رسول خدا (ص) در حدیثی خطاب به دخترشان فاطمه زهرا (س) می‌فرماید: «یَا فَاطِمَةُ الْبُشْرَى فَلَکِ عِنْدَ اللَّهِ مَقَامٌ مَحْمُودٌ تَشْفَعِینَ فِیهِ لِمُحِبِّیکِ وَ شِیعَتِکِ فَتُشَفَّعِین؛ای فاطمه! مژده باد که در پیشگاه خداوند مقامی شایسته داری که در آن مقام برای دوستان و شیعیانت شفاعت می‌کنی». (بحارالاتوار، ج. ۷۶، ص. ۳۵۹)
بیشتر بخوانید:حضرت فاطمه (س) الگوی جاودانه‌ای برای تمام بشریت
آن حضرت در حدیثی دیگر دربارۀ مقام شفاعت حضرت زهرا (س) در صحرای محشر می‌فرماید: به خدا سوگند در آن روز، فاطمه (س) شیعیان و دوستان خود را از میان مردم چنان بر میچیند که مرغ دانههای خوب را از بد جدا میکند. آنگاه فاطمه (س) با شیعیان خود در بهشت حاضر میشوند. خدا در دل ایشان میافکند تا دوباره به محشر التفات میکنند، خطاب میرسد: «این نگرانی شما برای چیست؟ همانا دختر حبیب من، از شما شفاعت کرد»، ایشان میفرمایند: «خدایا! دوست داریم قدر ما در چنین روزی معلوم شود.» خداوند می‌فرماید: «ای دوستان من! در میان جماعت بنگرید؛ هر کس که به خاطر دوستی فاطمه (س) شما را دوست داشت، هر کس به خاطر محبت فاطمه (س) به شما طعام داد، به خاطر محبت فاطمه (س) به شما لباس داد، به خاطر محبت فاطمه (س) شما را به جام آبی سیراب کرد، یا غیبتی را از شما دور کرد، دست او را بگیرید و همراه خود وارد بهشت کنید.» امام باقر (ع) فرمودند: «به خدا سوگند که در محشر جز کافر و منافق و شکّاک نمیماند». (روحانی علی‌آبادی، محمد، زندگانی حضرت زهرا (س)، ص. ۳۴۲)
منبع:تسنیم
انتهای پیام/