وی با تأکید بر فضای روانی حاکم بر بازار خودرو تصریح کرد: طبیعتا اشخاص بر اساس انتظارات و پیش‌بینی‌های قیمتی که دارند اقدام به خرید یک کالا یا جانشینی دارایی‌های دیگرشان با آن می‌کنند که این شامل خودرو نیز شد. در واقع در این مدت تصور عمومی این بود که خودرو نسبت به برخی دارایی‌های دیگر می‌تواند سودآورتر باشد. حتی ملک هم در اغلب موارد نمی‌توانست رقیب خوبی برای خودرو باشد، به طور مثال هر شخصی که پولش را در این فاصله تبدیل به خودرو کرد سود بیشتری نصیبش شد.
بیشتر بخوانید: خودروسازان مقصر اصلی ایجاد حاشیه بازار هستند/ چرا خودروهای تولیدشده با دلار 4 هزار تومانی وارد بازار نمی‌شوند؟
خورشیدی افزود: یک بحث هم خاص خودرو است و آن این که خودرو در کشور ما دارای یک هویت خاص ناشی از حمایت چند ۱۰ ساله از این صنعت است. حمایتی که در حالت عادی می‌تواند کمک حال خودروسازان باشد، اما در شرایط خاص باعث می‌شود که آنها در صورت مساعد دیدن اوضاع به خود این اجازه را بدهند که قیمت‌ها را بالا ببرند. به نظر می‌رسد خودروسازان احتکار، حبس کردن و کاهش عرضه تولیداتشان را وسیله‌ای برای طبیعی جلوه دادن افزایش قیمت‌ها در بازار کرده‌اند.
این کارشناس اقتصادی با اشاره به حمایت دولتی از صنعت خودروسازی تصریح کرد: حمایت‌گرایی از ابتدا بوده و در اصل چیز بدی نیست؛ به طور مثال اگر انگلیسی‌ها در بحبوحه انقلاب صنعتی جلوی واردات پارچه ایرانی و هندی را به کشورشان نمی‌گرفتند شاید به این زودی‌ها نمی‌توانستند پارچه تولیدی خودشان را در بازار جا بیاندازند.
وی افزود: متأسفانه در مورد صنعت خودرو در کشور ما این حمایت به نحو بسیار غلطی انجام شده است. حمایت یعنی تلقی صنایع نو به عنوان یک کودک تا زمانی که بتوانند روی پای خودشان بایستند، نه اینکه اجازه بدهید در بزرگسالی هم گرفتار همین احساس نیاز‌ها شود. اینجاست که صنعت به دلیل همین حمایت‌های غلط به خواب می‌رود.
خورشیدی تأکید کرد: معتقدم باید در یک دوره حداکثر ۳ ساله به صنعت خودرو فرصت و هشدار جدی داده شود تا خود را حتی به قیمت تعطیلی این صنعت، به صورت کامل از لزوم حمایت و وابستگی خارج کند.
این کارشناس اقتصادی درباره سیستم فروش فوری خودرو که اخیرا اجرا شد، گفت: سیستم فروش فوری خودرو ابزاری است که برای رساندن این کالا به دست مشتری واقعی تدارک دیده شده است، اما با تجربه‌ای که داشته‌ایم مشخص است در این فضا‌ها عده‌ای با سوءاستفاده از فرصت‌ها سعی می‌کنند کالا را به عنوان واسطه دریافت کرده و به نیازمند واقعی برسانند. حتی ممکن است در ظاهر احساس شود که افراد نیازمند خرید کرده‌اند، حال آنکه واقع مطلب چیز دیگری است و نبض کار و سازماندهی در دست دلال هاست.
وی تصریح کرد: این مسئله را نباید چندان مشکل خودروفروش تلقی کرد، بلکه مشکل در فضای فرهنگی است و باید برای کنترل و فرهنگ‌سازی آن تلاش کرد.
خورشیدی در ادامه با اشاره به اهمیت موضوع صادرات و شعار رونق تولید گفت: باید به این نکته توجه کرد که اساسا یک جمعیت هشتاد میلیونی ظرفیت ایجاد تقاضا به اندازه‌ای که صنعت خودروسازی در آن به سودآوری برسد، ندارد. یعنی حتی ظرفیت اصطلاحا شمارشی هم ندارد، بنابراین خودروساز ما باید حتما به بازار بین‌المللی خودرو ورود کند.
وی افزود: امروزه بازار خودرو در سراسر دنیا در تصاحب خودروساز‌های عمده است و ما هم باید بتوانیم برای خودمان بازار فروش پیدا کنیم که این امر علاوه بر رقابتی شدن قیمت کالا، به کیفیت آن نیز بستگی دارد، در حالی که اگر ما دروازه‌های بازار داخلی خودمان را باز بگذاریم به سرعت توسط خودروسازان خارجی مصادره خواهد شد. این نشان می‌دهد که خودروساز داخلی ما توانایی‌های لازم را در خودش ایجاد نکرده و تا این توانایی ایجاد نشود، مشکلی حل نمی‌شود.
این کارشناس اقتصادی بیان کرد: کره‌ای‌ها زمانی آرزو داشتند که صنعتی مانند ایران ناسیونال سابق (ایران خودرو) داشته باشند و حالا می‌بینید که توانسته‌اند با مدیریتی درست و کارآمد در بازار جهانی خودرو سهمی بین ۵ تا ۶ درصد را به خود اختصاص دهند.
خورشیدی در پایان درباره نحوه قیمت‌گذاری خودرو‌ها گفت: قیمت‌گذاری خودرو با بازارسنجی که خودروساز انجام می‌دهد توسط خود خودروسازان صورت می‌گیرد. البته ممکن است فشار‌هایی از طرف سازمان‌های بالادستی برای تعدیل قیمت‌ها وارد شود، اما اصل قیمت‌گذاری توسط خودروساز صورت می‌گیرد.
انتهای پیام/