کمال پرهون درمانگر اعتیاد در گفتگو با خبرنگار حوزه رفاه و تعاون گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، در خصوص تاثیر والدین معتاد بر کودکان اظهار کرد: خانواده به‌عنوان کانون اصلی، فرآیند اجتماعی شدن فرد را شکل و نقش پررنگ و انکارناپذیری در ایجاد نگرش‌ها، ارزش‌ها و باور‌های فرد بر عهده دارد.
پرهون بیان کرد: اهمیت آن به اندازه‌ای است که سلامت و بالندگی هر جامعه وابسته به‌سلامت و رشد خانواده در آن بستگی دارد در حقیقت، هرگز هیچ جامعه‌ای نمی‌تواند به‌سلامت و بالندگی برسد، مگر آن‌که از خانواده‌های سالم برخوردار باشد.
این روانشناس اضافه کرد: هر چه خانواده دارای کارکرد سالم‌تری باشد نشان از ساختار مناسب و انسجام و انعطاف‌پذیری آن است.
وی با بیان اینکه این سیستم متعادل است، اما گاهی این تعادل به هم می‌خورد افزود: این عدم تعادل عاملی مهمی در ایجاد تعارضات و اختلافات خانوادگی و زناشویی خواهد بود. یکی از پدیده‌های اجتماعی که در عصر حاضر تعادل عاطفی و اقتصادی خانواده‌ها را بر هم زده است اعتیاد است.
پرهون با اشاره به اینکه والدین به عنوان ستون فقرات خانواده و نخستین الگو‌های فرزندان خود محسوب می‌شوند؛ گفت: از این رو اعتیاد والدین می‌تواند از طریق یادگیری مشاهده‌ای و برهم زدن جو روانی- عاطفی و اقتصادی خانواده اثرات مخربی بر سلامت روان و پیشرفت تحصیلی کودکان در پی داشته باشد.
این روانشناس اظهار داشت: فقر اقتصادی، پایین بودن تاب‌آوری، آشفتگی‌های خاص در اعمال تربیتی و عملکرد خانواده، فقدان حمایت عاطفی، کمبود صمیمیت، سبک فرزند پروری سهل گیر یا مستبدانه، افسردگی والدین، آسیب‌های روانی والدین و غیره باعث مشکلات متعددی برای فرزندان والدین معتاد شده و آن‌ها را به سمت همراه شدن با همسالان منحرف و مصرف کننده مواد سوق می‌دهد.
وی با اشاره به اینکه وضعیت فرزندان والدین معتاد بحرانی‌تر از فرزندان طلاق یا تک والد است، گفت: کودکان این خانواده‌ها به ظاهر حضور فیزیکی والدین را در کنار خود احساس، ولی والدی که دارای نقش مخرب و آسیب زایی است در واقع این کودکان بر خلاف کودکان بی سرپرست در ظاهر با والدین خود زندگی می‌کنند، ولی حضور فیزیکی والدین این کودکان را دچار مشکلات متعددی می‌کند.
پرهون با بیان اینکه از مشکلات کودکانی که والدین معتاد دارند می‌توان به عملکرد ضعیف تحصیلی در مدرسه اشاره کرد؛ افزود: از دیگر مشکلات این کودکان آشنایی با مواد مخدر در سنین پایین و خطر اعتیاد در سنین بالاتر، کاهش نقش حمایتی والدین، از بین رفتن حس احترام فرزند- والدی، اختلال‌های رفتاری و عاطفی متعدد، کاهش صمیمیت و جو عاطفی خانواده و ... است.
انتهای پیام/