در این کشور دست کودکان برای کم‌کاری پدر قطع می‌شود! + عکس

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، شارل میشل، نخست‌وزیر بلژیک، اول هفته جاری به‌خاطر ربوده شدن حدود 20 هزار کودک از زوج‌هایی با نژادهای مختلف طی حکومت استعماری بلژیک بر بوروندی، کنگو و رواندا عذرخواهی کرد. این عذرخواهی در حالی بود که کودکان با نژادهای مختلف که از مهاجران بلژیکی و زنان محلی به دنیا می‌آمدند، به زور به بلژیک برده می‌شدند و تحت قوانین کاتولیک و نهادهای دیگر پرورش می‌یافتند. اما اغلب پدران آن ها از پذیرش پدربودن خودداری کردند. به این موضوع نیز باید اشاره کرد که کودکان ربوده شده هرگز ملیت بلژیکی دریافت نکردند و فاقد ملیت باقی ماندند. اما عذرخواهی نخست وزیر بلژیک بابت ربودن هزاران کودک تنها بخشی از دوران سیاه استعماری بلژیک است. به گزارش بی بی سی، این کشور به‌طور خاص طی دوران استعماری وحشیانه و بی‌رحمانه عمل می‌کرد. در دوران حکومت بلژیک بر کنگو که اکنون به جمهوری دموکراتیک کنگو معروف است، تخمین زده می‌شود بین ۱۰ تا ۱۵ میلیون آفریقایی کشته شده اند. «ژرژ کامانایو» یکی از این کودکان ربوده شده می گوید: «ما در بلژیک همیشه قدری آهسته واکنش نشان می‌دهیم [...] مدت‌های طولانی، خود را بلژیکی درجه 3 احساس کرده‌ایم.

در مستعمرات از کودکان سفید جدا نگه داشته شدیم. یک جداسازی مطلق بود. تلاش کردیم خود را در بلژیک ادغام کنیم، نباید از جامعه متمایز می‌شدیم.» در همین حال سیاوش فلاح پور، روزنامه نگار و فعال توئیتری در صفحه شخصی خود به بخشی از این جنایات پرداخته که در ادامه می خوانید:

تصویر اول پدری است که نشسته و به دست‌های بریده شده دخترش نگاه می‌کند. نمایندگان استعمار بلژیک دست‌های دختر را به دلیل کم‌کاری پدر در تولید کائوچو قطع کرده بودند.

از لئوپولد دوم، پادشاه بلژیک که خود را بشارت‌دهنده تمدن و مسیحیت در آفریقا می‌دانست، همچون دیگر رهبران استعماری میراثی سیاه به یادگار مانده است. در دوران او علاوه بر غارت منابع طبیعی کشورهایی همچون کنگو، رواندا و... بیش از ۱۰ میلیون انسان در آفریقا قتل عام شدند.

از جمله مجازات‌های متعارف در دوران او برای بردگانی که به اندازه کافی کار نمی‌کردند، بریدن دست و پای خود کارگران و فرزندان شان بود. لئوپولد همچنین تعداد قابل توجهی از بردگان سیاهپوست را برای تشکیل باغ وحش‌های انسانی به سرزمین خود منتقل کرد؛ باغ وحش‌هایی که البته منحصر به بلژیک نبود و تا چند دهه قبل در بسیاری از پایتخت‌های اروپایی نظیر لندن، پاریس، اسلو و... وجود داشت. اما آن چه بار دیگر داغ این زخم تاریخی بر پیکره ملت‌های آفریقا را تازه کرده، مربوط به کودک‌ربایی بزرگ استعمار بلژیک است. بر اساس قانون پادشاهی بلژیک، ازدواج با سیاهپوستان ممنوع بود اما بسیاری از زنان آفریقایی از نظامیان و تجار بلژیکی بچه‌دار شده بودند. استعمار بلژیک وجود این فرزندان دو رگه را تهدیدی برای هویت نژادی خود می‌دانست و به این ترتیب دست به کودک‌ربایی بزرگی زد. بر اساس گزارش‌ها، بیش از ۲۰ هزار کودک از مادران شان جدا شدند؛ کودکانی که هرگز از هویت خود، خانواده و پدران شان باخبر نشدند.

کلیسای کاتولیک در سال ۲۰۱۷ به دلیل همکاری در این فرایند به طور رسمی معذرت خواهی کرد و سرانجام دولت بلژیک هم روز گذشته از زبان نخست‌وزیر خود از قربانیان طلب بخشش کرد. جالب آن که بعد از گذشت ۶۰ سال، دولت بلژیک تنها بابت این جنایت معذرت‌خواهی کرده و هیچ موضعی درباره دیگر جنایت‌های استعمار بلژیک علیه حقوق انسان ها و قتل عام ۱۰ میلیون نفر دیده نمی‌شود بدون شک این معذرت‌خواهی تلخ و دیر هنگام نیز به خبری تبدیل شده که در نهایت تا چند روز دیگر به فراموشی سپرده خواهد شد؛ شاید همچون یاد قربانیان خاموشِ استعمار اروپا.

منبع:روزنامه خراسان

انتهای پیام/

برشی از تاریخ استعماری سیاه بلژیک به بهانه اعتراف شارل میشل