انرژی‌بر و آب‌بر را در فلات مرکزی ایران تأسیس کرده‌ایم.
وی با اشاره به انقلاب صنعتی چهارم که دنیا را متحول کرده است، گفت: ما خودمان را برای این انقلاب آماده نکرده‌ایم و معتقدم پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی می‌تواند در این راستا کمک شایانی داشته باشد. ما باید شئون این انقلاب را بدانیم و خیلی سریع تبعات و نحوه مواجهه با آن را فرا بگیریم. برای این کار لازم است پس از عقد تفاهم‌نامه با پژوهشکده، همکاری‌هایی را آغاز کنیم.
قبادیان خاطرنشان کرد: اساساً صنعت به پژوهش و پژوهشکده نیاز دارد؛ مبادا دیر شود و انقلاب صنعتی چهارم به صورت یک سونامی ما را غافلگیر کند و به یک‌باره اقتصاد، دولت و کشور را به قهقرا ببرد و نتوانیم حتی ادامه حیات دهیم.
انتهای پیام/