به گزارش خبرنگار گروه استان‌هایباشگاه خبرنگاران جوان از ایلام،۲۳ بهمن ماه ۱۳۶۵ جمعی از جوانان ورزش دوست ایلام در زمین فوتبال چوار در حال بازی فوتبال بودند که هواپیما‌های عراقی منطقه را بمباران می‌کنند. بازیکنان در حین برگزاری مسابقه فوتبال و در حالی که هنوز ۳۵ دقیقه از زمان بازی باقی‌مانده بود و همه متمرکز روی یکی از دروازه‌ها منتظر زدن ضربه کرنر بودند، زمین فوتبال چوار زیر آتش جنگنده‌های بعثی، بمباران شد.
۱۰ فوتبالیست، سه کودک مظلوم، یک داور، یک تماشاگر در این حادثه به شهادت رسیدند و اتفاقی تلخ تا ابدیت در تاریخ ورزشی کشورمان ثبت شد.
سلیمان رستمیان مدیرکل بنیاد شهید استان ایلام در گفتگو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ایلام، اظهار کرد: حادثه تلخ فوتبال چوار هیچوقت در قاب کلمات گنجیدنی نخواهد بود و نباید در طول سال تنها در یک روز از آن یاد شود. این حادثه بیانگر مظلومیت و بی دفاع بودن مردم استان ایلام و بویژه عده‌ای جوان پاک بود.
وی افزود:در چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی و بمناسبت دهه مبارک فجر بمنظور گرامیداشت یاد و خاطره این عزیران ، کلنگ ساخت المان شهدای چوار با اعتبار بیش از ۲ میلیارد ریال اعتبار طرح در زمینی به مساحت ۴۰۰ متر مربع بر زمین زده شد.
رستمیان گفت:یکی از پدیده‌های مهم در ورزش دنیا که نماد صلح جهانی است، فوتبال می‌باشد که یک ارتباط محکم با مفهوم صلح را داراست. به زعم مخاطب فوتبال باید، پاکی خود را حفظ و در حل کشمکش‌های بین المللی وایجاد صلح نقش مؤثر باشد. اما متاسفانه در حادثه چوار ۶۵ ما شاهد فجیع‌ترین رخداد فوتبالی تاریخ دنیا هستم که دشمن بعثی تمام شاخصه‌های صلح و دوستی را وحشیانه نقض کرد.
پدر شهید مظفری یکی از شهدای زمین فوتبال چوار بعد از گذشت سالها از آن حادثه خونبار می‌گوید: پسرم عاشق فوتبال بود که بعد از مطلع شدن از این بازی، برای تماشای فوتبال به ورزشگاهی که در دوقدمی منزلمان بود رفت و دیگر هیچوقت برنگشت.
وی افزود: زمان حادثه من در چوار نبودم، اما پس از بازگشت به خانه متوجه شدم کسی در منزل نیست و اهل خانه همگی به دنبال حادثه‌ای رخ داده بود برای پیدا کردن فرزندمان رفته بودند. دو روز از این حادثه گذشت، اما او پیدا نشد.
وی گفت: پس از مراجعه به بنیاد شهید استان به من گفتند که پسربچه‌ای در بین شهدای فوتبال است و برای شناسایی جسدش باید به میدان شهدای شهر بروی. پس از دیدن پیکر به خون خفته آن همه جوان و کودک شهیدم تنها جمله‌ای که به ذهنم آمد لا حول ولا قوه الا بالله بود.
خواهر شهید مظفری در خصوص حال مادرش بعد از گذشت سالها از آن حادثه می‌گوید:بعد از رفتن برادر بزرگم، هیچوقت هیچ اتفاق خوبی حال مادرم را خوب نکرد و با از گذشت ۳۲ سال از آن روز خونین مادرم با هیچ کسی حاضر به صحبت درباره شهید محمد نشد.
دکتر هاشم بیگی رئیس هیئت مدیره باشگاه چوار ۶۵ گفت: تاکنون برنامه‌ها و مراسم‌های زیادی برای گرامیداشت یاد و خاطره شهدای این اتفاق در نظر گرفته شده و در جام جهانی روسیه هم گروهی از عزیزان این مجموعه، اتفاق تلخ زمین فوتبال چوار را به چند زبان زنده دنیا از طریق کاتالوگ به همراه چند مترجم به زبان‌های انگیسی، عربی و روسی برای تماشگران و فوتبال دوستان کشور‌های دیگر بازگو کردند.
این حادثه که منجر به شهادت و زخمی شدن جوانان و نوجوانان مظلوم فوتبالیست تیم منتخب استان ایلام شد به عنوان یکی از جنایت‌های تاریخی صدام و رژیم بعت در تاریخ ثبت شده است.
یونس تلوکی، مجتبی ناصری، علی نجات کرمی، علی عباسی، محمد کمالوندی، جهانگیر کاوه، عبدالرزاق مهدیه، صید محمد زارعی، حسین هزاوه (بازیکنان فوتبال)، حمیدرضا رضایتی (داور مسابقه)، مراد آذرخش، خلیل مظفری، سجاد مظفری، محمدجواد مظفری، امجد حیدری (تماشاگران مسابقه) به شهادت رسیدند و علی قیطاس، رحمت محمود، الیاس گهرسودی، گل مرادفاضلی، فرمان فولادوند و سلمان کرد (بازیکنان فوتبال) از شهدای این حادثه بودند.
گزارش از میثم علی زاده
انتهای پیام/ع