وی ادامه داد: در این برهه از زندگی، نقش زنان در همراهی همسرشان بسیار سختتر از سایر شرایط دشوار زندگی است؛ در واقع همسران مردان بیکار، با وجود کنار آمدن و سازگاری با این وضع، مجبورند با تلاطمات روحی مردشان که گاه با بدخلقی و عصبانیتهای غیرقابل تحمل همراه است، نه تنها کنار بیایند، بلکه همسرشان را یاری کرده و اجازه ندهند که بیش از پیش در خود فرو رود و احساس بیکفایتی کند.
این روانشناس افزود: در وهله اول، بهتر است که این قبیل زنان آرامش خود را حفظ کرده و با خونسردی پیش بروند؛ چرا که فقط در این صورت میتوانند حس مثبت خود را که بسیار قوی، نیروبخش و تاثیرگذار است به همسرشان منتقل کنند.
وی تصریح کرد: زنان در چنین شرایطی، میتوانند به صورت مستقیم و یا غیرمستقیم به خود و همسرشان این اطمینان را بدهند که طی کردن شرایط سخت زندگی، مستلزم همیاری با یکدیگر است؛ در واقع باید این اصل مهم را بپذیرند که با حفظ آرامش خود و همسرشان، میتوانند روند برطرف شدن بیکاری را تسریع کنند.
حنیفهلو با تاکید بر اینکه نباید در خصوص بیکاری همسرمان با هیچ کس، به ویژه نزدیکانمان صحبت کنیم، افزود: اگرچه ممکن است عرصه بر ما تنگ شود و برای مواجهه با فشار اقتصادی به اطرافیانمان روی بیاوریم، اما بهتر است که برای حفظ شان و منزلت همسر و زندگی مشترک، مدتی دست نگه داریم و اندکی تحمل داشته باشیم.
این مشاور یادآور شد: بهتر است چنین مسئلهای را با اطرافیان بسیار نزدیک، آن هم فقط در صورتی که بتوانند کمک کنند در میان بگذاریم. این پیشنهاد صرفا برای پیشگیری از آسیب دیدن عزت نفس اعضای خانواده است؛ در واقع اگر همسرمان به ناگاه بر اثر حادثهای، چون ورشکستگی، تعدیل نیرو، اختلاف با کارفرما و ... کارش را از دست داد، باید برای مدتی هم شده، به وی فشار نیاوریم و برای گذران این دوران سخت، چون کوه پشت او بایستیم.
حنیفهلو خاطرنشان کرد: فقط ادعای حامی بودن اهمیت ندارد و باید این حمایت را در کلام و رفتارمان نیز نشان دهیم. باید به همسرمان این اطمینان را بدهیم که این مشکل گرچه برای حال و روز امروزمان خیلی سخت است، ولی همراه او هستیم و درکش میکنیم. همچنین تلاش میکنیم که با همه مصائب این دوران کنار بیاییم.
منبع:ایسنا
انتهای پیام/