به گزارش خبرنگار گروه استان‌های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ، معروف‌ترین شیرینی‌هایی که با هنر دست بانوان مازندرانی پخت می‌شود، شامل پشت زیک، آغوز نون، رشته به رشته، آب دندون، قماق، برنجک و کماج است.
رحیمی یکی از بانوان روستای محمدآباد می‌گوید: همه ساله حدود یک هفته مانده به عید نوروز بانوان روستا دور هم در حیاط یک خانه جمع می‌شویم و انواع شیرینی سنتی را پخت می‌کنیم.
وی افزود: هر بانوی روستایی مواد مورد نیاز یک شیرینی را می‌آورد و در پایان کار همه شیرینی‌هایی که درست کردیم را بین هم تقسیم می‌کنیم.
رحیمی گفت: در پخت شیرینی از تجربه هم استفاده می‌کنیم و مشارکت گروهی و ایجاد صمیمیت بیشتر هدف اصلی ما است.
نصیری یکی از بانوان روستای چورت می‌گوید: سنت پخت شیرینی دورهمی از گذشته‌ها بوده و مادربزرگ‌های ما هم همیشه در خاطرات خود از این رسم کهن می‌گفتند.
وی افزود: همه شیرینی‌های مورد نیاز روی سفره هفت سین در روستای ما هنر دست بانوان روستایی است و هیچ وقت شیرینی آماده از قنادی‌ها خریداری نکردیم.
نصیری گفت: هنگام پخت شیرینی‌های محلی آن را به فرزندان و نوه‌های خود آموزش می‌دهیم تا آن‌ها هم در آینده این رسم شیرین را اجرا کنند.
حدادی یکی از بانوان روستای آبمال ساری می‌گوید: شیرینی‌های محلی بازارپسندی خوبی دارد و مشتری‌ها برای خرید این نوع از شیرینی‌ها بسیار زیاد هستند.
وی افزود: به طور متوسط ماهانه یک میلیون تومان از فروش شیرینی‌های محلی درآمد دارم و نزدیک عید نوروز میزان درآمدم بیشتر می‌شود.
این بانوی ساروی گفت: بیشتر مشتری‌ها شهرنشین و برخی از آن‌ها هم مسافر هستند.
رضازاده یکی از بانوان روستایی مازندران می‌گوید: تنوری در حیاط خانه درست کردم و هر روز صبح کلوچه کوهی که به آن نان ییلاقی هم می‌گوییم، درست می‌کنم.
وی با بیان اینکه با گویش مازندرانی به نان محلی تندیر نون می‌گوییم و طعم آن بی نظیر است، افزود: آرد، تخم مرغ، شیر، گردو و کنجد مواد اصلی تشکیل دهنده این نوع کلوچه سنتی است.
پشت زیک نوعی سوهان کنجدی و یکی از شیرینی‌های بسیار خوشمزه مازندرانی است که نامش برگرفته از پرنده‌ای به نام زیک است که بال‌هایی مشابه این شیرینی دارد.
محتویات اصلی این شیرینی شکر و کنجد است و برای تهیه آن، کنجد را شسته و تفت می‌دهند، سپس شکر را در ظرفی ریخته و روی شعله ملایم می‌گذارند تا آب شود و رنگی قهوه‌ای به خود بگیرد و بعد از آن کنجد را اضافه می‌کنند.
در نهایت مواد به دست آمده را درون یک سینی می‌ریزند، آن را پهن می‌کنند و چند دقیقه بعد با چاقو برش می‌زنند.
برنجک یا بهاردانه نوعی شیرینی با بافت ترد و عسلی است که اغلب مازندرانی‌ها آن را برای سرو در مهمانی ها، شب یلدا و بیشتر در فصول سرد تهیه می‌کنند.
ماده اصلی و اولیه در تهیه این نوع شیرینی، برنج است که نوع اصیل و مرغوب آن توصیه می‌شود و در زمان‌های قبل از برنجک به همراه نون پنجره ای، آب دندون و چندین شیرینی سنتی دیگر برای مراسم‌های عروسی و پا تختی استفاده می‌کردند.
کماج یکی از شیرینی‌ها و سوغاتی‌های خوشمزه همدانی است که در مازندران هم با روشی نسبتا متفاوت پخت می‌شود که علاوه بر همدان و مازندران، در برخی از دیگر نقاط ایران هم می‌توان شیوه‌های پخت متفاوت این نوع شیرینی را یافت.
در تهیه کماج مازندرانی از موادی مانند آرد برنج، تخم مرغ، شکر، زردچوبه، زعفران، شیر، وانیل و گلاب و در دستور سنتی گاهی از آرد گندم و زیره هم استفاده می‌کنند.
سید ابراهیم حسینی رئیس اتحادیه قنادان مرکز مازندران و معاون اتاق اصناف مرکز مازندران گفت: تولید شیرینی در مجموع امسال در مقایسه با پارسال ۳۰ درصد افزایش داشت و نگرانی برای تامین شیرینی شب عید مردم وجود ندارد.
وی افزود: شیرینی‌های سنتی در قنادی‌های مازندران فقط با داشتن پروانه کسب و مکان مورد تایید بهداشت عرضه و به فروش می‌رسد.
رئیس اتحادیه قنادان مرکز مازندران گفت: در صورت پخت این نوع شیرینی‌ها در خارج از قنادی‌ها و تهیه آن به صورت خانگی حتما با دارای برچسب، کد بهداشتی و تاریخ تولید و انقضا باشد.
حسینی افزود: استفاده نکردن از افزودنی و مواد نگهدارنده و ماندگاری بالا و به کار بردن مواد مرغوب و با کیفیت از ویژگی مهم شیرینی سنتی مازندران است.
سفره‌های نوروز در روستا‌های مازندران با همین نان و شیرینی‌های محلی رنگ زندگی می‌گیرند و می‌توان بوی خودکفایی را در آن‌ها استشمام کرد.
گزارش از سیده حکیمه موسوی ازنی
انتهای پیام/ م