انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
روحش شادویادش گرامی باد,خدایامرابااومحشورکن
موقعی که داشت می‌رفت، پدرش یک اسکناس صد دلاری داد. خیلی ذوق کرد، آن را بوسید و در جیبش گذاشت. وقتی در سوریه بود آن را خرج نکرد تا این که در بازار حلب یک گونی بادمجان خرید، آن‌ها را بین همرزمانش تقسیم کرد تا هر کس هر چه دلش خواست با آن غذایی درست کند، خودش بادمجان کبابی درست کرد. این کارش تعجب برانگیز بود. چون به شدت از بادمجان متنفر بود و به هیچ عنوان به غذایی که در آن بادمجان بود لب نمی‌زد.
منبع:میزان
انتهای پیام/