امام کاظم (ع) یکی از اهمیتهای دعا را تغییر در تقدیرات الهی معرفی کرد. راوی میگوید شنیدم امام کاظم (ع) میفرمود: «دعا تقدیر آسمانى را خنثى مىکند: چه مقدر باشد و چه مقدر نباشد. من گفتم: فرمان مقدر را خنثى مىکند، مىفهمم، اما فرمان نامقدر را چگونه خنثى مىکند؟ ابو الحسن (ع) گفت: از تقدیر آن مانع مىشود؛ إِنَّ الدُّعَاءَ یَرُدُّ مَا قَدْ قُدِّرَ وَ مَا لَمْ یُقَدَّرْ قُلْتُ وَ مَا قَدْ قُدِّرَ عَرَفْتُهُ فَمَا لَمْ یُقَدَّرْ قَالَ حَتَّى لَا یَکُونَ» (الکافی (ط - الإسلامیة)، ج۲، ص. ۴۶۹)
بیشتر بخوانید:مرگبارترین سیلهای اخیر در کشورهای پیشرفته + اینفوگرافیک
از این رو هر یک از اهلبیت عصمت و طهارت (ع) تقید فراوانی نسبت به امر دعا و مناجات داشتند و شیعیان خویش را دعوت به آن در خوشی و ناخوشی میکردند. رسول خدا صلیاللهعلیهوآله نیز دعا را کلید (در) رحمت خواندند و آن را سلاح مؤمن، ستون دین و نور آسمانها و زمین معرفی کردند و میفرمودند:
«به وسیله دعا، به استقبال بلایا بروید؛ وَ اسْتَقْبِلُوا الْبَلَاءَ بِالدُّعَاءِ» (الإختصاص شیخ مفید، ص. ۳۳۵) و «امواج بلا را با دعا (از خود) برگردانید.» (کنزالعمال فی سنن الاقوال و الافعال، ج. ۱۵، ص. ۸۳۱)
در روایتی میخوانیم امیرالمؤمنین (ع) آنگاه که از خداوند طلب باران میکند، میفرماید:
«خدایا ما را با ابرهاى رام سیراب کن، نه ابرهاى سرکش؛ وَ قَالَ ع. فِی دُعَاءٍ اسْتَسْقَى بِهِ- اللَّهُمَّ اسْقِنَا ذُلُلَ [السَّحَائِبِ]السَّحَابِ دُونَ صِعَابِهَا».
بر اساس این روایت در مییابیم رابطهای بین رفع بلایای طبیعی به وسیله دعا در تفکر اهلبیت (ع) وجود دارد.
منبع:تسنیم
انتهای پیام/