به گزارش خبرنگار حوزه حوادث و انتظامی گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، دیگر نه از سر کردن چادر‌های رنگی، فالگوش ایستادن و قاشق زنی خبر است و نه پریدن از آتش و خواندن شعر زردی من از تو سرخی تو از من...
چهارشنبه سوری یکی از سنت‌های قدیمی است که در روزهای پایانی سال بین ایرانیان برگزار می‌شود، اما این سنت در سال‌های اخیر همچون سنت‌های دیگر دچار دگرگونی شده است.
بیشتر بخوانید؛ ترقه بازی چهارشنبه سوری چند میلیارد به اقتصاد کشور ضرر می‌زند؟
تهران از جمله شهر‌هایی که شهروندانش تمام آداب و رسوم چهارشنبه سوری را رعایت می‌کردند؛ اما این رسم امروزه با گم‌گشتگی‌های زیادی روبرو شده و جای خود را به آتش بازی‌‌ها و کارهایی داده که بیشتر اوقات نتیجه‌ای جز پشیمانی ندارد.
در سال‌های اخیر از چهارشنبه سوری خاطره‌ای جز صدا‌های رعب آور و آسیب‌های جسمانی و مخرب بر افراد به ویژه سالمندان چیزی باقی نمانده و به جای اینکه همچون سنت قدیم با برافروختن آتش به استقبال بهار برویم، در خیابان‌ها با وسایل آتش زا سلامتی خودمان، اطرافیان، سالمندان و ... را به خطر می‌اندازیم.
علیرضا یکی از قربانیان این شب است. چهارشنبه سوری سال ۹۲ با دعوت دوستانش به یکی از خیابان‌های شرق تهران می‌رود. او می‌گوید: از همان کودکی اهل ترقه بازی و شیطنت‌های این شکلی نبودم، ولی به اجبار آنان را همراهی می‌کردم. شمع تولد ۲۲ سالگی ام را چند روز قبل از آن فوت کرده بودم و قرار بود دوستانم برایم شب چهارشنبه سوری تولد بگیرند که‌ای کاش همراه آنان نرفته بودم...
از یادآوری خاطره آن شب چهره اش رنگ غم به خود گرفت بود و گفت: حدود ساعت ۶ عصر بود از خانه بیرون آمدم؛ هنوز شلوغی خیابان‌ها به اوج خودش نرسیده بود. یکی از دوستان در خیابان‌های نزدیک خانه‌مان مغازه اسباب بازی فروشی داشت. چند سالی بود که آنجا دور هم جمع می‌شدیم. همه چیز داشت مثل همیشه پیش می‌رفت و آخرین شب چهارشنبه سال نیز رو به پایان بود.
علیرضا مکث کوتاهی کرد انگار بار دیگر آن روز برایش تکرار شد و گفت: همانطور که در چارچوب درب مغازه تکیه داده بودم و دوستانم را تماشا می‌کردم، یک لحظه حس کردم چشمم به شدت می‌سوزد و دارد آتیش می‌گیرد.
همانطور که دستم را به چشمم گرفته بودم، سرو صدای دوستانم را نیز می‌شنیدم که می‌گفتند: ترقه رفت روی چشمش...، زنک بزنید آمبولانس؛ از چشمش خون می‌آید. همانطور که چشمانم را با دستی پر از خون گرفته بودم با ماشین یکی از دوستان به بیمارستان رفتیم. در آن لحظه حس می‌کردم که چشمم را برای همیشه از دست دادم تا اینکه بعد از ویزیت، دکتر به سرعت دستور داد اتاق عمل را آماده کنند بعد از آن چیزی یادم نمیاد...
علیرضا بر اثر سیگارت ساده که خیلی‌ها فکر میکنند بی خطر است چشم راستش را از دست داده بود و به گفته‌ی خودش تاکنون ۵ بار عمل کرده است، اما تنها زیبایی ظاهری چشم اش برگشته است. از او پرسیدم دکتر‌ها درباره بینایی چشمش چه گفتند، پاسخ داد: تا دو سال اول وعده بینایی از سوی پزشکان مطرح می‌شد، اما دیگر کاری نمی‌شد کرد. چشم من بعد از آن حادثه به طور کامل تخلیه شد. علیرضا از اینکه دوستانش را در آن شب دوستانش را همراهی کرده بود ابراز پشیمانی می‌کرد و تنها در آرزوی این بود که بار دیگر چشمش را به دست بیاورد.
براساس آمارهای مراجع رسمی یک چهارم آسیب‌ها در حوادث چهارشنبه آخرسال مربوط به چشم است. سید فرزاد محمدی مدیر برنامه سلامت چشم و پیشگیری از نابینایی وزرات بهداشت در این باره می‌گوید: استفاده از مواد محترقه در چهارشنبه آخر سال یک بحران سلامت عمومی به شمار می رود که تمرکز آسیب های آن روی بخشی از ارگان های بدن مثل چشم، پوشت و اندام بیشتر است.
وی ادامه می‌دهد: یک چهارم آسیب ها در حوادث مرتبط با چهارشنبه سوری مربوط به چشم است، بیشتر افراد آسیب دیده در بازه سنی ۱۶ تا ۲۰ ساله هستند که سال‌های باقی عمرشان، تحت تاثیر منفی این حوادث قرار می‌گیرند و بعضا به دلیل تخلیه چشم تا پایان عمر دچار انگ اجتماعی می‌شوند که طبعا تبعات منفی آن بسیار آسیب رساننده‌تر از آسیب‌های جسمی است.
تعداد قربانیان این شب زیاد هستند و حتی افرادی جان خود را در این شب از دست می‌دهند. در چهارشنبه سوری سال ۹۳ جان یک جوان ۳۰ ساله و یک کودک در غرب تهران به دلیل انفجار یک بمب دست ساز گرفته شد. پسر ۳۰ ساله که به همراه خانواده خود در آن شب به مهمانی دعوت بودند به همراه مهمان‌های خود برای تماشا به بیرون می‌روند که بر اثر انفجار یک بمب دست ساز و خوردن ترکش آن به پایش بعد از ۱۰ روز خون ریزی جان خود را از دست می‌دهد.
جعفری دولت آبادی دادستان تهران با بیان اینکه با کارهای خلاف نظم در چهارشنبه آخر سال برخورد می‌شود، گفت: شادی را به عزا تبدیل نکنیم.
وی با بیان اینکه شادی کردن اشکالی ندارد اما ایجاد مزاحمت و سلب آسایش سالمندان زیبنده نیست، افزود: خانواده‌ها خودشان باید مدیریت کنند و باید بیشترین همکاری را با ما انجام دهند.
این ها تنها نمونه‌هایی از قربانیان این شب هستند، که می توانست به جای یک خاطره بد و غیر قابل جبران، خاطرات بهتری از آخرین چهارشنبه سال را یادآور شود.
انتهای پیام/