حامد عنقا نویسنده و تهیه کننده سریال تلویزیونی «بر سر دوراهی» درباره ویژگی این مجموعه به خبرنگار حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: این اثر فضای با نشاط و خوبی دارد؛ البته کمدی و طنز نیست. چرا که می‌دانیم این رسالت را دوستان دیگر ما همچون سعید آقاخانی در سریال شبکه یک (نون. خ) انجام می‌دهند. برای همین فکر کردیم کاری را بسازیم که مخاطب قصه اش را دنبال کند. بر سر دوراهی قصه پرفراز و فرود از محله‌های پایین شهر تا قصر‌های بالاشهر را دربرمی‌گیرد.
وی افزود: البته کار قدری حال و هوای عید را دارد؛ از محله‌های قدیمی هم در کار استفاده کردیم و این خود زندگی و زنده بود را در سریال به مخاطب منتقل می‌کند.
عنقا در مورد تم عاشقانه این سریال بیان کرد: می‌توان گفت: «بر سر دوراهی» یک ملودرام عاشقانه متفاوت از کار‌های معمولی در این ژانر است. قصه این مجموعه در بستر مناسبات اجتماعی و با لحنی شیرین بیان می‌شود. با این حال بینندگان نباید منتظر یک سریال طنز باشند و تنها قولی که می‌توانم بدهم این است که با توجه به پخش در تعطیلات نوروزی، لحن و ماجرای سریال تلخ نباشد.
وی افزود: من معتقدم که بیننده باید خودش قصه را کشف کند. بر سر دوراهی مثل بقیه نوشته‌های حامد عنقا روایت خطی ندارد و مخاطب باید به‌تدریج و در جریان پخش، در روند داستان قرار بگیرد. پشتوانه خیلی از اتفاقات قسمت‌های آخر، به قسمت‌های ابتدایی وابسته است. این مجموعه جزئیاتی دارد که قسمت به قسمت برای بیننده باز می‌شود و اگر مخاطب یک قسمت از آن را از دست بدهد، رشته کار از دستش خارج می‌شود.
این تهیه کننده درباره لوکیشن‌های کار عنوان کرد: «بر سر دوراهی» یک سریال پرلوکیشن است و ساخت آن در ۴۵ روز به راستی سخت بود. اصراری که من و بهرنگ توفیقی برای کیفیت کار به لحاظ بازی‌ها و تولید درست داریم، نیز بر سختی کار افزود. این کار حاصل تلاش یک ماه و نیمه عوامل با آفیش‌های بسیار طولانی است. جا دارد تشکر جدی از تک تک اعضای گروه داشته باشم. در این پروژه علی‌رغم همه مشکلات و مصائب، بزرگترین شانسی که آوردیم داشتن یک گروه همدل و رفیق بود که همگی برای تولید کار خوب و باکیفیت همراهی کردند.
وی درخصوص سریال‌های عاشقانه و جذب مخاطب گفت: فکر می‌کنم امروز در جامعه ما با وجود سختی‌های اقتصادی، عشق می‌تواند نشاطی را ایجاد کند. منظور از عشق همان عاشقانه‌ای است که باعث سبکی می‌شود؛ ملودرام باید دل آدم‌ها را بلرزاند. در این کار عاشقانه‌ای را روایت می‌کنیم که در موقعیت‌هایی دلتان را بلرزاند. فکر می‌کنم نسل طلایی و دوره طلایی سریال‌های ایرانی همه در بستر قصه عشق حرف می‌زدند. سریال «شب دهم»، «میوه ممنوعه»، «صاحبدلان» و «تنهایی لیلا» برای همین مورد توجه قرار گرفت. مردم امروز مقداری نیاز به این چیز‌ها دارند. عشق فراز و فرود، غم و حسرت و گریه و خنده دارد. من گاهی فکر می‌کنم در سریال‌سازی محافظه کار شدیم. بخشی از محافظه‌کاری به نشناختن جامعه برمی‌گردد؛ در اتاق دربسته نشستن و درباره جامعه صحبت کردن. مثل خیلی از شبه روشنفکر‌های ما که سال‌ها این کار را کردند. چیز‌هایی می‌گویند که در کف جامعه و بین این مردم نمی‌بینیم و برخی از خودشان سوال می‌کنند این داده‌ها چگونه پردازش شده و تبدیل به نظریه شده است؟!
عنقا در مورد بازی متفاوت عنایت بخشی در این سریال تصریح کرد: می‌توانم به جد بگویم عنایت بخشی یکی از متفاوت‌ترین نقش هایش را در این سریال بازی می‌کند. این شخصیت ابعاد مختلفی دارد و برخلاف اغلب شخصیت‌های خنثی که در سریال‌های تلویزیونی می‌بینیم، از زوایای متفاوتی به آن نگاه شده است. بازی چنین شخصیت‌هایی برای بازیگر جالب‌تر است و جای مانور بیشتری دارد.
انتهای پیام/