علاوه بر این، نجات یافتگان سکته مغزی را میتوان تحت مراقبتهای حمایتی و توانبخشی داد.
سکته مغزی آسیب عصبی حاد ناشی از اختلال خونرسانی به قسمتی از بافت مغز است که به علت انسداد رگ مغزی به وسیله یک لخته خونی و یا پارگی یکی از عروق تغذیه کننده آن قسمت از بافت مغز ایجاد میشود. به بیان دیگر اگر خونرسانی به قسمتی از مغز دچار اختلال شده و متوقف شود٬ این قسمت از مغز دیگر نمیتواند عملکرد طبیعی خود را داشته باشد. این وضعیت را اصطلاحا سکته مغزی مینامند.
بیشتر بخوانید: هر آنچه باید درباره سکته مغزی بدانیم
هر سکته مغزی قابل پیشگیری نیست، اما برخی از عوامل خطر قابل پیشگیری، شناخته شده است که میتوان با تغییر در شیوه زندگی و عادات از بروز سکته مغزی پیشگیری کرد.
کاهش فشار خون: کنترل فشار خون یکی از سادهترین و البته موثرترین راههای کاهش خطر ابتلا به سکته مغزی است. این در مورد کسانی که سابقه خانوادگی فشار خون دارند، اهمیت بیشتری پیدا میکند. برای مثال اگر یکی از والدین فشار خون بالاتر از ۱۴۰/۹۰ دارد، بقیه افراد خانواده باید تحت غربالگری فشار خون قرار گیرند. حتی اگر هزینه خرید دستگاه کنترل فشار خون بالا باشد، باز هم ارزش پیگیری وضعیت سلامت را دارد.
فعالیت فیزیکی: انجام ورزشهای منظم، بازیهای ورزشی، رفتن به باشگاه یا حتی پیاده روی در کشورهای توسعه یافته با کاهش خطر ابتلا به سکته مغزی گره خورده است. فعالیت بدنی میتواند به شما کمک کند تا وزن سالم را حفظ و سطح کلسترول و فشار خون خود را پایین بیاورید. برای بزرگسالان، توصیه عمومی ۲ ساعت و ۳۰ دقیقه ورزش با شدت متوسط مثل پیاده روی سریع یا دوچرخه سواری در هر هفته است.
تعادل رژیم غذایی: یک رژیم غذایی متعادل برای دوری از خطر سکته مغزی شامل اجتناب از گوشتهای فراوری شده و محدود کردن مصرف گوشت قرمز، غذاهای شور و سرخ شده است. رژیم غذایی مدیترانهای که با میوهها و سبزیجات، روغن زیتون، و ماهی عجین شده، بهترین رژیم برای پیشگیری از سکته مغزی است.
پیشگیری از چاقی: چاقی میتواند به فشار خون بالا و کلسترول بالا کمک کند. چاقی اغلب با رژیم غذایی و ورزش مدیریت میشود. زمانی که از دست دادن وزن با رژیم غذایی و ورزش به تنهایی دشوار باشد، گاهی اوقات، مکملهای کاهش وزن و یا جراحی برای کاهش وزن کمک کننده است.
ترک سیگار: سیگار نه تنها با افزایش خطر ابتلا به سرطانهای ریه و معده ارتباط دارد، بلکه عامل خطر عمده برای ابتلا به سکته مغزی نیز محسوب میشود. جالب است بدانید که حتی زندگی کردن با فرد سیگاری، خطر ابتلا به سکته مغزی را تا ۳۰ درصد افزایش میدهد. تحقیقات نشان میدهد که بسیاری از اثرات مضر سیگار کشیدن پس از قطع سیگار در طول زمان میتواند معکوس باشد. اغلب، ترک سیگار هنگامی که توسط یک متخصص مراقبتهای بهداشتی آموزش دیده هدایت شود، موفقتر است.
پیشگیری از بیماریهای قلبی: بیماریهای قلبی و سکته مغزی ارتباط تنگاتنگی با هم دارند. مشکلات ریتم قلب مانند فیبریلاسیون دهلیزی یک عامل خطر عمده برای سکته مغزی محسوب میشود؛ اگر بدون درمان رها گردد. معاینات منظم قلبی، استفاده از داروها و تغییرات سبک زندگی خطر ابتلا به سکتههای مغزی ناشی از بیماریهای قلبی را کاهش میدهد.
مدیریت دیابت: دیابت میتواند به افزایش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی و بیماریهای عروقی مغز کمک کند. دیابت یک اختلال سوخت و ساز قند خون است و ممکن است مادرزادی یا اکتسابی باشد. افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ نیاز به مدیریت دقیق سطح قند خون دارند که معمولا با انسولین درمانی این کار انجام میشود. افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ نیاز به مدیریت مصرف غذا، کنترل وزن و گاهی دارو درمانی برای حفظ سطح مطلوب قند خون دارند. ناگفته نماند که با توجه به آمارهای انجمن دیابت آمریکا، خطر ابتلا به سکته مغزی در مبتلایان به دیابت یک و نیم برابر بیشتر از جمعیت عمومی است.
دوری از استرس: استرس میتواند یک عامل خطر عمده سکته مغزی باشد و آنهم با افزایش فشار خون، بیماریهای قلبی، دیابت و بیماری عروق مغزی. مدیریت اضطراب و استرس اغلب شامل یک رویکرد جامعه به رفتار و واکنشهای احساسی است. استرس قابل اندازه گیری نیست و نیاز به یک رویکرد بلند مدت برای کنترل بهینه دارد.
کاهش سطح کلسترول: کلسترول بالا میتواند به بیماریهای قلبی و بیماری عروق مغزی کمک کند. این معمولا در نتیجه یک رژیم غذایی با انواع چربی ناسالم بالا رخ میدهد. پایین آوردن کلسترول به یک رژیم غذایی با چربی متوسط، ورزش با شدت متوسط و گاهی دارو درمانی نیاز دارد.
منبع: آوای سلامت
انتهای پیام/