به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگار جوان از یاسوج ، در دو کیلومتری روستای ده شیخ جایی که آسمان و زمین به موازات هم قرار می‌گیرند دریچه کوچکی سالیان سال، غاری را از نظر‌ها پنهان کرده بود و عبور از این دریچه انسان را وارد تالار‌های هنری طبیعت و شاهکار‌های خلقت کرد تا بار دیگر انسان با ورود به سرزمین ناشناخته‌ای در دل کوه، سر تعظیم در برابر عظمت پروردگار فرود آورد.
گذر از دریچه، جهانی را پیش روی گردشگران و غارنوردان ترسیم می‌کند که دست هنرمند طبیعت، میلیون‌ها سال در کار نگارگری آن بوده است؛ هنری که هنوز ادامه دارد و غار ده شیخ را به یک غار زنده در دل دنا در جنوب غربی ایران تبدیل کرده است.
غار ده شیخ پاتاوه در ۵۱ کیلومتری یاسوج، مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد و در ۳۵ کیلومتری شهر سی‌سخت مرکز شهرستان دنا واقع شده است. این غار معروف به ده شیخ در فاصله دو کیلومتری روستایی به همین نام قرار دارد که با جاده خاکی به این روستا متصل می‌شود.
دهانه غار دهه شیخ در ارتفاع یک هزار و ۶۷۰ متری از سطح دریا، درست روبروی قله قاش مستان، دنا قرار گرفته است.
غار ده شیخ اگر چه به عنوان سومین اثر طبیعی استان کهگیلویه وبویراحمد ثبت ملی شده است، اما جذابیت‌های این غار در حد آثار طبیعی جهانی است و می‌تواند ظرفیت مهمی برای رونق گردشگری استان و حتی جنوب کشور باشد.
این غاز ۷ تالار اصلی و شش ورودی و خروجی دارد که با پناهگاه‌های صخره‌ای استتار شده و با نظر سرمایه‌گذار، در حال حاضر از ورودی شرقی غار استفاده می‌شود؛ و برای حفظ طبیعت، مسیر دسترسی به غار از دره تا دهانه غار، بازگشایی و سنگچین شده است.
تراوش قطرات آب از سقف به مرور زمان در دیواره، سقف و کف این غار قندیل ها، حجم‌ها و شکل‌هایی ایجاد کرده که به رغم ظاهر خشن و تیزی که دارند، ترکیبی باشکوه، قدرتمند و مطمئن ایجاد کرده که انسان را مجذوب هنر خداوند کرده و به خود می‌خواند.
گرمای اسرارآمیز زمستان‌ها و خنکای دل انگیز تابستان این غار معمایی است که هنوز کارشناسان برای آن پاسخی پیدا نکرده اند.
یکی از باستان شناسانی که کاوش و مطالعه بر روی این غار را انجام داده گفت که سفالینه و استخوان‌هایی که در این غار به دست آمده، نشان می‌دهد دوران پیش از اسلام، بشر در این غار سکونت داشته، با این حال به گواه همین آثار، انسان در شکل گیری این غار هیچ نقشی نداشته است.
محمد کاظم رحمانی اضافه کرد: در کف غار آثاری از زیست انسان مشاهده شده که نشانگر استفاده انسان در قبل از اسلام از این غار بوده است. ضمن آنکه تنوع سفال‌ها در غار ده شیخ نشانگر قدمت تاریخی این غار است.
وی ادامه داد: طبق بررسی‌های باستان شناسی نوع سفال‌ها، مربوط به دوره هخامنشی و ساسانی است با این حال غار مربوط به دوره دوم زمین شناسی یعنی حدود به ۱۳۵ میلیون سال پیش است.
رحمانی اضافه کرد: جمجمه‌های متعلق به حیواناتی شامل اسب، آهو، گراز و بز کوهی در این غار به وفور پیدا شده است.
به گفته این باستان شناس، ستون‌های این غار از یک تا ۱۵ متر ارتفاع دارند که طی میلیون‌ها سال از تراوش آب‌های آهکی از سقف ایجاد شده است.
انبوه درختان و جنگل‌های زیبای بلوط، بشار زیبا و خروشان و دره‌های عمیق بکر و دست نخورده در پیرامون غار بر عظمت و زیبایی این پدیده شگفت طبیعی افزوده است.
یک کارشناس غارنوردی درباره حوضچه‌های بزرگ و کوچک آبی در این غار، گفت: این حوضچه‌ها به شکلی حیرت آور توسط دالان‌های باریک به هم متصل می‌شوند.
ابوطالب ابطحی افزود: در برخی از دالان‌های غار ده شیخ نیز حشرات، پرندگان و جانوران زیادی به ویژه خفاش، موش و انواع بندپایان از جمله حشرات، عنکبوت، صد پا و سوسک پیدا می‌شود.
ابطحی با بیان اینکه غار ده شیخ به مطالعات زمین شناسی بیشتری نیاز دارد، گفت: برای پیدایش این شگفتی‌ها همچنان باید کاوش‌های عمیق‌تر و بیشتری به لحاظ اکوسیستمی، بیولوژیکی و حتی مطالعات معدنی انجام داد.
غار ده شیخ یکی از حدود ۶۰۰ غار شناسایی شده در کشور است و به لحاظ وسعت و عمق تاکنون رتبه دوم کشور را به خود اختصاص داده است.
بر اساس مطالعات انجام شده، عمق غار بیش از ۶ کیلومتر تخمین زده می‌شود و به دلیل همین وسعت، هنوز بخش‌ها و دالان‌هایی از آن شناسایی و یا باز نشده است.
اگرچه پروژه احداث جاده دسترسی به غار، رستوران، آلاچیق و سکوی نشیمن توسط سرمایه گذار بخش خصوصی در حال اجراست و مورد توجه و علاقه طبیعت گردان نیز قرار گرفته، اما همچنان سرشار از رمز و راز‌هایی است که باید باستان شناسان و زمین شناسان همچنان روی آن کار کنند.
غار ده شیخ سال‌ها در دل کوه خفته بود و حال که خواب خوشش را بر هم زده ایم انتظار می‌رود با نگاه‌های تجاری و غیر کارشناسانه بر تن سکوت و شکوهش زخم نزنیم.
انتهای پیام/غ
خود غار فوق العاده است! بسیار زیب و دیدنی! تبلیغات زیادی هم در استان انجام شده برای معرفی این غار
من سوم مرداد اونجا بود. مسیر ماشین رویی که از پای کوه تا بالا، ابتدای مسیر پیاده روی هست وحشتناکه با شیب بسیار تند و پیچ ها 180 درجه! 100 متر آخر مسیر سنگ فرش شده با سنگ های بسیار لیز و لغزنده. یه پاترول قدیمی گذاشته بودن که کرایه می گرفت و افراد رو می برد بالا. پاترول با ده نفر مسافر رفت بالا و توی یکی از پیچ ها اکسل برید و خواست خدا بود که کسی آسیب ندید. بعد از اون بود که بدون هیچ راهنمایی و تذکری درباره شرایط مسیر، خودروهای شخصی را فرستادن بالا و ما از همه جا بی خبر وسط مسیر که نه راه پیش بود و نه راه پس، متوجه شدیم و با هزار زحمت رفتیم بالا و خدا خواست سالم برگشتیم!