به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از زاهدان، چهارم شعبان فرخنده سالروز ولادت با سعادت حضرت عباس (ع)، جانباز دشت کربلا در تقویم شمسی ما ایرانیان به زیبایی روز جانباز نامگذاری شده است، دلاور مردانی که با الگو پذیری از مولایشان به درستی درس عشق و شجاعت را آموختند و برای جهانیان به نمایش گذاشتند.
جان شاید عزیزترین و شیرین‌ترین دارایی هر شخصی باشد که حاضر به معامله با هیچ چیز دیگری نیست، اما باید نگریست به عشق که وقتی به میان می‌آید، چون اکسیری هر آنچه در وجود آدمیست را دگرگون می‌کند و چنان بر پیکره وجودی فرد می‌نشیند که از شیرین‌ترین گوهر وجودی خود در راه رسیدن به عشق و هدف می‌گذرد.
جانباز آن فرد دلکنده از جانیست که هیچ چیز را با ارزش‌تر از لبخند رضایت معشوقش نمی‌داند و برای رسیدن به این درجه از اهدای ذره ذره وجودش هیچ ابایی ندارد.
جانبازی توفیقی الهی است که رسیدن و ماندن در این مقام لیاقت می‌خواهد و هر فرد به این درجه رفیع نخواهد رسید.
جانبازان، شهدای زنده و سمبل‌هایی از مقاومت، ایثار و از خود گذشتگی هستند که با الگو پذیری از مولایشان حضرت عباس (ع) به درستی ادامه دهنده مکتب مردانگی و ایثار بوده اند.
مفهوم و اصطلاح جانبازی پس از انقلاب اسلامی ایران و در دوران جنگ ایران و عراق گسترش بیشتری پیدا کرد و به یکی از مفاهیم اجتماعی امروزی که برای همه قابل شناخت است تبدیل شد.
استفاده گسترده رژیم بعثی عراق از بمب‌های شیمایی، شکنجه اسرای ایرانی، بمب و موشک باران شهر‌ها و روستا‌ها سبب شد تا شمار بسیاری از زنان، مردان، کودکان و رزمندگان به افتخار جانبازی نایل آیند.
افرادی که با وجود تحمل درد و رنج سال‌های جنگ، لحظه‌ای از خط و هدف خود روی گردان نبوده و تا پای جان در دفاع از ارزش‌های اسلامی و آرمان‌های خود ایستاده اند.
افرادی که درد و رنج دوران دفاع مقدس را بر پیکره وجودی خود می‌کشند و هیچگاه گلایه‌ای نکردند تا مبادا بهانه‌ای شود برای بدخواهانی که تاب مقاومت بر این شیر مردان را نداشتند و چشم دیدن نظام اسلامی را ندارند.
محمود کوچکزایی یکی از جانبازان دوران دفاع مقدس در گفتگو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: عشق به ولایت رمزی بود که باعث پیروزی ما در هشت سال دفاع مقدس علیه رژیم صدام شد.
انتهای پیام/گ