به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، چرا نوک بال های هواپیما خمیده است؟ چرا پنجره های هواپیما گوشه های گردی دارند؟ چرا مسافران همیشه از سمت چپ هواپیما سوار آن می شوند؟ این ها سؤالاتی هستند که شاید بارها هنگام مسافرت با هواپیما یا دیدن این وسیله ی نقلیه ی غول پیکر به ذهن تان خطور کرده باشد. در ادامه به چند مورد از حقایق جالب در باره هواپیماها و خلبانان می پردازیم:
بیشتربخوانید: نکات طلایی که هنگام سفر با هواپیما نباید از آنها غافل شوید
در اوایل دهه ی ۱۹۵۰، شرکت هواپیما سازی De Havilland، اولین هواپیمای جت مسافربری تجاری دنیا به نام Comet را تولید کرد. اختراع این هواپیما به معنای واقعی یک معجزه محسوب می شد. اما یک سال بعد، یک هواپیمای Comet میان آسمان و زمین، متلاشی شد. ظرف چند ماه، دو هواپیمای دیگر هم دچار سانحه شدند.
مهندسان با بررسی تک تک ملخ های هواپیما، به علت این مشکل پی بردند: پنجره های هواپیما گوشه های نوک تیزی داشتند. نکته این است که در اطراف پنجره هایی که گوشه های نوک تیز دارند فشار بیشتری به وجود می آید و این فشار در طول پرواز افزایش پیدا می کند. بنابراین تصمیم بر این شد که پنجره ها را با گوشه های گرد بسازند. به لطف این تصمیم، هواپیماها حالا بسیار ایمن تر هستند.
در طول پرواز، فشاری که از بالا به بال ها وارد می شود کمتر از فشار وارده به آن ها از سمت پایین است. فشار زیاد زیر بال ها، جریان هوایی که در اطراف نوک بال ها وجود دارد را به سمت بالای بال ها یعنی جایی که فشار کمتر است، منتقل می کند. در گذشته، نوک بال ها صاف بود و این جریان هوا، هواپیما را دستخوش تلاطم های هوایی شدیدی می کرد.
بنابراین دانشمندان تصمیم گرفتند با خم کردن نوک بال ها به سمت بالا، از شدت تلاطم ها بکاهند، طول عمر بال ها را بیشتر کنند و در مصرف مقدار زیادی سوخت هنگام پرواز صرفه جویی کنند. به لطف این ویژگی است که حالا در هنگام سفر با هواپیما، احساس راحتی بیشتری می کنیم.
هواپیماهای نظامی دماغه ی نوک تیزی دارند. هر چه دماغه تیزتر باشد، سرعت هواپیما بیشتر می شود. اما هر چه طول دماغه بیشتر باشد، این مسأله باعث می شود خلبان ها نتوانند باند فرود را به درستی ببینند. به همین دلیل است که هواپیماهای مسافربری دماغه ی گردی دارند. اما مهندسان روسی در دهه ی ۶۰ میلادی این مشکل را برطرف کردند. آن ها سریع ترین هواپیمای مسافربری را اختراع کردند که دماغه ی آن قابلیت خم شدن داشت. دماغه ی این هواپیما هنگام بلند شدن از زمین و فرود، به سمت پایین خم می شد و در طول پرواز به حالت اولش یعنی رو به جلو برمی گشت.
تقریباً همه ی هواپیماها به رنگ سفید هستند. این مسأله چند دلیل دارد:
نه همه ی هواپیماها، اما در بیشتر آن ها، ورودی اصلی مسافران در سمت چپ هواپیما قرار دارد. سه تئوری در توضیح این مسأله مطرح شده:
شاید تا به حال در مورد هواپیمای پنهان کار شنیده باشید. شکل عجیب و غریب این هواپیما به این خاطر است که فرم آن باعث می شود در رادارها، سونارها (ردیاب های آوایی)، ابزارهای مجهز به مادون قرمز و دیگر شیوه های ردیابی، کمتر قابل رؤیت باشد. به علاوه، شکل خاص این هواپیما باعث می شود فضای بیشتری برای حمل بار وجود داشته باشد و سوخت کمتری مصرف شود.
فرم هواپیمای پنهان کار از پرندگان الهام گرفته شده. پرندگان شکارچی از این حالت برای بیشتر کردن برد پروازی خود استفاده می کنند تا کمتر قابل رؤیت باشند.
این هواپیماها بسیار گران قیمت هستند و به همین دلیل در هوانوردی غیر نظامی از آن ها استفاده نمی شود.
طراحان از ترفندهای متعددی استفاده می کنند تا فضای داخلی هواپیماها بزرگ تر از آنچه که در واقعیت هست به نظر برسد. مثلاً دیواره ی هواپیماها فرم خاصی دارد که نور را به درستی بازتاب می دهد. نورپردازی های میان سقف هواپیما و قفسه های بالای صندلی ها باعث می شود سقف بلندتر دیده شود. به لطف این ترفندها، سفر با هواپیما برای کسانی که ترس از فضای بسته دارند راحت تر می شود.
منبع: روزیاتو
انتهای پیام/