در پایان حکومت صفویان و در زمان محاصره پایتخت توسط محمود افغان، قلعه بزرگ قمشه ضمن فرستادن ۱۰ هزار سوار تفنگدار به جهت کمک به سپاه شاه سلطان حسین برای نجات پایتخت از محاصره، به عنوان آخرین پایگاه مقاومت ایرانیان تا آخرین نفس جنگید، تمامی مردان جنگجو کشته شدند، قلعه تسخیر و با خاک یکسان شد و آنگاه تصرف اصفهان میسر گشت.
قرار گرفتن این شهر در محور جاده اصفهان به فارس که یکی از راه‌های مهم تجاری محسوب می‌شد، سبب رونق اقتصادی آن شده بود.
از طرف دیگر به دلیل نزدیک بودن به شهر اصفهان نوعی عملکرد نظامی داشته است.
آثار تاریخی شهرضامسجد جامع شهرضا:از آثار مربوط به عهد سلجوقیان در ابتدای بازار شهرضا واقع شده، دارای گنبدی مرتفع و یک مناره می‌باشد که از آجر ساده می‌باشد.
امامزاده شاهرضا:
از جمله آثار دیدنی این شهر امامزاده شاهرضا است.
گفته می‌شود شاهرضا در زمان امام رضا از دست مأموران حکومت وقت گریخت و به کوه این شهر پناه برده است. مأموران اورا در غاری درآن کوه کشتند و سرش را برای حاکم اصفهان بردند.
این بقعه از آثا دوران صفویه بوده و ساختمان اولیه آن متعلق به عهد شاه اسماعیل اول مؤسس سلسله صفویه (۹۵۰–۹۳۰ هجری قمری) است.
شاه بابویه شهرضا:
در کنار محله حصور آباد شهرضا، مکانی به نام شاه بویه معروف است.
شاه بویه تا سال ۱۳۱۷ شمسی دارای گنبد رفیع آجری بوده که در این سال بدون توجه به اهمیت آن از نظر تاریخی و معماری خراب می‌گردد.
شاه بویه یکی از شاهزادگان مظفری است که در سال ۷۹۵ هجری قمری به دست امیر تیمور کشته شده‌است.
بقعه سید خاتون شهرضا:
در شمال شرقی شهرضا بقعه‌ای قرار دارد که دارای یک صحن نسبتاً وسیع می‌باشد که در اطراف آن اتاق‌هایی ساخته شده است.
بازار بزرگ و چهار سوق شهرضا:
این بازار که از جمله بازار‌های قدیمی کشور محسوب می‌شود به شکل زیبایی در دل بافت قدیمی شهر طی قرون گذشته گسترش یافته است.
این بازار دارای کاروانسرا‌ها و اماکن قدیمی است. در مرکز بازار چهار سوقی قرار دارد که گنبدی آجری بر فراز آن ایجاد گردیده که از جمله آثار تاریخی این شهر محسوب می‌شود.
منبع: میزان
انتهای پیام/