فیلم داستانش درباره ماموران اداره مبارزه با مواد مخدر است که به سختی به دنبال یافتن مواد فروشی مشهور به نام ناصر خاکباز با بازی نوید محمد زاه هستند. آنها از طریق دستگیری خرده مواد فروشان در پی دستیابی به سرنخی برای رسیدن به ناصر هستند و در این راه اتفاقاتی برایشان میافتد که پیکره اصلی فیلم را میسازد.
بجز شروع کوبنده فیلم، بازی متفاوت پیمان معادی در نقش پلیس و دو دستیارش که از بازیگران تئاتر هستند، دیگر نقطه قوت فیلم است. تا جایی که «متری شیش و نیم» میتواند در کارنامه معادی نقطه عطفی بسیار مهم باشد.
اما این اتفاقات مثبت در فیلم زیاد دوام نمیآورد و این ضرباهنگ جسورانه در نیمه میانی فیلم افول محسوسی دارد و از قوام میافتد. تا جایی که بازیهای متفاوت، فرم و کارگردانی منطبق با فیلمنامه و فیلمبرداری درخشان که از دیگر نکات مثبت فیلم است به شکلی فدای این ریتم کند میشود. فیلمی که میتوانست به اثری درخشان برای روستایی تبدیل شود، در ادامه روایتش نخ تسبیح خود را گم میکند و همین امر باعث میشود، مخاطب در ادامه خسته شود و فیلم قوت حمل بار فلیمنامه اش را با تمامی ویژگیهای مثبتی که دارد، نداشته باشد.
در این میان، اما نکته دیگری که میتوانست بسیار تاثیر گذار در فیلم گنجانده شود، تقابل قهرمان و ضد قهرمان در قالب پلیس و دزد در متری شیش و نیم است. قالبی که بسیار در تاریخ سینمای جهان نشان داده که هیچ وقت کهنه نمیشود و میتواند تقابلی دراماتیک را خلق کند؛ اما در متری شیش و نیم این تقابل جذاب سینمایی به شکلی بدون هیچ ایده مناسب هدر میشود.
در کنار این نکات منفی «متری شیش و نیم» سرشار از لحظههای ناب و سینمایی است که در این گسستگی نیمه میانی فیلمنامه میدرخشند و البته فیلم را نجات میدهند.
برای مثال تعلیق انفجار بمب در خانه قاچاقچی معروف که در فیلم ناصر خاکباز است و زنده بودن عاشقانهای زیبا و ظریف و دراماتیک که در هجوم این همه تلخی فیلم، شیرینی خاصی به جهان بینی ضد قهرمان فیلم میبخشد یا در لحظهای دیگرمی توان به سکانس مواجهه قاچاقچی معروف فیلم با بازی نوید محمد زاده، با خواهر زاده اش اشاره کرد.
سکانسی که خواهر زاده با بازی بدن و فرم و یادگیری ورزش ژیمناستیک از حمایت عمویش به شکلی تشکر میکند و جالب آنکه بیشتر این سکانس در قالب اسلو موشن روبروی دیدگان تماشاگر نمایان میشود و همین امر باعث میشود، ضد قهرمان در این صحنه در فضایی تلخ و شیرین و یا شاید گروتسک بخشی از دستاورد زندگی را ببیند و در دنیای ذهنی خود حتی سیاهی و تلخی مرگ را با طعمی شیرین تجربه کند.
به هر شکل «متری شیش و نیم» فیلمی است که با توجه به فیلم قبلی فیلمساز ابد و یک روز با تماشاگری با توقع بالا مواجه است. همین امر باعث شده بسیاری از مخاطبان خیلی راضی از سالن بیرون نیایند، اما فیلمی ببینند که حتما یکبار دیدنش برای هر مخاطبی لازم است.
یادداشت از بهنام صادقی
انتهای پیام/