مهم نیست در ضیافت الهی کجا باشی! مهم این است که در ماه بندگی، میهمان خدا باشی و در هر حال با زبان روزه مشغول عبادتی بزرگ یعنی خدمت به مردم تا لحظه زیبای اذان فرا برسد؛ آن لحظه‌ای که نوای خوش «همه از خداییم به سوی خدا برویم» شنیده می‌شود! آنجاست که سفره‌های ساده و صمیمانه افطار بر بال ملائک گسترده می‌شود و مؤمنین روزه‌دار در هر لباس، شغل و موقعیتی با ذکر «فتقبل منا» روزه خود را باز کنند و شکرگزار ضیافت رمضان باشند.
