به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان ، پاییز سال گذشته بود که نخستین بار تصاویری از ترانزیت الوار‌های قطور در جاده‌های ارسباران در فضای مجازی دست‌به‌دست شد.
این تصاویر به قدری متنوع و زیاد بود که به مرور، آحاد مردم و رسانه‌ها را نگران کرد و این سوال را پیش آورد که در جنگل‌های ارسباران چه می‌گذرد؟
در نخستین صحبت‌ها گفته شد که قطع درختان ارسباران به خاطر نوبت تنفس جنگل‌های شمال است، این تنفس باعث شد نیاز‌های چوبی صنایع به‌سوی چند جنگل مهم کشور از جمله ارسباران سوق یابد، امری که طبیعتاً می‌تواند قاچاق چوب را رونق ببخشد.
دامنه این نگرانی، به جایی رسید که نماینده، ولی فقیه در استان و امام جمعه تبریز، در نطقی خواستار پاسخ‌گویی مسوولان امر شد.
پیرو تاکیدات حجت‌الاسلام‌والمسلمین آل‌هاشم، سه مدیر استانی در ویژه‌برنامه تلویزیونی سیمای سهند حضور یافتند تا دلیل قطع انبوه درختان ارسباران را بررسی کنند.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان، سال گذشته به قطع وسیع درختان اذعان کرد، اما در عین حال گفت که درختان قطع شده، از باغات شخصی هستند.
مدیرکل حفاظت از محیط‌زیست استان، صدور مجوز بهره‌برداری و حمل درخت را خارج از وظایف محیط‌زیست خواند.
مدیرکل جهاد کشاورزی استان هم قطع درخت را برای مصرف صنایع چوبی و آفت‌زدایی، تقویت و احیای باغات پُردرخت اجتناب‌ناپذیر عنوان کرد.
به این ترتیب، مجموعه اظهارنظر مسوولان، گره از کار نگشود، هیچ؛ کلی ابهام و خلاء قانونی و پیچیدگی اجرایی هم به معضلات زیست‌محیطی استان اضافه کرد.
طبق قانون، صدور مجوز قطع آن دسته از درختان جنگلی که در باغات شخصی واقع شده‌اند، با اداره‌کل منابع‌طبیعی است. قطع درختان میوه باغات هم با مجوز سازمان جهاد کشاورزی ممکن است، اما تفکیک این دو موضوع از هم به راحتی ممکن نیست و قطع انبوه درختان ارسباران، از همین خلاء قانونی آب می‌خورد.
بهار رسیده و درختان انبوه استان و به ویژه در ارسباران، آرام‌آرام سبز می‌شوند، اما هنوز هم تصاویر وانت‌بار‌ها و کامیونت‌ها از حمل درختان قطع‌شده، در فضای مجاز، دل‌آزار است.
به نظر می‌رسد پاسخ‌گویی مسوولان امر، بیش از اینکه جنبه بازدارنده داشته باشد، باعث فرسایش و پیچیدگی موضوع شده و نبود اراده قاطع، فرصتی مناسب را نصیب سوداگران محیط‌زیست استان کرده است.
سیل اخیر در چند استان کشور، ثابت کرد که تخریب جنگل‌ها چه پیامد‌های هولناکی می‌تواند داشته باشد.
آذربایجان‌شرقی به‌واسطه توپولوژی جغرافیایی، بارش‌های فصلی و ذخایر برفی روی کوه‌ها، از سیل‌خیزترین استان‌های کشور است.
جنگل‌های ارسباران و سایر لکه‌های سبز در شمال و شرق استان، تنها سنگر طبیعی برای پیشگیری از خطر بالقوه سیل است.
خدا نیاورد روزی را که سیل روستا‌های استان را یکی پس از دیگری، درنوردد، اما اگر آن روز پیش آمد، شناسایی مقصران و خاطیان کار سختی نخواهد بود.
منبع فارس
انتهای پیام /ا