به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، در ادبیات معاصر فارسی طی صد سال گذشته آثاری با مشخصه‌های اقلیمی و منطقهای پدید آمدند که اوج آن را در دهه‌های چهل و پنجاه شمسی می‌بینیم.
بیشتربخوانید: انديشه دليل مانايي شاعران بزرگ
به اعتقاد صاحب‌نظران هم اکنون گرایش نویسندگان به اقلیمی‌نویسی کمتر شده و رمان‌ها و داستان‌ها بیشتر به فضا‌های شهری و آپارتمانی محدود شده‌اند. در این نوشتار به شاخصترین اقلیمی‌نویسان ادبیات داستانی ایران می‌پردازیم.
منبع: روزنامه خراسان
انتهای پیام/