داروی پراسوگرل برای درمان کدام بیماری استفاده می‌شود؟

معرفی داروی پراسوگرل

لخته‌های خونیِ ناخواسته، می‌توانند با گرفتگی رگ‌ها و بیماری‌های قلبی اتفاق افتند که داروی پراسوگرل (Prasugrel) با نام تجاری افینت (Effient) از چسبیدن پلاکت‌های خون به همدیگر و ایجاد لخته‌ی خون، جلوگیری می‌کند.

داروی پراسوگرل برای جلوگیری از ایجاد لخته‌های خون در افرادی که سندروم کرونری حاد دارند و در حال انجام دادن اقدامات بعد از گذراندن یک سکته یا حمله‌ی قلبی هستند، و یا افرادی که اختلالات قلب و یا اختلالاتی در شریان‌های خونی خود دارند، استفاده می‌شود.

این مطلب را از دست ندهید: اهمیت پلاکت در حفظ حیات

در واقع می توان گفت: داروی پراسوگرل یک داروی ضد پلاکت است که بوسیله کند یا مهار کردن تجمع پلاکت‌ها عمل می‌کند و از ایجاد لخته جلوگیری می‌کند.

در خون سلول‌های چسبنده‌ای به نام پلاکت‌ها وجود دارند. در هنگام بریده شدن دست، پلاکت‌ها برای ممانعت از خونریزی به همدیگر متصل شده و زخم را می‌پوشانند. گاهی اوقات پلاکت‌ها درون سرخرگ‌ها به هم متصل می‌شوند که به این حالت ترومبوز گفته می‌شود.

اگر ترومبوز در عروق قلبی باشد موجب کاهش جریان خون به قلب می‌شود. واژه سندرم عروق کرونر حاد (ACS) طیفی از اختلالاتی را در برمی گیرد که توسط اتصال غیر طبیعی پلاکت‌ها به همدیگر ایجاد می‌‌شود.

بهترین درمان در بعضی افراد مبتلا به ACS وارد کردن استنت به درون رگ مسدود شده است. با این عمل جریان خون به حالت نرمال بر می‌گردد. استنت مشابه یک سیم لوله‌ای است که موجب محافظت از رگ می‌شود.

پس از اینکه استنت وارد رگ شد دارو‌های ضد لخته به طور پیاپی به جریان خون تزریق می‌شوند. این دارو‌ها چسبندگی پلاکت‌ها را کاهش می‌دهند و این عمل موجب ممانعت از اتصال پلاکت‌ها به دیواره عروق شده و متعاقب آن موجب پیشگیری از تولید ترومبوز می‌‌شوند. پراسوگرل یکی از این دارو‌های ضد پلاکتی است.

این مطلب را از دست ندهید: شگفت آورترین گیاه دارویی

پزشک همراه با این دارو، آسپیرین نیز تجویز خواهد کرد، آسپیرین نیز از دارو‌های ضد لخته است.

مکانیسم اثر داروی پراسوگرل

• یک پیش دارو  است و بایستی توسط کبد به متابولیت فعال تبدیل شود. متابولیت فعال بطور برگشت ناپذیر به کلاس P۲Y۱۲ گیرنده‌های ADP روی گیرنده‌های سطحی پلاکت وصل شده بنابراین باعث مهار فعال شدن و تجمع پلاکتی وابسته به ADP می‌شود. گیرنده ADP بطور برگشت ناپذیر تغییر کرده و پلاکت‌هایی که تحت تاثیر پراسوگرل بوده اند همچنان برای باقیمانده طول عمرشان از پراسوگرل تاثیر می‌پذیرند.

ببینید: انتظار رنج آور بیمارانی که چشم امیدشان به ماست

• پراسوگرل یک مشتق تینوپیریدین بوده که از لحاظ ساختاری و فارماکولوژیکی به کلوپیدوگرل شبیه بوده و در مقایسه با آن مهار تجمع پلاکتی وابسته به ADP را سریع‌تر و بیشتر انجام می‌دهد.

موارد منع مصرف داروی پراسوگرل

• خونریزی فعال پاتولوژیک (مثل زخم معده، خونریزی داخل جمجمه‌ای)
•  سابقه سکته مغزی یا TIA

هشدارهایی پیرامون مصرف داروی پراسوگرل

• خطر بالقوه خونریزی را به همراه دارد. از مصرف دارو در بیماران مبتلا به خونریزی فعال، سابقه سکته مغزی یا TIA و بیمارانی که تحت CABG قرار دارند خودداری شود. در صورت بروز وقایع قلبی عروقی در حین درمان، دارو را قطع کنید.
• در افراد بالای ۷۵ سال به دلیل افزایش خطر خونریزی داخل جمجمه مرگبار تجویز نشود مگر در بیماران با خطر بالا که مزیت مصرف این دارو بیشتر باشد. پراسوگرل را حداقل ۷ روز قبل از جراحی قطع کنید.
• خطر خونریزی در افراد بالای ۶۰ کیلوگرم، ترومای اخیر، جراحی اخیر، خونریزی گوارشی اخیر، بیماری زخم معده فعال، نارسایی شدید کبدی و مصرف دارو‌های افزاینده خطر خونریزی (ضد انعقاد‌های خوراکی، NSAIDs، دارو‌های ترومبولیتیک) بیشتر است.
• در صورت امکان بدون قطع پراسوگرل خونریزی را کنترل کنید، زیرا ممکن است قطع آن با افزایش خطر وقایع قلبی عروقی همراه باشد.
• ترومبوسیتوپنی ترومبوتیک پورپورا (TTP): بطور نادر با مصرف سایر مشتقات تیونوپیریدین و گا‌ها بعد از مواجهه کوتاه مدت (بیش از ۲ هفته) این عارضه دیده شده است. هم چنین آنمی همولیتیک میکروآنژیوپاتیک، اختلالات عصبی، نارسایی کلیوی و تب دیده شده است که نیازمند درمان فوری (مثل پلاسمافرز) است.
• اگر یک بار مصرف این دارو را فراموش کردید، به محض اینکه به یاد آوردید، آن را مصرف کنید. اما چنانچه زمانِ به یادآوری شما، بسیار نزدیک به زمانِ مصرفِ بعدی بود، دوز فراموش شده را مصرف نکنید. فقط در نوبت بعدی، پراسوگرل را مصرف کنید. برای جبرانِ دوز مصرفیِ از دست رفته، داروی اضافی استفاده نکنید.
• چنانچه بیشتر از میزان مورد نیاز، این دارو را مصرف کردید، به موارد اورژانسی در مورد مصرف زیاد این دارو مراجعه کنید و یا از پزشک کمک بگیرید.

انتهای پیام/