این سند که به چند دهه گذشته اشاره دارد به مداخله مستقیم آمریکا از طریق حمایت از هم پیمانان داخلی در برخی از کشور‌ها پرداخته و نکته قابل توجه در اطلاعات ارائه شده این است که در برخی از کشور‌ها بیش از یک بار مداخله شده است.
خبرنگار المیادین در این باره گزارش داد، ویل اروین، گزارشگر رسمی دانشگاه فرماندهی مشترک نیرو‌های ویژه آمریکا و از جنگجویان قدیمی در نیرو‌های ویژه، در این سند که در ۲۵۰ صفحه منتشر شده است, ۴۷ مورد از این مداخلات را از سال ۱۹۴۱ تا ۲۰۰۳ بر می‌شمرد.
اروین در این سند ضمن اشاره به مدت زمان و هدف از مداخله از کشور‌هایی مثل کوبا، نیکاراگوئه، آنگولا، کویت، افغانستان، لائوس، کامبوج، عراق، کوزوو، صربستان و لهستان به عنوان مهم‌ترین کشور‌هایی یاد می‌کند که در این زمینه هدف آمریکا بوده اند.
بر اساس این سند هدف از مداخله در کشور‌های مختلف جهان، تعطیل، اجبار و براندازی نظام‌های حاکم بیان می‌شود و به این نکته اشاره می‌شود که اجبار در دو سوم موارد و براندازی در یک سوم موارد موفق بوده است.
نویسنده گزارش می‌افزاید، میزان موفقیت عملیات مداخله جویان در زمان جنگ، دو برابر زمان صلح بوده است. هر چند اساس کار این گونه بود که از مقاومت مسالمت آمیز مخالفان مسلح در دیگر کشور‌ها حمایت شود، اما موفق‌ترین عملیات زمانی انجام شد که واشنگتن به صورت مستقیم از حملات نظامی در دیگر کشور‌ها حمایت کرد.
در این گزارش از درز اطلاعات امنیتی به عنوان اصلی‌ترین عامل شکست بیست مورد از این نوع عملیات یاد شد که عملیات سال ۱۹۶۱ خلیج خوک‌ها نمونه‌ای از این نوع شکست است.
این گزارش از افغانستان به عنوان دیگر کشور هدف در عملیات مداخله جویانه یاد می‌کند و می‌افزاید، هدف در افغانستان کوتاه مدت و برای مقابله با اتحاد جماهیر شوروی بوده است.
نویسنده این گزارش حمایت شوروی از مقامات وقت افغانستان را خطری بزرگ برای آمریکا می‌خواند و می‌افزاید، تمامی مداخلات وزارت دفاع آمریکا در کشور‌هایی انجام شده است که نظام حاکم بر آن‌ها یا از طرف نیرو‌های اشغالگر متجاوز حمایت می‌شدند یا تحت حمایت نظام‌های سرکوبگر بیگانه بودند که مقصود روسیه و چین به عنوان دو دشمن اصلی آمریکا در جهان است.
انتهای پیام/