بنابر این مطلب، از زمانی که بن سلمان علیه محمد بن نایف کودتا کرد عملاً حاکم عربستان به شمار می‌رود و از زمانی که به قدرت رسیده است جوانان سعودی و حتی کسانی که طرفدار او به شمار می‌آیند و مسالمت جو هستند دیگر فرصتی برای ابراز عقایدشان ندارند. آن‌ها به نحو بی سابقه‌ای در عربستان سرکوب می‌شوند. موج بازداشت‌ها در عربستان همه طیف‌ها را شامل می‌شود.
این رفتار خصمانه حتی از مرز‌های عربستان فراتر رفته است. مواضع او درخصوص الجزایر نشان دهنده این رویکرد است. وی علناً از خلیفه حفتر، رئیس نیروهای موسوم به ارتش ملی لیبی، خواسته است الجزایر را محاصره کند و رؤیای جوانان الجزایری را به کابوس تبدیل کند. اگرچه او از نحوه استقبال الجزایری‌ها در سفری که به این کشور داشت خشمگین است، اما مردم الجزایر مثل مردم تونس با محمد بن سلمان مسائل شخصی ندارند.
قتل جمال خاشقجی، روزنامه نگار عربستانی مسئله‌ای بود که در عرصه بین المللی و عربی به آن واکنش نشان داده شد. مسئله خاشقجی به الجزایر ارتباط ندارد و مردم این کشور به اندازه‌ای مشکلات دارند که محمد بن سلمان و جنایات او را فراموش می‌کنند. فردی که خود را آماده می‌کند تا نیم قرن حکومت کند نباید با مردم کشورش و یا مردم الجزایر یا هر کشور دیگری در جهان عرب وارد خصومت شود، اما او دچار توهم شده است و تصور می‌کند موفقیت ظاهری اش در تحت کنترل گرفتن جامعه عربستان و خفه کردن هرگونه صدای اعتراض در جهان عرب قابل تکرار است. ولی او متوجه خواهد شد که حتی در عربستان نیز این موفقیت دوامی ندارد.
بسیاری معتقدند رفتار محمد بن سلمان تحت تاثیر محمد بن زاید، ولیعهد ابوظبی است. بخشی از این نظر درست است، اما مسئله عمیق‌تر از آن است. او در واقع از نسل خود فاصله دارد و نمی‌خواهد به مردان جوان تکیه کند. او می‌خواهد به افراد سالمند یا جوانانی اتکا داشته باشد که برای او خوش رقصی می‌کنند. به همین علت است که افرادی نظیر سعود القحطانی، ترکی الدخیل و ترکی آل الشیخ در اطراف او هستند. آن‌ها رقصیدن را به خوبی می‌دانند و جرأت ندارند در هیچ موضوعی با او وارد بحث شوند. به همین علت است که براساس گزارش‌های سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا وقتی به ترکی الدخیل گفت جمال خاشقجی به یک گلوله نیاز دارد وی هیچ اعتراضی نکرد.
انتهای پیام/