بثینه شعبان در گفتگو با برنامه حدیث الساعه در شبکه المنار با بیان این مطلب، درباره اقدام اخیر دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا در به رسمیت شناختن حق حاکمیت اشغالگران صهیونیست بر بلندی‌های اشغالی جولان گفت: «این کار را نمی‌توان به رسمیت شناختن خواند بلکه اقدامی برای مشروعیت دادن به اشغالگری است، به رسمیت شناختن در اموری است که حقانیت داشته باشد، اما این حقانیت در موضوع مورد اشاره وجود ندارد، در نتیجه تلاش‌هایی برای مشروعیت بخشی اشغالگری و مقابله با تمامی قوانین و قطعنامه‌های بین المللی آغاز شده است.»
مشاور سیاسی و رسانه‌ای بشار اسد اضافه کرد: «در نگاه ما جولان، سرزمین عربی و متعلق به سوریه است که اشغال شد. در این زمینه تفاوتی نیست که ایده ترامپ یا نتانیاهو چه باشد، چون هر دوی این‌ها در یک قایق قرار دارند. البته ما از رفتار ترامپ چندان شگفت زده نشده ایم، زیرا او همان ترامپی است که تا به امروز از توافقنامه آب و هوایی، سازمان یونسکو، توافقنامه هسته ایی با ایران و پیمان موشکی کوتاه برد و میان برد خارج شده است؛ در نتیجه فردی است که در حال کوچ کردن از تمامی چارچوب‌ها و توافقات قانونی و حقوقی است که بشر در دوران پس از جنگ جهانی دوم به آن‌ها رسیده است.»
بثینه شعبان ادامه داد: «نکته جالب توجه در این مورد این است که حتی مخالفان سوریه هم در موضوع جولان، علیه ترامپ موضع گیری کردند. چهارده عضو از مجموع پانزده عضو شورای امنیت سازمان ملل متحد تصمیم ترامپ را رد کردند تا این اتفاق موجب رسوایی ترامپ شود، این مخالفت‌ها ثابت می‌کند ترامپ به همراه نتانیاهو در مسیری در حرکت است که خارج از تفاهمات و توافقات عرصه بین المللی است.»
شعبان افزود: «به نظر من این اتفاق بخشی از پروژه فروپاشی امپراتوری آمریکا و درجه‌ای از درجات همکاری آمریکا با صهیونیست‌ها تلقی می‌شود، چون در بیست و شش ایالت آمریکا انتقاد از اسرائیل مجاز نیست، اما در همین ایالت‌ها انتقاد از آمریکا مجاز است. تمامی توافقات و مصوبات سازمان ملل متحد به این نکته اشاره دارد که اراضی اشغالی باید به صاحبان اصلی بازگردانده شود، اما مشکل این است که آمریکا و اسرائیل مفهوم سرزمین را نمی‌فهمند، زیرا از مهاجرانند و درک درستی از سرزمین ندارند.»
وی درباره زمان موضعگیری ترامپ درباره جولان اظهار داشت: «به باور من امروز بخشی از گذشته و مقدمه‌ای برای آینده است. از زمان آغاز بهار عربی و حتی از زمان اشغال عراق تلاش شد نظام‌های قوی، اما سکولار عربی در موضوع اختلافات عربی - اسرائیلی، به سمت حمایت از اسرائیل کشانده شوند. در بهار عربی، لیبی، سوریه، تونس، مصر و یمن هدف قرار گرفتند تا کشور‌های عربی در برابر اسرائیل تضعیف شوند و شاید این کار مقدمه چینی برای طرح معامله قرن بود. به طور کلی مشکل در کاری نیست که آنان (آمریکا و اسرائیل) می‌کنند بلکه مشکل در کار‌هایی است که اعراب نمی‌کنند.»
انتهای پیام/