در این گزارش آمده است آمریکا نیازمند اتخاذ راهبرد جدیدی در قبال ایران است تا به طور موثری مانع از توسعه قابلیت‌های هسته‌ای این کشور در آینده شود. رویکرد کنونی دولت ترامپ شانس بسیار کمی برای موفقیت دارد. اما بازگشت آمریکا به برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) نیز راه حل بلندمدت نیست. پیش از بازگشت آمریکا به توافق هسته‌ای سال ۲۰۱۵، تاریخ محدودیت‌های اصلی (بر برنامه) هسته‌ای ایران به پایان خواهد رسید. از سوی دیگر، کسب حمایت داخلی مورد نیاز به منظور دستیابی به توافق هسته‌ای دیگر با ایران که از نظر سیاسی در داخل آمریکا دوام بیاورد، تنها از طریق بازگشت به شرایط پیش از دوران ریاست جمهوری ترامپ محقق نخواهد شد.
در ادامه این گزارش ادعا شده است آمریکا نیازمند آغاز مجدد گفتگو‌های هسته‌ای با ایران است: گفتگو‌هایی که طبق چهارچوب توافق پیشین باشد؛ ولی با این حال، بر نقص‌های آن متمرکز شود. دیپلماسی در این راه نقشی اساسی ایفا خواهد کرد.
نگارنده مطلب در ادامه مدعی شده است آمریکا برای دستیابی به این هدف باید اختلافات را با اروپایی‌ها و دیگر طرف‌های امضاکننده برجام حل کند تا حمایت بین المللی گسترده موردنیاز را برای تحت فشار قرار دادن ایران و بازگشت این کشور به پای میز مذاکرات به دست بیاورد.
در ادامه این گزارش آمده است برای این منظور باید خواسته‌های افراطی دولت کنونی آمریکا کنار گذاشته شوند و مواضع واقع گرایانه با هدف برگزاری مجدد مذاکرات و دور نگاه داشتن ایران از دستیابی به تسلیحات هسته‌ای برای مدت زمانی طولانی تر، اتخاذ شود. همچنین باید علاقه‌مندی و تمایل برای دستیابی به هدفی که منافع مشروع ایران را نیز تامین کند، نشان داده شود.
در ادامه این گزارش ادعا شده است: راهبرد جدید باید بر مسائل هسته‌ای متمرکز باشد، اما همزمان باید به طور جداگانه به اقدامات «خصمانه» ایران در منطقه و برنامه موشکی این کشور نیز پرداخت.
نگارنده مطلب از لغو برخی تحریم‌ها به عنوان یکی از راه‌های تشویق ایران برای بازگشت به میز مذاکرات هسته‌ای نام برده است. او همچنین می‌افزاید برای هرگونه توافق جدید احتمالی باید در تلاش برای کسب حمایت گسترده داخلی در آمریکا بود تا در صورت تغییر رئیس جمهور و فضای سیاسی، این توافق همچنان حفظ شود.
در ادامه این گزارش نیز آمده است: دیپلماسی باید در تلاش‌ها برای محدود کردن قابلیت‌های هسته‌ای ایران در آینده، نقشی محوری داشته باشد، اما تنها دیپلماسی کافی نیست. کمپین ضدایرانی دولت ترامپ تهران را تحت فشار بیشتری قرار داده است اما، در عین حال، مخالفت ایرانی‌ها با خواسته‌های آمریکا و مقاومت آن‌ها برای گفتگو با واشنگتن را افزایش داده است.
نگارنده مطلب سپس مدعی شده است: برای داشتن گفتگو‌هایی سازنده، دیپلماسی باید از ابزار سیاسی دیگری که به مشارکت یا موافقت ایران نیازی باشد، نیز بهره برد؛ ابزارهایی همانند تحریم ها، بازدارندگی و اقدامات منع اشاعه. در بخش دیگری از این گزارش نیز آمده است محدودیت هسته‌ای باید انتخاب ایران باشد و بهتر است که در توافق جدید به این هدف دست پیدا کنیم.
انتهای پیام/