داستان غم انگیز اعتیاد کودک ۸ ساله به شیشه

به گزارش گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، کارش جابه‌جا کردن حدود ۸۰۰ گرم تریاک در مسیر بجنورد تا زابل بود، اما نه از راه‌های مرسوم همچون پنهان کردن در خودرو و یا لباس، بلکه هر روز به معده‌اش می‌سپرد و آن را به مقصد می‌رساند؛ پس از گذشت ۲ سال، خودش هم به تریاک معتاد و زمین گیر شد.

روزانه حدود ۸۰۰ گرم تریاک را با معده‌اش جابه‌جا کرده

هر کیلو تریاک را خیلی وقت پیش‌ها ۱۵۰ هزار تومان می‌خرید و ۳۰۰ هزار تومان می‌فروخته و از این طریق خرج خانواده ۶ نفره شان را بعد از ترک پدر به دلیل ازدواج دوم می‌پرداخته است.

پسرش دو ساله بود که حمل و مصرف مواد مخدر را از ترس معتاد شدن فرزندش در بزرگسالی و نیز عذاب وجدانی از زمینه ساز اعتیاد بقیه افراد کنار می‌گذارد و به شغل آرماتوربندی ساختمان مشغول می‌شود.

اما هشت ماه نگذشته بود که به ماده هروئین معتاد می‌شود، همین می‌شود که مادر و خواهر با همسرش دست به یکی می‌کنند و پای تو یک کفش می‌گذارند که باید هر طور شده اعتیادش را ترک کند و در نتیجه او را به کمپ ترک اعتیاد تحویل می‌دهند.

او یک بار دیگر هم ترک کرده، اما آن زمان با متادون از کمپ خارج شده و الان ۶۷ روز است که اینجاست و ۲۵ روز است که پاک پاک شده و حتی شربت متادون هم مصرف نمی‌کند.

خودش می‌گوید: «باور کنید مواقعی بوده که با گریه مواد مصرف می‌کردم، اما چاره‌ای ندارم؛ باید این مرتبه به طور کامل ترک کنم، چراکه اگر با اعتیاد به خانه برگردم هیچ جایی نزد همسر، فرزند، مادر و خواهرم ندارم.

همه این داستان را منصوری می‌گوید که متولد سال ۵۷ است و ۱۶ سال معتاد بوده است. او یکی از سه بهبود یافته از اعتیاد بوده که تازه ۲ تا ۳ ماه است که اعتیاد را ترک کرده‌اند و اصرار داشته‌اند چگونه به اعتیاد کشیده شدنشان به تصویر کشیده شود تا شاید درسی شود برای دیگران.

مادری که فرزند ۸ ساله اش را به شیشه معتاد کرده

فیاضی دیگر مرد این قصه است که به گفته خودش از هشت سالگی شیشه مصرف کرده و بدتر آن که مادرش از ترس اینکه پدر متوجه نشود، او را معتاد کرده، اما کمی بعدتر پدر متوجه شده و بعد از یک سال هم فوت می‌کند.

از آنجا که مادرش به علت اعتیادش صلاحیت نگهداری او را نداشته تحویل بهزیستی می‌شود، اما او که معتاد بوده به هر طریقی به مواد دست می‌یافته؛ روزانه ۳۰۰ تا ۳۵۰ هزار تومان خرج تهیه شیشه و کریستال اش بوده و آن را به هر بدبختی که شده، از طریق کار کردن، دریافت بخشی از حقوق پدر و کمک مردم تأمین می‌کرده است.

هنوز هم که هنوزه مادر ۴۵ ساله اش حقوق دو میلیون و ۵۰۰ هزار تومان پدرش را دود می‌کند و این حقوق طی هفت تا ۱۰ روز صرف خرید کریستال و شیشه می‌شود و تا واریز حقوق بعدی برای تهیه مواد گدایی می‌کند.

او خودش را بچه بهزیستی می‌داند و ترجیح می‌دهد همانجا بماند؛ می‌گوید نمی‌خواهد پیش مادرش برگردد و حالا یک ماه بیشتر است که دیگر شیشه مصرف نمی‌کند و مصرفش فقط شربت متادون است.

"بابا وقتی من بزرگ شم، من هم سیگار می‌کشم"

باغچقی یکی دیگر از این بهبود یافته در یک کمپ ترک اعتیاد در بجنورد است؛ او که با قد و هیکل درشتش به نظر می‌رسد هیچ وقت مواد مصرف نکرده همه دوستانش را از اتاق به بیرون می‌کند و می‌خواهد به تنهایی راز دل بگشاید.
‌
می‌گوید تا به حال یک بار دیگر هم ترک کرده، اما دوباره گرفتار شده است.

۳۹ سال سن دارد و از ۳۰ سالگی معتاد شده؛ او معتقد است اختلاف با خانواده همسر بر روی مسائل مالی و بهم ریخته شدن اعصاب و روانش سبب شده به سوی کشیدن تریاک و شیره روی آورد.

او می‌گوید: «تریاک و شیره نقل مجالس ما بود و پیداکردن آن هیچ مشکلی برای من نداشت».

او بعد از ازدواج با همسرش به خاطر مشکلات پیش آمده با او و خانواده‌اش، از وی طلاق گرفته و کم کم فروشنده تریاک هم شده است، به این شکل که تریاک به او رسانده می‌شده و برای اینکه گیر مأموران نیفتد می‌فروخته است.

سال ۹۰ دوباره ازدواج کرده و بعد از آن دوباره معتاد شده است؛ همسرش اطلاعی از اعتیاد او نداشته و همسر و خانواده اش فکر می‌کردند که او ورزشکار است و به اعتیاد دچار نمی‌شود.

خودش اینظور تعریف می‌کند همیشه در پاتوق‌ها مواد مصرف می‌کردم، هرچند که این امر سبب می‌شد تا هزینه مصرف مواد من دو برابر شود، اما هیچ گاه در منزل، مواد استعمال نکردم و در همین پاتوق هم بود که گیر مأموران افتادم و به کمپ فرستاده شدم.

با اینکه او دو سال و شش ماه کامل در ترک بوده، اما دوباره به سوی مواد روی آورده؛ الان هم کامل در ترک هست، اما از آنجایی که می‌خواهد درصد پاکی اش افزایش یابد نمی‌خواهد از کمپ خارج می‌شود و تلاش می‌کند به عنوان بهبود یافته نمونه از این کمپ خارج شود.

باغچقی در پاسخ به این سوال که آیا از اینکه بسترساز اعتیاد تعداد زیادی از جوانان بوده‌ای ناراحت نیستی و نمی‌ترسی که فرزند خودت معتاد شود؟ می‌گوید: تا زمانی که معتاد و یا فروشنده هستی به این موارد فکر نمی‌کنی، اما از زمانی که در ترک هستی به این موضوعات فکر کرده و ناراحت می‌شوی.

یک روز پسر چهار ساله‌ام سیگار را در دست من دید و به من گفت، بابا وقتی من بزرگ شم، من هم سیگار می‌کشم و به همین علت است که می‌ترسم دوباره معتاد شوم و دوست ندارم دوباره مواد مصرف کنم.

ترک اعتیاد بدون روش درمانی کمتر از ۳ درصد موفقیت دارد

کاوه حجت، معاون تحقیقات و فناوری دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی درباره شیوه‌های ترک اعتیاد و افزایش مانایی معتادان بهبود یافته گفته، سم زدایی بدون روش روان درمانی بعد از ترک کمتر از سه درصد موفقیت دارد.

وی افزود: اصول درمان اعتیاد شامل دو بخش کلی است که بخش اول درمان سم زدایی است که در این روش دارویی، ماده مخدر از بدن سم زدایی شده و حدود هفت تا ۲۱ روز طول می‌کشد تا فرد از لحاظ جسمی از مواد مخدر پاک شود.

حجت ادامه داد: در بخش دوم پس از سم زدایی و پاک شدن از لحاظ جسمی، تمرکز بر ماندگاری فرد در پاکی و مصرف نکردن مجدد ماده مخدر است؛ در این دوره مهارت‌های کنترل وسوسه، مهارت‌های ارتباطی و مهارت‌های کنترل خشم به بیمار آموزش داده می‌شود و خانواده درمانی و زوج درمانی نیز برای کمک به بیمار انجام خواهد شد.

دکترای تخصصی روانپزشکی بالینی و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی اظهار کرد: در این بخش فرد وارد گروه درمان شده و احساسات و عواطف از جمله اضطراب، خشم و نگرانی‌ها را با افراد ترک کرده در میان می‌گذارد و از آن‌ها راهنمایی می‌گیرد (تمامی خدمات در مراکز ترک اعتیاد مجوز دار ارائه می‌شود.)

وی تاکید کرد: موفقیت درمان این افراد بستگی به حمایت‌های خانواده، اراده فرد، مهارت‌های درمانگر، شرایط شغلی فرد، محیط زندگی فرد، میزان مصرف و نوع ماده مخدر اولیه دارد.

حجت خاطرنشان کرد: برنامه ترک اعتیاد سم زدایی که با قرص‌ها و داروی‌های مختلف انجام می‌شود تنها پنج درصد از درمان را تشکیل می‌دهد، ۹۵ درصد باقی مانده آموزش‌ها و مهارت‌های بعد از سم زدایی است و آمار‌ها نشان می‌دهد سم زدایی بدون روش روان درمانی بعد از ترک کمتر از سه درصد موفقیت دارد.

یاسمن مجبوری، رئیس اداره نظارت و ارزیابی فرآورده‌های طبیعی، سنتی و مکمل دانشگاه علوم پزشکی استان نیز توضیح داد: قرص‌های ترک اعتیاد به طور معمول در داخل خود میزانی مخدر دارند و موجب نمی‌شوند فرد به سمت مواد مخدر برود، اما ترک کردن این قرص‌ها شاید در دراز مدت سخت باشد که در مراکز درمان اعتیاد به تدریج تعداد و دز مصرفی را کاهش می‌دهند تا نهایتاً به ترک منجر شود.

وی افزود: قرص‌های ترک اعتیاد که در ایران با مجوز تولید شده‌اند اثر بخشی لازم را دارند، اما درمان کامل بستگی به اراده و توانایی جسمی و روحی فرد و مدت مصرف دارد.

نبود کادر درمانی مجرب در مراکز ترک اعتیاد خراسان‌شمالی از علل بازگشت معتادان

احمد ریواده، دبیر شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر خراسان‌شمالی همچنین اظهار کرد: نبود کادر درمانی کامل در مراکز ترک اعتیاد استان از علل بازگشت معتادان نجات یافته به دام اعتیاد است.

وی با اشاره به این‌که در این استان ۶۲ مرکز سازمان مردم نهاد و ۱۴۳ مرکز درمانی ترک اعتیاد وجود دارد، افزود: این مراکز مجوز فعالیت‌های خود را از دانشگاه علوم پزشکی استان و یا بهزیستی دریافت می‌کنند.

وی با تاکید بر اینکه این مراکز باید دارای پزشک متخصص، روان پزشک برای ارائه مشاوره‌های در حین درمان و پرستار به عنوان بک مددکار اجتماعی که مسائل بعد از درمان را پیگیری می‌کند، باشد، ادامه داد: این درحالیست که کادر درمانی مراکز درمان ترک اعتیاد استان کامل نیست و بیشتر آن‌ها فقط با یک مسئول فنی اداره می‌شود.

ریواده اظهار کرد: در حال حاضر فعالیت مراکز درمان ترک اعتیاد استان بیشتر متمرکز بر کاهش آسیب شده است. تکمیل نشدن کادر درمانی این مراکز موجب شده تا مانایی در افرادی که اعتیاد را ترک می‌کنند، چندان وجود نداشته باشد.

این مقام مسئول با بیان اینکه درمان مؤثر اعتیاد دارای سه خصوصیت است، توضیح داد: یکی از این خصوصیات آن است که درمان طولانی مدت باشد و به یک هفته و یک ماه ختم نشود. پایش منظم و مداوم از دیگر خصوصیاتی است که لازمه درمان مؤثر اعتیاد است.

دبیر شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر خراسان شمالی گفت: برای این‌که درمان اعتیاد مؤثر واقع شود باید مداخلات متعددی، چون ایجاد اشتغال، حمایت از خانواده‌های معتاد و … صورت گیرد.

معتادان در کمپ ماده ۱۶ خراسان شمالی نیاز به آموزش‌های هدفمند مهارت دارند

مدیر داخلی کمپ ماده ۱۶ (معتادان پرخطر) خراسان شمالی گفت: معتادان ارجاع شده به این کمپ در دوره درمان نیازمند آموزش‌های هدفمند مهارت هستند.

احمد امانی با بیان اینکه حدود ۲۰ درصد از معتادان ارجاع شده به این مرکز دارای مهارت‌هایی هستند که می‌توانند آن را به سایر افراد آموزش دهند، تصریح کرد: متاسفانه یکی از عللی که موجب شده تا برخی از معتادان مانایی لازم در فرایند پس از خروج از مرکز را نداشته باشند و بعد از گذشت مدتی دوباره به این مرکز بازگردند، بیکاری و نداشتن مهارت است.

وی ادامه داد: معتادان در مراکز ترک اعتیاد بهبود می‌یابند و به سوی خانواده بازمی گردند، اما به علت بیکاری دوباره به چرخه استعمال مواد مخدر سوق پیدا می‌کنند که در این صورت خانواده نیز دیگر خواهان آن‌ها نخواهد بود و آن‌ها را پذیرش نمی‌کنند.

امانی با اشاره به اینکه در گذشته دوره درمان یک معتاد دو ماهه و هم اکنون به سه ماه رسیده است، افزود: دستگاهی همچون فنی و حرفه‌ای برای اینکه آموزش‌های لازم مهارت آموزی را به افراد معتاد این مرکز ارائه دهد، دوره‌های آموزشی مختلف را برگزار می‌کند.

وی همچنین توضیح داد: وجود مکان‌های جدا در این مرکز برای افراد متأهل، مجرد و میانسال ضروری است، چراکه نیاز‌ها و خواسته‌های این افراد با یکدیگر متفاوت است، اما در این مرکز حدود ۱۲۰ نفر مدت سه ماه را در یک مکان در کنار یکدیگر سپری می‌کنند.

به گفته امانی، مرکز ماده ۱۶ بجنورد فاقد امکانات ورزشی برای ورزش کردن معتادان است و باید نهاد‌هایی همچون شهرداری و ورزش و جوانان به این موضوع نیز توجه ویژه کنند.

منبع: تابناک

انتهای پیام/