صرف نظر از سقوط ارزش ریال، لپ تاپ‌ها به شدت ارزان شده اند و حالا می‌توان حتی با مبلغی کمتر از قیمت یک گوشی موبایل، لپ تاپ تهیه کرد. از روز‌های آغاز پیدایش لپ تاپ‌ها تا به امروز اغلب مردم می‌دانستند لپ تاپ‌ها نسبت به کامپیوتر‌های رومیزی (Desktop) قدرت و توانایی کم تری دارند، اما حالا با ظهور لپ تاپ‌های گران قیمت، اغلب این افراد تصور می‌کنند مشکل ضعیف بودن لپ تاپ‌ها نیز برطرف شده است. در سال‌های آغازین پیداش لپ تاپ‌ها کارکرد و وجه تمایز آن‌ها با کامپیوتر‌های رومیزی مشخص بود، اما امروزه برخی لپ تاپ‌ها از فرم لپ تاپ خارج شده اند و جز اینکه نام لپ تاپ را یدک می‌کشند، واقعاً لپ تاپ نیستند، احتمالاً نسبت به آنچه که گفته شد متعجب شده اید. پیش از ارائه هر گونه توضیح بیشتری، نخست به موضوعی می‌پردازیم که بیشتر باعث تعجب شما می‌شود.
لپ تاپ‌هایی که لپ تاپ نیستند!
احتمالاً با این سوال یکبار دیگر از نوشتار پیش رو نا امید شده اید، چه کسی نمی‌داند لپ تاپ چیست؟! شاید باور کردن آن سخت باشد، اما واقعاً برخی به خوبی نمی‌دانند لپ تاپ چیست و چه تفاوتی با کامپیوتر رومیزی دارد. برخی تصور می‌کنند اگر یک کامپیوتر همه قطعات آن یکپارچه باشد و بتوان آن را تا کرد و در نهایت آن را در یک کیف گذاشت، این همان لپ تاپ است!
لپ تاپ (Laptop) یا نوت بوک (Notebook) به کامپیوتری اطلاق می‌شود که همه اجزای کامپیوتر‌های معمولی رو میزی را به صورت یکپارچه دارا باشد و قابل حمل نیز باشد. مهم‌ترین ویژگی لپ تاپ «حمل پذیری» (Portability) است. حمل پذیری یا قابل حمل بودن مهم‌ترین ویژگی لپ تاپ‌ها و وجه تمایز آن‌ها با کامپیوتر‌های رومیزی است، اما این ویژگی در برخی محصولات که لپ تاپ محسوب می‌شوند روز به روز در حال کم رنگ شدن است.
برخلاف باور بسیاری، قابل حمل بودن به معنی امکان حمل کردن لپ تاپ با خود نیست بلکه علاوه بر امکان حمل کردن آسان بدون نیاز به جداسازی و متصل کردن قطعات مختلف، می‌بایست در مکان‌ها و شرایط مختلف قابل استفاده باشد، چه کسی می‌خواهد لپ تاپ اش را با خود حمل کند، اما قابل استفاده نباشد؟
بسیاری از لپ تاپ‌های امروزی را می‌توان با خود حمل کرد، اما در عمل واقعاً قابل استفاده نیستند. هنگامی یک لپ تاپ را به خود به مکان دیگری می‌برید، می‌بایست در صورت دسترسی نداشتن به برق شهری، بتوانید با بکارگیری باتری دستگاه از همه ویژگی‌های آن برای مدت قابل قبولی استفاده کنید. مشکل برخی از لپ تاپ‌های امروزی که آن‌ها را از مفهوم لپ تاپ دور می‌کند، باتری‌های بسیار ضعیف یا سخت افزار‌های فوق العاده پرمصرف است که عملاً در نبود برق شهری نمی‌توان برای مدت کافی و یا از همه توانا‌هایی آن‌ها استفاده کرد. این مشکل بزرگ در مورد لپ تاپ‌های قدرتمند نظیر لپ تاپ‌های گیمینگ بسیار شایع است و شما لپ تاپ را با خود حمل می‌کنید، اما نمی‌توانید زیاد از آن استفاده کنید.
یکی دیگر از مشکلات برخی لپ تاپ ها، وجود قطعات و لوازم جانبی است که ویژگی حمل پذیری آن‌ها را نقض می‌کند. برخی لپ تاپ‌ها به ویژه لپ تاپ‌های مخصوص گیمینگ دارای داک‌ها و لوازم اضافی نظیر خنک کننده بیرونی هستند که مانع از بکارگیری سریع و آسان یا استفاده از آن‌ها در هر شرایطی می‌شود؛ بنابراین هدف از قابل حمل بودن لپ تاپ ها، تنها این نیست که بتوانید آن‌ها را با خودتان به هرجایی که می‌روید حمل کنید، بلکه باید بتوانید در هر مکانی از آن‌ها استفاده کنید. طبق آنچه که گفته شد، اگر به یک لپ تاپ نیاز دارید که بتوانید از آن در مکان‌های مختلف؛ به ویژه در مکان‌هایی که به پریز برق دسترسی ندارید، استفاده کنید، سراغ لپ تاپ‌های پرمصرف، چون گیمینگ نروید. برخی لپ تاپ‌ها با این نگاه طراحی شده اند که همواره به پریز برق وصل باشند و این تعریف لپ تاپ را نقض می‌کند؛ گویی برخی سازندگان لپ تاپ را با کامپیوتر رومیزی چرخدار اشتباه گرفته اند!
لپ تاپ‌هایی که از گوشی موبایل شما ضعیف‌تر اند!
اگر در هر وب سایت و مرجعی سری به بررسی یا لیست ویژگی‌های لپ تاپ‌های ارزان قیمت بزنید، به نظر می‌رسد برای استفاده اغلب ما مناسب هستند و چیزی کم ندارند یا دست کم تصور می‌کنید برای استفاده‌های عمومی نظیر وب گردی، تماشای فیلم، کار با بسته نرم افزاری آفیس و امثال آن مناسب هستند. در سناریو دیگری برای نمونه اگر از کسی بپرسید آیا یک لپ تاپ ارزان و معمولی برای وب گردی، تماشای فیلم و یا کار با آفیس مناسب است، به احتمال بسیار زیاد جواب مثبت خواهید گرفت.
شاید کمی گیج کننده باشد، اما در حقیقت کارهایی، چون وبگردی و کار با مجموعه نرم افزاری آفیس آنقدر هم سبک نیستند که بتوانید با لپ تاپ‌های ارزان قیمت که گاهاً قدرت پردازشی و منابع سخت افزاری آن‌ها از گوشی‌های موبایل ضعیف‌تر و محدودتر است، استفاده کنید. بسیاری از لپ تاپ‌های ارزان قیمت دارای منابع سخت افزاری فوق العاده ضعیف هستند که پس از مدت کوتاهی، شما را به شدت از خرید خود پشیمان می‌کنند.
یکی از باور‌های بسیار اشتباه بین اغلب افراد، ساده پنداشتن کارهایی، چون وب گردی و کار با مجموعه آفیس است، بر خلاف باور رایج، وب گردی دیگر کاری سبک نیست که به سخت افزار‌های قدرتمند نیاز نداشته باشد. به هر وب سایتی که مراجعه می‌کنید، دارای محتوا‌های گرافیکی مختلف، جلوه‌های نمایشی و تصاویر باکیفیتی هستند که سخت افزار‌های ضعیف در اجرای روان آن‌ها ناتوان هستند. تصور کنید هر صفحه معمولی که بارگذاری می‌کنید، مرورگر به مدت ۵ الی ۲۰ ثانیه فریز شود، مطمئناً تجربه بسیار آزار دهنده‌ای خواهد بود. با در نظر گرفتن منابع سخت افزاری بسیار محدود و ضعیف در لپ تاپ‌های ارزان قیمت، اگر به طور هم زمان بیش از یک تب (TAB) یا بیش از یک صفحه وب بارگذاری کنید، اوضاع بدتر هم می‌شود و از لپ تاپ خود نا امید خواهید شد.
با اینکه در موقع خرید لپ تاپ‌های ارزان قیمت ممکن است انتظار زیادی از آن‌ها نداشته باشید، اما می‌توانیم با قاطعیت به شما بگوییم لپ تاپ‌های ارزان قیمت اغلب مواقع بسیار ضعیف‌تر از آن چیزی هستند که تصور می‌کنید. به صورت کلی پیشنهاد می‌شود سراغ لپ تاپ‌های خیلی ارزان نروید، چراکه بعد از مدت کوتاهی پشیمان می‌شوید.
۲ گیگابایت حافظه رم؟ هرگز!
برخی از لپ تاپ‌های ارزان قیمت دارای تنها ۲ گیگابایت حافظه رم هستند که حتی برای اجرای روان خود سیستم عامل هم کافی نیست.
اوضاع هنگامی بدتر می‌شود که سازندگان لپ تاپ‌ها به دلیل مهاجرت نرم افزار‌های مختلف از معماری ۳۲ بیتی به ۶۴ بیتی و عرضه نشدن نگارش ۳۲ بیتی بسیاری از نرم افزار‌های رایج، به ناچار نسخه ۶۴ بیتی ویندوز را بر روی لپ تاپ‌های خود نصب می‌کنند یا تنها درایور مربوط به نسخه ۶۴ بیتی را ارائه می‌کنند. از آنجایی که نگارش ۶۴ بیتی ویندوز به منابع سخت افزاری بیشتری نیاز دارد، در لپ تاپ‌های دارای منابع سخت افزاری پایین به ویژه ۲ گیگابایت حافظه رم؛ منابع به شدت درگیر اجرای خود سیستم عامل می‌شوند و منابع زیادی برای اجرای نرم افزار‌های مورد استفاده کاربر باقی نمی‌ماند.
در شرایط فعلی خرید لپ تاپ‌های دارای تنها ۲ ویا حتی ۴ گیگابایت حافظه رم، به هیچ عنوان پیشنهاد نمی‌شود.
لپ تاپ همان کامپیوتری رومیزی نیست!
اگر یک کامپیوتر رومیزی معمولی مجهز به یک پردازنده دو هسته ای، ۴ گیگابایت حافظه رم و یک کارت گرافیک با ۲ گیگابایت حافظه ویدئویی داشته باشید، احتمالاً با مشاهده مشخصات لپ تاپ‌های چهار هسته‌ای با ۸ یا ۱۶ گیگابایت حافظه رم و ۴ گیگابایت حافظه ویدئویی، از کامپیوتر خود نا امید می‌شوید یا تصور می‌کنید چنین لپ تاپی از کامپیوتر شما بسیار قوی‌تر است، اما باید به شما بگوییم لزوماً چنین نیست!
یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها در ساخت و طراحی لپ تاپ، تامین انرژی است. برخلاف کامپیوتر شما که همیشه به برق شهری متصل است، لپ تاپ‌ها با این هدف طراحی شده اند که بتوان با باتری و بدون وابستگی به پریز برق نیز از آن‌ها استفاده کرد، اما از آنجایی که ظرفیت و انرژی قابل استحصال از طریق باتری‌ها بسیار محدود است، به ناچار با کاهش قدرت قطعات مختلف نظیر CPU، مصرف آن‌ها را کاهش داده اند؛ بنابراین یک CPU چهار هسته‌ای لپ تاپ لزوماً از CPU دو هسته‌ای کامپیوتر رومیزی شما قوی‌تر نیست.
باید به این نکته توجه داشته باشید که سخت افزار‌های مخصوص لپ تاپ به دلیل محدودیت در تامین انرژی، به صورت کلی کم مصرف‌تر و ضعیف‌تر از کامپیوتر‌های رومیزی هستند.
روی لپ تاپ‌های ارزان زیاد حساب نکنید!
اغلب لپ تاپ‌های ارزان قیمت فاقد پردازنده گرافیکی مجزا هستند و از پردازنده گرافیکی مجتمع (تعبیه شده درون CPU) بهره می‌برند (چون Intel HD Graphics)، پردازنده گرافیکی مجتمع برای امور معمول نظیر وب گردی، تماشای فیلم و حتی اجرای بازی‌های سبک کافی است، اما می‌تواند در اجرای نرم افزار‌های گرافیکی سنگین نظیر فتوشاپ و یا بازی ها، بشدت ناکارآمد باشد. از این رو اگر یک لپ تاپ فاقد پردازنده گرافیکی مجزا است، برای کار‌های گرافیکی و اجرای بازی روی آن حساب نکنید. همچنین لپ تاپ‌های گران قیمت ساخت اپل نیز غالباً فاقد پردازنده گرافیکی مجزا هستند و قدرت پردازش گرافیکی قابل توجه‌ای ندارند، پس فریب قیمت بالای آن‌ها را نخورید.
به صورت کلی لپ تاپ‌های مجهر به پردازنده‌های رده پایین نظیر Celeron، Pentium و Atom، و همچنین آن‌هایی که فاقد پردازنده گرافیکی مجزا هستند، قدرت پردازش زیادی ندارند و ممکن است حتی در استفاده معمول نظیر وب گردی و کار با نرم افزار‌های آفیس دچار مشکل شوید.
برای استفاده‌های عمومی شامل وبگردی، کار با آفیس، ویرایش عکس و اجرای نرم افزار‌های رایج، حداقل مشخصات زیر پیشنهاد می‌شود:
پردازنده: Core i۳ نسل چهارم (Haswell) و جدیدتر
حافظه رم: ۴ یا ۸ گیگابایت (DDR۳ و جدیدتر از آن)
نمایشگر: ۱۳ اینچی
گرافیک را فراموش نکنید
اگر لپ تاپ انتخابی شما علاوه بر پردازنده گرافیکی مجتمع دارای پردازنده گرافیکی مجزا نیز باشد، باز هم این احتمال وجود دارد قدرت پردازشی بالایی نداشته باشد. هرچند برخورداری از پردازنده گرافیکی مجزا با حافظه ویدئویی مستقل یک مزیت محسوب می‌شود، اما لزوماً بهتر از پردازنده گرافیکی مجتمع نیست. برخی از لپ تاپ‌های ارزان قیمت تا میان رده، دارای پردازنده گرافیکی مستقل رده پایین هستند که تفاوت زیادی با پردازنده گرافیکی مجتمع ندارند. اغلب این پردازنده‌های گرافیکی به طور مشترک از همان حافظه رم سیستم به عنوان حافظه ویدئویی استفاده می‌کنند و فاقد حافظه ویدئویی مستقل هستند. با این حال به صورت کلی پردازنده گرافیکی مستقل بهتر از مجتمع است، اما تفاوت آن‌ها می‌تواند چشمگیر نباشد.
از جمله پردازنده‌های گرافیکی که تفاوت زیادی با پردازنده گرافیکی مجتمع ندارد، می‌توان به GeForce ۹۲۰M و مدل‌های پایین‌تر از آن اشاره کرد. همچنین روی پردازنده‌های گرافیکی دارای حافظه ویدئویی نوع DDR۳ زیاد حساب نکنید. با این حال وجود پردازنده گرافیکی مجزا در بهبود تجربه چند رسانه‌ای شما موثر خواهد بود.
به این نکته نیز توجه داشته باشید که وجود پردازنده گرافیکی مجزا لزوماً نمی‌تواند به معنی قدرت پردازش گرافیکی بالا و توانایی اجرای بازی‌ها باشد.
دور AMD خط بکشید!
اگر می‌خواهید از دردسر‌های مختلف از جمله اتمام سریع باتری و داغ شدن دستگاه در امان باشید، لپ تاپ‌های مجهز به CPU یا پردازنده گرافیکی (یا هر دو) ساخت AMD را نادیده بگیرید.
محصولات ساخت AMD در مقایسه با پردازنده‌های گرافیکی ساخت انویدیا و CPUهای ساخت اینتل بسیار پرمصرف هستند که با در نظر گرفتن وابستگی لپ تاپ‌ها به باتری و همچنین محدودیت در خنک سازی، نمی‌توانند انتخاب خوبی باشند. همچنین لپ تاپ‌های گیمینگ مجهز به پردازنده گرافیکی ساخت AMD را به کلی نادیده بگیرد.
حافظه داخلی eMMC همان SSD نیست
برخی لپ تاپ ها؛ بویژه نت بوک ها، به جای هارد دیسک دارای حافظه فلش از نوع eMMC هستند، اما اغلب به اشتباه یا با هدف فریب دادن مشتری گفته می‌شود دارای حافظه پرسرعت SSD هستند. حافطه‌های eMMC به کارت‌های حافظه معمولی بسیار نزدیک هستند به هیچ عنوان به اندازه SSDها پرسرعت نیستند.
سرعت خواندن و نوشتن ترتیبی eMMCها از هارد دیسک‌های معمولی پایین‌تر است.
اینترنت منبع خوبی برای تحقیق نیست!
اغلب ما پیش از خرید هر محصولی به امید دست یابی به بررسی‌های تمام عیار یک راست سراغ موتور‌های جستجو می‌رویم، با این حال همواره باید در نظر داشته باشید اینترنت یک منبع قابل اعتماد نیست. بسیاری از بررسی‌های موجود در اینترنت اگر جانب دارانه هم نباشند، در تهیه آن‌ها ملاحظاتی وجود دارد. برای نمونه در یک فروشگاه در بخش نقد و بررسی محصول ممکن است چندین نکته منفی در مورد آن محصول ذکر شده باشد، اما اگر کمی دقت کنید متوجه می‌شوید تنها بر روی آن‌هایی دست گذاشته اند که از دید اغلب افراد بی اهمیت و بهانه تراشی هستند. در چنین بررسی‌هایی هیچ اشاره‌ای به نکات منفی و مشکلات مهم‌تر نمی‌شود، اما در عوض با دست گذاشتن روی نکات منفی بی اهمیت، مخاطب را فریب می‌دهند. اینجاست که پس از تهیه محصول با مشکلات و نکات منفی مواجه می‌شوید که در هیچ بررسی ذکر نشده اند.
بازخورد خریداران همیشه قابل اعتماد نیست
ممکن است نظرات (کامنت) خریداران را راه مناسبی برای پی بردن به نکات و مشکلات محصول بدانید، اما باید بگوییم اغلب مواقع بازخورد خریداران قابل اعتماد نیست. بررسی‌های ما نشان می‌دهد اغلب خریدارانی که در بخش نظرات فروشگاه‌ها نظر می‌دهند، در ساعات اولیه و یا روز‌های آغازین خرید خود نظر می‌دهند که بیشتر از روی هیجان و در نبود تجربه کافی از کار با محصول خریداری شده است. همه ما به خوبی می‌دانیم معمولاً تنها با گذشت مدتی عیب‌ها و نکات منفی محصول خود را نشان می‌دهند، بنابراین زیاد روی بازخورد‌های مثبت خریداران نباید حساب کرد.
منبع:شهر سخت افزار
انتهای پیام/