ترانه محمدی متخصص گوارش و کبد در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، اظهار کرد: کیست در کلیه انواع مختلف دارد که بعضی‌ها از آنها نادر، بعضی‌ها شایع، گاهی متعدد و گاهی تکی هستند؛ کیست‌های متعدد‌گاهی چند عدد بزرگ و گاهی کوچک و به تعداد زیاد هستند؛ گاهی در نوزادی و گاهی در بزرگسالی ظاهر می‌شوند، گاهی مادرزادی و گاهی اکتسابی هستند.
این متخصص گوارش و کبد بیان کرد: کیست ساده کلیه معمولا یک طرفه و منفرد است، اما می‌تواند متعدد چند حفره‌ای و با شیوع کمتر دوطرفه باشد؛ مشخص نیست که کیست ساده کلیه، نوعی اختلال مادرزادی است و یا در زمره اختلالات اکتسابی قرار می‌گیرد، به نظر می‌رسد که دیالیز مزمن در ایجاد کیست ساده کلیه نقش دارد.
بیشتر بخوانید: کیست‌های کلیه چقدر خطرناک هستند؟
محمدی ادامه داد: کیست ساده کلیه معمولا قطب تحتانی کلیه را درگیر می‌کند؛ کیست‌هایی که سبب بروز علائم می‌شوند، بطور متوسط ۱۰ سانت قطر دارند، این کیست‌ها حاوی مایعی کهربایی رنگ هستند و دیواره‌ای نازک دارند، ۵ درصد کیست‌ها حاوی مایعی خون آلود هستند و احتمالا در دیواره این کیست‌ها، سرطان نوع پاپیلری وجود دارد.
وی تشریح کرد: با رشد کیست، پارانشیم کلیه در اطراف آن فشرده می‌شود و می‌تواند تخریب شود اما به ندرت کیست‌های ساده سبب اختلال در عملکرد کلیه می‌شوند، کیست ساده می‌تواند حالب را تحت فشار قرار دهد و هیدرونفروز ایجاد کند؛ ممکن است بیمار از درد پهلو یا پشت (معمولا متناوب و مبهم) شکایت داشته باشد.
این متخصص گوارش و کبد بیان کرد: خونریزی کیست، می‌تواند دردی ناگهانی داشته باشد؛ علائم گوارشی ممکن است وجود داشته باشد که در این صورت زخم معده یا بیماری کیسه صفرا باید رد شود؛ در صورت عفونی شدن کیست، بیمار از درد پهلو، بی حالی و تب شکایت دارد، معاینه بالینی معمولا طبیعی است، اما گاه توده‌ای لمس می‌شود، در صورت عفونت کیست تندرنس پهلو ایجاد می‌شود.
محمدی با اشاره به اینکه سی تی اسکن دقیق‌ترین راه برای افتراق بین کیست و سرطان است، گفت: سونوگرافی در بسیاری از موارد می‌تواند یک کیست را از توده توپر افتراق دهد؛ در صورت عدم توانایی در افتراق بین کیست و سرطان باید نمونه گیری و آسپیراسیون انجام شود.
بیشتر بخوانید: علت تشکیل کیست های کلیه شناخته نشده است
وی گفت: اگر بتوان با سونوگرافی و سی تی اسکن و MRI به تشخیص دقیق کیست رسید، معمولا کیست را به حال خودش رها می‌کنند و باید کار را با سونوگرافی پیگیری کرد و بیمار را تحت نظر داشت؛ اگر نتوان به تشخیص دقیق رسید ممکن است نیاز به آنژیوگرافی کلیوی یا آسپیراسیون باشد.
این متخصص گوارش و کبد یادآوری کرد: اگر مایع بدست آمده در نمونه گیری شفاف باشد حاکی از خوش خیم بودن ضایعه است؛ البته باید با ارزیابی سیتولوژی و میکروسکوپی مایع بدست آمده خوش خیم بودن کیست را تائید کرد؛ در برخی از مراکز پس از آسپیراسیون مایع، ماده حاجب به درون آن تزریق می‌کنند، صاف بودن دیواره کیست باعث خوش خیم بودن آن می‌شود، اگر مایع خونی باشد باید اقدام به جراحی کرد.
انتهای پیام/