انتشار یافته: ۲
در انتظار بررسی: ۰
سلام. اگه امکانش هست در مورد قوانین نسبیت انیشتین هم مطلب بزارید. ممنون
فتبارک الله احسن الخالقین
به گزارش خبرنگار حوزه فن‌آوری گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، کهکشان راه شیری از یک فاصله دور شبیه دیسکی از ستاره های درخشان و جذاب به نظر می‌رسد، راه شیری ما به نظر می‌رسد یک دیسک ستاره است که هر چند صد میلیون سال در اطراف منطقه مرکزی گردش می‌کند و گویی صد‌ها میلیارد ستاره به وسیله چسب کنار هم نگه داشته شدند اما کشش گرانشی در بخش بیرونی این دیسک بسیار ضعیف است و خارج از آن، ابر‌های هیدروژنی یک دیسک S شکل تشکیل دادند که ظاهری پیچیده دارد.
اگرچه لایه هیدروژن گازی که در راه شیری دهه‌ها پیش شناخته شده بود، اما در پژوهشی که امروزه در نجوم منتشر شده، یک دیسک از ستاره‌های جوان بسیار گسترده‌ای وجود دارد که در الگوریتم مارپیچی پیچیده پیشرفته ایجاد شده است؛ این ظاهر پیچیده پس از اولین تصویر دقیق سه بعدی از دیسک ستاره‌ای کهکشان راه شیری به سمت مناطق بیرونی آن توسعه یافته است.
تلاش برای تعیین شکل واقعی کهکشان ما، مانند ایستادن در یک باغ در سیدنی و تلاش برای تعیین شکل استرالیا است؛ راه شیری در اطراف ما است، بنابراین برای تعیین شکل آن، نیاز به توزیع ستاره‌ها در همه جهات نقشه داریم؛ در حالی که این امر به ویژه در جهت بالاتر و کمتر از سطح سیاره ستاره‌ای دشوار نیست، در طول هواپیما راه شیری بسیار سخت‌تر می‌شود.
به غیر از ستاره‌ها و ابر‌های هیدروژنی در کهکشان راه شیری، دید ما با مقدار زیادی گرد و غبار در این فضا همراه است که ستاره شناسان این گرد و غبار را متشکل از ذرات کربن می‌دانند و این ذرات با گرده‌هایی که در خانه ایجاد می‌شود، متفاوت است؛ این گرد و غبار باعث می‌شود که نور خیره کننده تری ایجاد شود چراکه ذرات کربن طول موجی نزدیک به طول موج نور آبی دارند؛ بنابراین، نور آبی به راحتی توسط گرد و غبار جذب می‌شود در حالی که نور قرمز بدون مشکل عبور می‌کند.
اما باید بدانیم که فقط حضور گرد و غبار نقشه یابی کهکشان راه شیری را دشوار نمی‌کند؛ بدیهی است که تعیین فاصله از خورشید به قسمت‌هایی از دیسک بیرونی کهکشان راه شیری بدون درک دقیق از آنچه که دیسک واقعا به نظر می‌رسد، انجام خواهد شد.
یکی از محققان این پروژه به نام Xiaodian Chen از مشاهیر ملی نجوم (آکادمی علوم چین) در پکن، یک کاتالوگ جدید از ستارگان دارای رفتارهای متغیر را شناسایی کرده است که این ستاره‌ها در یک دوره زمانی خاص متفاوت عمل می‌کنند؛ این ستاره‌ها جز بهترین ستاره‌های نجومی هستند: می‌توانند برای تعیین فاصله بسیار دقیق با درصد خطای حدود ۳تا ۵ درصد استفاده شوند؛ این ستاره ها امکان دستیابی به دقیق ترین نقشه از راه شیری می‌دهند.
Cepheids کلاسیک ستاره جوان است که حدود ۴ تا ۲۰ برابر بزرگتر و تا ۱۰۰ هزار بار روشن از خورشید ماست؛ چنین توده‌های ستاره‌ای به سرعت زندگی می‌کنند و جوان می‌میرند که این فرآیند از طریق سوخت هیدروژنی داخل ستاره هاست.
مجموعه‌ای از ۱۳۳۹ ستاره Cepheid در دیسک گازی راه شیری شناسایی شدند و تا زمان مطالعه اخیر، توزیع ستاره‌های جوان در دیسک بیرونی کهکشان راه شیری امکان پذیر نبود و به همین دلیل دیسک فرسوده و پیچ خورده‌ای که از ابر‌های هیدروژن گاز تشکیل شده بود، کراس داشت اما نکته مهم کشف جدید، دسترسی به دیسک ستاره در یک الگوی مارپیچی پیچیده بود.
بسیاری از کهکشان‌ها مارپیچی به اندازه‌های مختلف، در صورت فلکی آبشار جنوبی، تقریبا ۱۵۰ میلیون سال نوری از زمین فاصله دارند و با این حال، تنها یک دهم کهکشان‌های دیگر شناخته شده‌اند؛ ترکیب نتایج فعلی با مشاهدات پیشین، به این موضوع منتج شد که الگوی مارپیچی کهکشان راه شیری احتمالا ناشی از گشتاور‌های اجباری از دیسک داخلی عظیم کهکشان است.
دیسک داخلی چرخشی، در اصل به علت کشیدن دیسک بیرونی در کنار آن است، اما از آنجا که چرخش بیرونی دیسک، عقب مانده است، ساختار حاصل، یک الگوی مارپیچ است؛ این نقشه جدید، یک بروزرسانی مهم برای مطالعات حرکت ستارگان کهکشان و ریشه‌های دیسک شیری است و این امر کمک می‌کند تا اطلاعاتی را که ما انتظار داریم از ماموریت ماهواره آژانس فضایی اروپا دریافت کنیم، به دست آوریم.
Gaia در نظر دارد تا در نهایت نقشه شیری ما را در جزئیات بی سابقه ای، براساس دقیق‌ترین فاصله‌ها با درخشانترین ستاره‌های کهکشان که تاکنون به دست آورده اند، نقشه یابی کند.
انتهای پیام/
منبع: news.com.au