ساعاتی پیش از اعلام آتش بس، منابع فلسطینی اعلام کرده بودند که گروههای مقاومت فلسطین طرح آتشبس متقابل با اسرائیل را نپذیرفته اند. این منابع که به نامشان اشارهای نشده است، اعلام کردند: هیأتهای حماس و جهاد اسلامی که در قاهره به سر میبرند اصرار دارند، توافق نامههای آتش بس در گذشته بدون هیچ گونه پیش شرطی توسط رژیم تل آویو اجرا شود.
تن دادن رژیم صهیونیستی به آتش بس با گروههای مقاومت، پس از آن انجام میشود که شمار کشتههای رژیم صهیونیستی در نتیجه شلیک موشکهای مقاومت که در پاسخ به حملات بی امان ارتش تل آویو به نوار غزه و کشتار مردم این باریکه صورت گرفت، به چهار نفر رسیده است و ۴۱ تن نیز زخمی شدند.
با این حال، اتاق عملیات مشترک گروههای فلسطینی اعلام کرد: نبرد با دشمن تا قبل از تن دادن این رژیم به خواستههای ملت فلسطین متوقف نخواهد شد. اتاق عملیات مشترک گروههای فلسطینی همچنین تأکید کرد: تا زمانی که دشمن صهیونیستی تفاهمات حاصل شده برای آرامسازی اوضاع در غزه را زیر پا بگذارد و به آن پایبند نباشد، اجازه خروج شهرکنشینان صهیونیست از پناهگاهها را نخواهیم داد.
اما چه چیزی موجب شد تا «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی با ذلت و خواری تَن به آتش بس در برابر فلسطینیان دهد؛ آن هم در شرایطی که پیشتر سران مقاومت فلسطین اعلام کرده بودند که معادله آرامش در برابر آرامش پایان یافته و توسط آنها لغو شده است. بدون تردید، ضربات مهلک مقاومت بر پیکره صهیونیستها موجب شد تا آنها بار دیگر در مقابل مقاومت فلسطین سر تعظیم فرود آورده و با ذلت تمام تَن به برقراری آتش بس دهند.
ازجمله عواملی که موجب عقب نشینی رژیم صهیونیستی از مواضع خود در قبال مقاومت فلسطین شد، قدرت موشکی بالای مقاومت بود. گروههای مقاومت فلسطین در طول ۴ روز نبرد با صهیونیستها بیش از ۶۰۰ موشک به سمت مواضع آنها در اراضی اشغالی شلیک کردند؛ هرچند رسانههای وابسته به رژیم صهیونیستی برای حفظ آبروی این رژیم از انتشار اماکنی که توسط موشکهای مقاومت هدف قرار گرفتند، امتناع ورزیدند.
قدرت موشکی مقاومت فلسطین از آن جهت حائز اهمیت است که حتی رسانههای صهیونیستی نیز پیشتر درباره آن به مقامات این رژیم هشدار داده بودند. به عنوان نمونه، روزنامه صهیونیستی «معاریو» در مطلبی به بُرد بالای موشکهای جنبش مقاومت اسلامی حماس اذعان کرده بود. این روزنامه در مطلبی به قلم «تال لو رام» تحلیلگر صهیونیست نوشته بود: برخلاف دفعات قبل، حماس حملات موشکی خود را به فاصلههای دورتری انجام داد.
«تال لِو- رام» تحلیلگر نظامی روزنامه صهیونیستی معاریو نیز نوشته بود: برعکس دفعات قبل، حماس حملات را با شلیک موشکها به فاصلههای دورتر مانند اشدود آغاز کرد. این درحالی است که پایگاه صهیونیستی «مفزاک» نیز تعداد بالای موشکهای شلیک شده از سوی مقاومت به اراضی اشغالی را مورد پوشش قرار داد و نوشته بود: تنها در حدود نیم ساعت، ۱۵۰ موشک به سمت شهرکهای اسرائیل سرازیر شد.
علاوه بر قدرت موشکی مقاومت فلسطینی، عامل دیگری که صهیونیستها را برآن داشت تا از حملات تجاوزکارانه به غزه عقب نشینی کنند، رعب و وحشتی بود که توسط گروههای مقاومت فلسطین در اراضی اشغالی حاکم شده بود؛ رعب و وحشتی که میرفت تا هزاران شهرک نشین صهیونیست را از اراضی اشغالی فراری دهد. انتشار تصاویر گسترده از وحشت فراگیر شهرک نشینان صهیونیست از حملات موشکی مقاومت، گواه بر این مدعاست.
افزون بر این، در حالی که نبرد در جبهه غزه بسیار شدید گزارش میشد اما نزدیک شدن به ۱۵ می (۲۵ اردیبهشت) و برگزاری جشنهای موسوم به گرامیداشت روز نکبت (هفتاد و یکمین سالگرد تأسیس رژیم صهیونیستی)، «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی وادار شد تا به منظور تأمین امنیت این روز از ادامه حملات و گسترش آن در غزه دست بردارد تا بدین ترتیب، در آن روز متحمل ضربات به مراتب دردناکتری از سوی فلسطینیان، نشود.
علاوه بر آنچه که گفته شد، در حالی که بناست طی روزهای آینده مسابقات موسوم به «یورو ویژن» در تل آویو برگزار شود جهاد اسلامی تهدید کرده است حملاتش را در صورت اصرار نتانیاهو بر ادامه خونریزی به این شهر خواهد کشاند به نظر میرسد نتانیاهو علی رغم تهدیدات مکرر ترجیح داده است تا شعله خشم فلسطینیان را با عقب نشینی از مواضع اعلامی اش خاموش کند. افزون بر این، به نظر میرسد رونمایی از طرح موسوم به معامله قرن پس از ماه مبارک رمضان نیازمند محیطی آرام است و صهیونیستها با عقب نشینی از تداوم حملات به غزه در راستای فراهم کردن این محیط گام بر میدارند.
در هر صورت، پر واضح است که جنگ ۴ روزه کنونی رژیم صهیونیستی را نیز باید به کارنامه سیاه و ننگ آلودِ آمیخته با شکستِ رژیم صهیونیستی اضافه کرد. شکست ننگ آمیز رژیم صهیونیستی در این جنگ یاد و خاطر جنگهای ۸ روزه، ۲۲ روزه و ۵۳ روزه در غزه را بار دیگر زنده کرد. این بار نیز صهیونیستها همچون ۳ مرتبه قبلی متحمل مُشت آهنین مقاومت فلسطین در برابر تجاوزگریهای خود شدند.
در هر صورت، با توجه به قدرت موشکی بالای مقاومت فلسطین، مقامات رژیم صهیونیستی به خوبی به این واقعیت انکارناپذیر پی بردند که ورود به یک نبرد فراگیر در نوار غزه به عنوان یک خودکشی محض است؛ به ویژه اینکه گروههای مقاومت فلسطین جملگی وعده داده بودند که مشت آهنین مقاومت برای مقابله با صهیونیستها در راه است. برهمین اساس، صهیونیستها با تَن دادن به آتش بس در غزه در واقع خود را از آتش جهنمی نجات دادند که مقاومت برایشان تدارک دیده بود.
منبع:مهر
انتهای پیام/