آزمون خطرناکتر برای مقابله با حمله نظامی و رویکرد‌های آن در ونزوئلا، الان در مرز این کشور با کلمبیا بیش از پیش نمایان شده است. خوان گوایدو، سردسته مخالفان ونزوئلایی و گروه او، به بروز اخلال در حاکمیت ونزوئلا امید بسته‌اند که از طریق آن به بهانه دریافت کمک، اسلحه وارد کشور شود یا باعث درگیری خونینی شود که نیاز به دخالت خارجی پیدا کند.
نیکلاس مادورو، رئیس جمهور ونزوئلا، ارتش و اغلب مردم این کشور، راهبرد رویارویی در چند محور از جمله دفاع از حاکمیت کشور در مرز‌ها را ترسیم کرده‌اند.
فراتر از نزاع داخلی ونزوئلا، مرز این کشور با کلمبیا به صحنه رویارویی جهانی بین دو محور تبدیل شده است، که در یک سوی آن دونالد ترامپ و متحدان اروپایی و برخی کشور‌های آمریکای جنوبی قرار دارند و در سوی دیگر روسیه، چین و هم‌پیمانان ونزوئلا قرار گرفته‌اند.
ترامپ و گوایدو، موازنه قدرت در داخل را که به نفع مادورو سنگینی می‌کند، نادیده نمی‌گیرند، در نتیجه شکست آن‌ها در گزینه ایجاد فتنه داخلی از طریق تحریک ارتش و نفوذ به جبهه اقتصادی و مردمی مادورو، آنان را به آماده سازی شرایط برای دخالتی خارجی واداشت و تا زمانی که مواضع روسیه، چین و هم‌پیمانان کاراکاس در خصوص آمادگی برای حمایت از مادورو، سرنوشت ساز است، ماهیت و سطح این دخالت خارجی مشخص نیست.
ونزوئلا صرفا یک کشور مخالف سلطه آمریکا نیست، بلکه اولین خط دفاعی برای جلوگیری از افتادن آمریکای جنوبی در مشت دولت ترامپ است.
انتهای پیام/