برخی هنرمندان در گفتگو با خبرنگار ما از او گفتند که در ادامه آن را می خوانید؛
مجید شهریاری بازیگر تلویزیون در خصوص خصوصیات اخلاقی خشایار الوند، به خبرنگار گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: من در سریال «دیوار به دیوار» در کنارشان بودم. از اخلاق و منش او هرچه بگویم کم گفتم. واقعا جامعه هنری یک نویسنده خلاق و طناز را از دست داد. خشایار الوند یک انسان واقعی بود، مردی خوش رو و با ادب که در طول کار در یک اتاق تنها مینشست و مشغول نوشتن میشد. آنقدر مسئولیت پذیر بود که اگر قولی میداد، به آن عمل میکرد و فکر میکنم استرسهای ناشی از کار او را از پا در آورد. جایش به شدت خالی است.
رضا توکلی یکی دیگر از بازیگران هم در این باره اظهار کرد: نبودنش یک خلأ بزرگ است؛ بخصوص که هرگز لبخند از روی صورتش کنار نمیرفت. نویسندگی و قلم به دست گرفتن اصلا کار سادهای نیست. پرورش یک قصه توانایی و خلاقیت میخواهد که متاسفانه ما این جواهر را از دست دادیم. چقدر با آثارش دل مردم را شاد کرد و حالا امروز برایمان این فقدان بسیار سخت است.
فخرالدین صدیق شریف بازیگر تلویزیون، به سختی و مرارتهای الوند اشاره کرد و گفت: همه مردم میدانند خشایار الوند که بود و چه لحظاتی را برای آنها رقم زد، سالها زحمت کشید و رنجها را تحمل کرد تا شبهای نوروزی خوبی را برای مردم سرزمینش مهیا کند. قلم طلایی که با هر کلامش مردم را غرق شادی میکرد و ساعات خوشی را برایشان رقم میزد.
منوچهر شاهسواری مدیر عامل خانه سینما هم در ادامه تصریح کرد: خشایار الوند یکی از خوش آتیهترین نویسندگان سینما و تلویزیون بود؛ کسی که فقط مینوشت و سودای نوشتنش باعث میشد هر روز بهتر از روز گذشته بنویسد. خشایار به شدت پیگیر و سختکوش بود و در تمام این فشارهای کاری هرگز بدخلقی نکرد و این رفتار او زبانزد بود.
حبیب اسماعیلی تهیه کننده سینما به طناز بودن روحیه الوند اشاره و عنوان کرد: خشایار نویسنده طنازی بود که خیلی زود ترکمان کرد و این عرصه را از وجودش بی بهره گذاشت. یکی از ستون های نویسندگی در عرصه هنر طنز کشور را از دست دادیم، انسانی خونگرم و صمیمی که در پشت صحنه کارها به شدت فضای شادی را برای بازیگران مهیا میکرد.
سید جواد هاشمی بازیگر سینما و تلویزیون در ادامه این موضوع گفت: برای خشایار فرقی نمیکرد که طرف مقابلش کیست؛ با همه با احترام رفتار میکرد. سالها با او دوست بودم و آخرین دیدارمان در جشنواره فجر بود که در کنار هم فیلمها را میدیدیم. این خاطرات بجا مانده تنها غم آدم را زیاد میکند. طنازی هرکسی نیست و او هنر را خیلی خوب میشناخت و با توجه به آن قلم میزد؛ افسوس که از دستش دادیم.
سعید پیردوست بازیگر سریالهای طنز تلویزیون هم از رفاقت چندین ساله اش با مرحوم الوند گفت و بیان کرد: خشایار مثل گلی بود که در باغچه دلمان کاشته بودیم. یک روز صبح بلند شدیم و دیدیم آن طراوت را ندارد و خشک شده است. خیلی با محبت بود و نمیدانم چطور میتوانم فقدانش را توصیف کنم. من در سریال شبهای برره، نقطه چین، مزاحم و قهوه تلخ در کنارش بودم و از قلمش لذت میبردم. حالا این نبودنها بیش از هر چیز آزارم میدهد؛ هیچ کس را پیدا نمیکنید که از او ناراحت و یا آزده خاطر باشد.
ابوالفضل پور عرب هم از اخلاق نیک او گفت و تاکید کرد: خشایار پسر شیرینی بود و همیشه در حال شوخی کردن و شاد کردن اطرافیانش بود. دوستی و رفاقت ما از سالهای دور شکل گرفته بود؛ از زمانی که سیروس الوند فیلم سینمایی «دستهای آلوده» را کلید زد و نوشتههای خشایار را به تصویر کشید. رفاقت ما با خانواده الوند سالیان سال است که شکل گرفته و امروز در غم بزرگ سیروس الوند شریک هستیم.
هومن حاجی عبداللهی هم در پایان به خبرنگار خاطرنشان کرد: قرار بود برای نوروز ۹۸ با دیالوگهای سراسر شاد خشایار ثانیههای خوشی را در کنار مردم عزیزمان بگذرانیم؛ قرار بود او هشت صبح پنجشنبه در دفتر کارش باشد، اما نبود و نشد.
انتهای پیام/