وی افزود: منابع انسانی، منبع استراتژیک برای سازمان‌ها محسوب می‌شوند، جزء مهم و لاینفک مباحث برنامه‌ریزی استراتژیک هستند و اکثر برنامه‌ریزی‌های سازمانی و منابع انسانی، ماهیت راهبردی دارند.
این مقام ﻣﺴﺅول افزود: برنامه‌ریزی استراتژیک فرایندی است که ضمن آن اهداف بلندمدت سازمانی تعیین و تصمیم‌گیری بر مبنای روش‌ها، جهت دستیابی به این اهداف را در بر می‌گیرد که از قبل پیش‌بینی شده‌اند.
وی افزود: تلاش سازمان‌یافته و منظم برای تصمیم‌گیری اساسی و انجام اقدامات بنیادی است که جهت‌گیری فعالیت‌های یک سازمان با دیگر نهاد‌ها را در چارچوب قانونی شکل می‌دهند. برنامه زمانی، برای فرایند برنامه‌ریزی استراتژیک به ماهیت، نیاز‌های سازمان و محیط خارجی آن بستگی دارد.
پروین گفت: برنامه‌ریزی منابع انسانی فرایندی است که به وسیله آن سازمان معین می‌کند که برای نیل به اهداف خود به چه تعداد کارمند، با چه تخصص و مهارت‌هایی برای چه مشاغلی و در چه زمانی نیاز دارد.
وی بیان کرد: هدف برنامه‌ریزی منابع انسانی، تجزیه و بررسی تعادل عرضه و تقاضا با یک روش ساختاریافته است؛ این امر با یک تصویر روشن و با حرکت سریع با توجه به آینده آغاز می‌گردد و مقصود آن است که زمینه‌های عملی را به عنوان یک نتیجه، تجزیه، تحلیل و تعیین کرد.
معاون پژوهش، برنامه‌ریزی و منایع نیروی انسانی گفت: در برنامه‌ریزی منابع انسانی ما به شناخت اعضا و مهارت‌های موردنیاز برای انجام وظایف روزمره و تغییراتی که ممکن است ظرفیت کار را در آینده و حجم فعالیت‌های تعهد شده را تغییر دهد، نیازمندیم. این درک خوبی از استراتژی و برنامه‌های تجاری جزئی‌تر را در بر می‌گیرد.
ماشاءالله پروین اظهار داشت: ما باید وضعیت عرضه نیروی انسانی را از نظر فهرست موجودی نیروی انسانی جاری و نیاز‌های آنان که چقدر باید تغییر کند را در نظر داشته باشیم.
انتهای پیام/ز