به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، اگر به عنوان یک نویسنده صد‌ها سال پیش متنی می‌نوشتید و در متن خود غلط داشتید ۲ راه متداول وجود داشت؛ خط زدن کلمات غلط و پاک کردن غلط‌ها با روش‌هایی عجیب.
بیشتربخوانید : ۲ حکایت شنیدنی و جالب از جنگ‌های تاریخی
درست است که برای نسل امروزی پاک کن یک ابزار رایج و متداول است، اما سال‌ها پیش اساسا استفاده از مداد پاک کن معنا و مفهومی نداشت. درواقع در آن سال‌ها به جای مداد پاک کن از اشیاء عجیب و غریبی استفاده می‌شد. گفته می‌شود که سال‌ها پیش از نان بدون چربی، شن و ماسه، چوب، موم، زغال چوب و مواردی مشابه برای پاک کردن رد جوهر یا مداد روی کاغذ استفاده می‌شده است.
این ماجرا ادامه داشت تا این که در سال ۱۷۷۰ یک مهندس انگلیسی به نام ادوارد نایرن به طور اتفاقی متوجه تاثیر لاستیک در پاک کردن رد جوهر شد. این ماجرا وقتی رخ داد که او سعی داشت با کمک نان رد جوهر را از روی کاغذ پاک کند. اما به طور اتفاقی تکه‌ای کوچک لاستیک درون نان بود و به پاک شدن رد جوهر کمک کرد.
وقتی نایرن متوجه خواص عجیب لاستیک شد به سرعت نوعی اولیه و بسیار ابتدایی از پاک کن را اختراع کرد و در قالب یک مکعب نیم اینچی با قیمت سه شیلینگ به فروش رساند. فروش پاک کن‌هایی از این جنس چندان ادامه نیافت، زیرا این پاک کن‌ها به تغییرات آب و هوایی حساس بودند و زود می‌شکستند.
در نتیجه بعد‌ها در سال ۱۸۳۰ چارلز گودیر نوعی مقاوم و جدیدتر از پاک کن را طراحی کرد که دوام بیشتری داشت و نسبت به انواع تغییرات نیز مقاومت می‌کرد.
منبع: انتخاب
انتهای پیام/