به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اراک، عید باستانی نوروز، بهترین ایامی است که ما وقت بیشتری برای خود می توانیم بگذاریم و روح وتن را برای یک سال پر انرژی و پر کار دیگر آماده کنیم. طبیعت گردی و دیدن مناطق گردشگری، تاریخی و مذهبی کشور زیبایمان ایران نه تنها مفرح است بلکه می‌تواند ارتباطمان را با قدمت، تاریخ و اصالت ایرانی بیش از پیش کند.
یکی از استان‌های ایران که شاید بیشتر به نام استانی صنعتی شناخته می شود استان مرکزی است. استانی که به علت نزدیکی با استان‌های بزرگ و همچنین موقعیت جغرافیایی ویژه استان از دیرباز مورد اهمیت از جانب امور اقتصادی و ارتباطی بوده است. اما واقعیتی که شاید به علت کم کاری رسانه‌ها و مسئولین از چشمان مردم دور مانده است این می باشد که این استان با توجه به قالب آب وهوای معتدل دارای طبیعتی بکر می باشد.
شهرستان کمیجان یکی از شهرستان‌های استان مرکزی است، شهرستانی با ۳۶۴۴۱ نفر جمعیت است که از شمال با شهرستان‌های ساوه و تفرش از شرق با فراهان از جنوب با اراک و خنداب و از سمت غرب با استان همدان هم مرز می باشد.زبان مردم این شهرستان ترکی و تاتی است. تاتی زبانی است که در قسمت مرکزی و شمال غربی ایران مورد استفاده است. تاتی به زبان‌های فارسی، تالشی، کردی، گیلکی، مازنی و بلوچی نزدیک است و شباهتی نیز با زبان اوستایی دارد.
قبل از ادامه دادن این گزارش بگذارید سوالی را مطرح کنم.آیا می دانید سبک های شعرهای کهن فارسی چیست؟
۴ سبک به نام های خراسانی،عراقی،بازگشت ادبی و هندی از سبک های طبقه بندی شده ی شعر های کهن فارسی است،اما آیا فخر الدین عراقی را می شناسید؟
شیخ فخرالّدین ابراهیم بن بزرگمهر بن عبدالغفار کمیجانی یکی از شاعران،عارفان و نویسندگان صوفی ادبیات فارسی در سده هفتم بود که اصالتی کمیجانی داشت و از مفاخر این شهرستان محسوب می شود.
این شهرستان دارای آب و هوایی معتدل و خشک است و با حدود سالیانه ۴۰۰ میلیمتر بارندگی از این حیث در جایگاه خوبی نسبت به کشور واقع گردیده است و برای زندگی و استراحت و اقلیم درمانی و گردشگری شرایط مساعدی دارد.
از صنایع دستی این شهرستان می توان به گیوه و قالی اشاره کرد .گیوه نوعی پاپوش تابستانی مخصوص آقایان است که با نخ قالی، نخ ابریشم بافته می شود و برای کفی آن از لاستیک، پارچه و یا چرم استفاده می کنند.
از دیگر صنایع دستی این منطقه به لواشین (یواشن)می توان اشاره کرد،لواشین وسیله ای برای جدا کردن گندم از کاه به وسیله دست در دوران قدیم بود.
از آداب و رسوم این شهرستان می توان به شال اندازی اشاره کرد که در روز اول عید به در خانه دوستان و آشنایان می رفتند و از آنها درخواست می کردند تا شال آنها را پر کنند که نشان از دست خیر آنها بوده است. این رسم که در بیشتر مناطق استان مرکزی رایج است و تنها با اندکی تغییر و نام هایی، چون "اوهو اوهو"، "قاشق زنی" و یا "تُخ تُخ" مرسوم است.
روستایی با آب و هوایی مطبوع و باغ‌های سرسبز که چشم هر بیننده‌ای را نوازش می دهد. این روستا با طبیعت زیبایش که در فصل بهار و تابستان این تراوت دوچندان می شود به مانند مناطق شمال کشور است. شاید تا همین جا هم حدس زده باشید کجا را می گویم. روستای وفس نگین طبیعت گردی استان مرکزی، روستایی که با وجود ارتفاعات متعدد مورد توجه کوهنوردی و غارنوردی نیز می باشد.
خانه‌های مسکونی روستا به صورت متراکم و پلکانی بر دامنه کوه گسترده شده و از جانبی آن را ماسوله استان مرکزی نیز می نامند.روستای وفس ۱۶ مسجد را در دل خود جای داده است که معروف ترین آنها مسجد جامع روستا با قدمتی به طول هفت قرن است.
بارگاه امامزاده حسین موسوم به (حاج رضوان)، امامزاده اسماعیل ، امامزاده یحیی و زیارتگاه حاجی رضوان وفس نیز متعلق به شاهزاده حسین(ع) از نوادگان امام موسی کاظم (ع (از دیگر اماکن مذهبی روستا می باشد که هر ساله سیل زیادی از روانی این روستا می کند.دستکندهای زیرزمینی و زبان تاتی رایج در روستا از دیگر جاذبه های گردشگری این روستاست که حتما می تواند سفر نوروزی خاطره انگیزی را به شما هدیه دهد.
غار قلعه جوق واقع در روستای قلعه جوق که در جنوب غربی روستای چهرقان واقع شده که برای بازدید از این زندان هخامنشی باید قسمتی از راه را به کوهپیمایی بپردازید. این غار واقع در ارتفاع ۱۵ متری دیواره قائم کوهی بنام قوزیشلاق قرار گرفته است که همواره خطر مرگ پیرامون این زندان ۲۵۰۰ ساله وجود دارد. اهالی این غار را محل زندگی مار چهل دم میدانند.
این زندان یکی از کهن‌ترین زندان‌های دست کنده‌ی جهان است که ابو علی سینا روزگاری در آن زندانی بود. برخی از مورخان بر این باورند که این غار کاربری‌های دیگری از قبیل: نیایشگاه و آرامگاه مردگان نیز داشته، اما هر چه که بوده این غار با یک تالار بزرگ به طول ۲۳ متر و یک تالار بیضی شکل کوچک بطول ۵ متر و ۱۳ اتاق بشکل قرینه به ابعاد ۴ متر دارای درب‌های محکمی بوده که آثار کلون‌های آن بر دیوار همچنان هست.
پرستو احمدی کارشناس گردشگری استان مرکزی در گفتگو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اراک،درباره شهرستان کمیجان گفت:یکی از جاذبه های گردشگری این شهرستان قلعه خاندان بهادری استکه دارای بخش شاه‌نشین، باغ، قلمستان و برج‌های بلند است.این قلعه مربوط به دوران قاجار است.جای دارد در اینجا نیز یادی بکنیم از نقاش معروف عیسی خان بهادری که در روستای آقچه کهریز متولد شد.
احمدی افزود:از دیگر اماکن گردشگری این شهرستان می توان به روستای سمقاور نیز اشاره کرد که به علت چشم انداز های طبیعی و نیز تالاب های حسن آباد و قازوق و همچنین کوه آق داغ این روستا را از لحاظ گرشگری و کوهنوردی حائز اهمیت کرده است.نکته بسیار مهم در رابطه با این روستا صنعت این روستاست که به غیر از کشاورزی به شغل و هنر منبت کاری روی آورده اند.
کارشناس گردشگری استان مرکزی درباره ی گویش متداول در این قسمت بیان کرد:سابقه تمدن در استان مرکزی به زمان های بسیار دور وعصر سنگی بر می گردد و از دیرباز برای تجارت بسیار حائز اهمیت بوده و زبان تاتی باقی مانده آن دوران است. جالب است بدانید که زبان تاتی در دوران هشت سال دفاع مقدس توسط بیسیم چی های خودی مورد استفاده قرار می گرفته تا دشمنان نتوانند متوجه رمزنگاری های رزمنده های ایرانی بشوند.
سید حسن حسینی معاون گردشگری اداره کل میراث فرهنگی استان مرکزی در گفتگو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اراک، هم از برنامه های نوروزی برای استان مرکزی خبر داد و گفت:هدف گذاری ما در سال جدید برای استان مرکزی این است که استان مرکزی را هدف جدید گردشگری ایران معرفی کنیم و برای دستیابی به این هدف اداره کل میراث فرهنگی برنامه ریزی هایی داشته است.
حسینی افزود:یکی از هدف های گردشگری استان،شهرستان کمیجان است و برای ایام عید نوروز برنامه هایی تدارک دیده شده است که اعم از ایجاد کارناوال شادی در شهرستان،برگزاری مسابقات و آداب و رسوم شهرستان با همکاری فرمانداری و دیگر دستگاه های اجرایی،تهیه تصاویر جاذبه های گردشگری استان و پخش، توزیع این تصاویر در سازمان میراث فرهنگی و نصب در فرودگاه ها و ایستگاه راه آهن استان های دیگر؛ مراسم استقبال روز اول عید در مبادی ورودی شهر کمیجان؛نصب بنر و تابلو از اماکن تاریخی در ورودی شهرستان است.
روستای چهرقان روستایی بکر از توابع کمیجان است با کوچه‌های خاکی است. این روستای پر آب زمستان‌های سرد، اما پر برف و چشم نوازی دارد، در ایام نوروز نیز اگر بارندگی بود پیشنهاد می کنیم با امکاناتی همچون زنجیر چرخ به این روستا بروید تا سفری ایمن‌تر را داشته باشید و از طبیعت و آب و هوای آنجا بیشتر لذت ببرید. این روستا که قدمتی بسیار زیاد دارد در ابتدا چراگاه بوده است و به همین خاطر به نام چراگاه سپس چهرگان و اکنون به اسم چهرقان نامیده می شود. چهرقان نیز مانند بیشتر روستا‌های آن اطراف به زبان تاتی سخن می گویند. این روستا که قطب پرده دوزی و کیف دوزی و رو بالشی است دارای ۴۵۰ خانوار می باشد.
گزارش از امیر بیاتی
انتهای پیام/ی