انتشار یافته: ۲
در انتظار بررسی: ۰
با سلام. کاپیتان تیم ورزشی بودن، وسیله ای برای تحکم و اعمال قدرت نیست.کاپیتانی فقط بستن یک بازوبند و یا فریاد کشیدن بر سرجوان ها نیست . کاپیتان باید نمونه کاملی برای تیمش باشد.اگر هم تیمیها، کاپیتان تیمش را فردی سخت کوش و مثبت اندیش ببینند سعی می کنند از او تبیعت کنند.در دنیا بعضی از مربی های بزرگ فوتبال برای کاپیتان تیم خود ارج و قربی ویژه قائل هستند. بر همین اساس ان مربی ها در حین بازی بندرت کاپیتان تیم خود را تعویض می کنند. مگر اینکه کاپیتان در بازی دچار حادثه سخت شود و دیگر قادر به ادامه بازی نباشد. وقتی از همان مربی های بزرگ، علت عزت و احترام بی اندازه به کاپیتان تیم خود را سوال می کنند، می گوید، کاپیتان تا زمانی که در خدمت تیم و تحت امر مربی باشد قابل تقدیر و ستایش است. ولی اگر احساس شود ایشان خود را فراتر از باشگاه ومربی می داند، او اگر بهترین بازیکن دنیا هم باشد دیگر در تیم ما جایی نخواهد داشت. ضمن احترام کامل به کاپیتان استقلال، متاسفانه ایشان دیگر نقش یک کاپیتان تمام عیار را که باید تحت امر باشگاه و مربی باشد را ندارد. علت هم مشخص است کاپیتان به مرز بازنشستگی رسیده است.در واقع کاراییه یک جوان با نشات فوتبالی را ندارد.لاجرم برای حفظ خود در تیم، دست به تشکیل گروهی پر قدرت زده است که تا باشگاه و مربی جرات دست زدن به ترکیب او را در تیم نداشته باشند.صحبت های ضد و نقیض مربی استقلال در مورد شخص زننده پنالتی دیگر جای هیچگونه شبهه ای نگذاشته، که کاپیتان استقلال نقشی فراتر از یک کاپیتان را در تیم دارد و اوست که تعیین می کند چه کسی پنالتی را بزند.
خوشحالم که دیگه استقلالی نیستم