بازیگر سریال «هزاردستان» با اشاره به دیگر دوستان جمع پنج‌نفره‌شان بیان کرد: «مشایخی یکی از همکاران عزیز من بود همان طور که محمدعلی کشاورز هست و همان طور که داوود رشیدی و عزت‌ا... انتظامی بودند. ما در کار‌های یکدیگر بازی می‌کردیم مثلاً داوود رشیدی کارگردانی می‌کرد و دیگران بازی می‌کردند یا به نوعی دیگر ما چند نفر با هم همکاری داشتیم.»
بیشتر بخوانید: تنها آرزوی کمال‌الملک سینمای ایران چه بود؟
نصیریان با اشاره به ویژگی‌های مشایخی گفت: «ویژگی اساسی او استعداد و جوهر کار بازیگری بود که در وجودش بود نه این که با تعلیمات آکادمیک مفصل آن‌ها را آموخته باشد بلکه او جزو استعداد‌های خودجوش بود که اگرچه اطلاعات و تعلیماتی را آموزش می‌بینند، اما جزو کسانی هستند که متکی به طبیعت خلاقه خودشان هستند.»
محمدعلی کشاورز نیز با اشاره به سال‌های دوستی‌اش با این هنرمند گفت: «ما پنج نفر بودیم! پنج رفیق که در عرصه هنر همدیگر را جستیم. عمر رفاقت‌هایمان از ۶۰ سال گذشته بود. می‌دانید شش دهه رفاقت یعنی چه؟ اما حالا سه نفر از این جمع کم شدند.»
این هنرمند با اندوه فراوان افزود: «با این که از این فراق‌ها قلبم به درد می‌آید، اما شوق دیدار آن‌ها در جهان دیگر آرامم می‌کند. انگار ما باید رفاقت را در سرای دیگر هم بیاموزیم.»
کشاورز درباره آغازین روز‌های آشنایی‌شان اضافه کرد: «جمشید را از دهه ۳۰ می‌شناسم به تعبیری او را از اداره هنرهای دراماتیک شناختم؛ زمانی که ما کار تئاتر می‌کردیم و او کم‌کم خودش و هنرش را به همه نشان داد.» وی افزود: «او رفت، اما نقش‌هایی که خلق کرد تا ابد ماندند. جمشید مشایخی شیفته علی حاتمی بود و در سوگش سال‌ها ماتم زده بود. شک ندارم هیچ کس به اندازه علی از دیدار او خوشحال نمی‌شود.» محمدعلی کشاورز گفت: «امیدوارم مردم در بدرقه او سنگ تمام بگذارند. بسیار تلخ است که اعتراف کنم هر کدام از این هنرمندان که می‌روند جایشان تا همیشه خالی می‌ماند. سفرت بی‌خطر رفیق!»
منبع: روزنامه خراسان
انتهای پیام/