ساکنان روستا‌ها و شهر‌های کوچک در استان‌های محروم، به مرور و با گسترش خشکسالی، با واقعیت‌های تلخی مواجه شده اند؛ کشاورزی و دامداری از رونق افتاده است. اندک فرصت شغلی موجود رو به کاهش است. سرمایه گذاران هم حاضر نیستند سرمایه خود را در این مناطق محروم هدر دهند. در چنین شرایطی، جوانان مجبورند به شهر‌های بزرگ مهاجرت کنند آن هم تنها با این امید که شاید حمایت نهاد‌های مسئول و موظف در حوزه رفع فقر و اشتغال زایی بتواند گره از مشکل بیکاری آن‌ها باز کند.
علی جهانگیری ۳۳ ساله و ساکن شهر لالی از توابع استان خوزستان، یکی از همین جوانان است که از ۴ سال قبل تا امروز، به زنبور داری مشغول است. علی که در ابتدا به عنوان کارگر، برای سایر زنبورداران کار می‌کرد، از ۳ ماه پیش و با دریافت وام اشتغال ۲۰ میلیون تومانی از کمیته امداد امام خمینی (ره)، یک زنبوردار مستقل است. علی امروز ۵۰ صندوق کندو دارد و در این سال ها، یاد گرفته که از ماه اسفند تا خرداد، تعداد زنبور‌ها افزایش می‌یابد و زنبوردار، باید در ماه سوم از سال، کندو‌ها را جا به جا کرده و به ییلاق ببرد تا عسل گَوَن در طبیعت آزاد شده و هر صندوق کندو به طور میانگین ۱۰ تا ۱۲ کیلوگرم، عسل بدهد. علی، امیدوار است که ظرف ۴ سال آینده و به شرط مساعد بودن آب و هوا در این حرفه پیشرفت خوبی داشته باشد.
